Belki kimse farkında değil ama gerçekten Türkiye, tarihi günlerden geçiyor.

65 yaş üstüne sokağa çıkma yasaklandı.

Ülkemizde Cuma namazları kılınmıyor.

**

40 yıl düşünülse akla hayale gelmeyecek şeyler, bugün bir bir gerçek oluyor.

Geçtiğimiz hafta Cuma günü Camiilerin önünde bekleyen polisler vardı.

Camiilere kimse alınmıyordu.

Kim düşünebilirdi bunu.

Ama bugün...

Mecburiyet, eyvallah.

**

Fakat ifade etmek istediğim şu;

Bugünler çok garip günler.

Çok değişik günler.

Fotoğraflanması, her bir gelişmenin kayda alınması gereken günler.

**

Her yatsı ezanından sonra, minarelerden dua sesleri yükseliyor.

Duaya eşlik eden insanlardan hüngür hüngür ağlayanlar var.

**

Çok değil, 2 gün önce yatsı ezanından sonra kısa süreliğine dışarıya çıktım.

Her apartmanda onlarca vatandaş evinin balkonunda.

7'sinden, 77'sine herkes...

Eller semada, Camii hocasının ettiği duaya hep bir ağızdan amin deniliyor.

Tüm bunlar, kayda geçmeyecek de ne geçecek?

**

Dün AVM'leri gezdim.

AVM içindeki market ve Eczane dışında tüm işletmeler gündüz vakti kapalı.

Belki de normal vakitte iğne atsanız yere düşmeyecek AVM'ler, kafeler hepsi kapalı...

Bütün işletmeler yalnızlığına terk edilmiş.

Mevlana Türbesi kapalı.

Konya'nın tarihi ve turistik tüm noktaları kapalı.

Çok basit bir mesele ama dün sadece 1 sayfalık çıktı için dakikalarca açık işletme aradım, bulamadım.

**

Yine belki de Türkiye'de çaresizlik hiç bu kadar artmamıştı.

Siz, hangi esnafa “Bugün dükkânına gitme” diyebilirdiniz ki.

Çoğu insanın işletmesi, dükkânı günlerdir kapalı.

Bir süre daha kapalı kalacağı benziyor.

**

İnsanlar, şu süreçte akrabalarının cenazesine katılamıyor.

İnsanlar, birbirine selam vermeye bile korkar hale geldi.

Herkes, birbirine tereddüt ve endişe ile bakıyor.

Önlem denilebilir tüm bunlara ama tarihi günlerdeyiz.

**

Aslında anlatacak ve yazacak çok şey var.

Hepsini ifade edemiyorum.

Mecburiyetler, insanın çoğu konuda elini ayağını bağlıyor.

**

Son olarak dün şahit olduğum meseleler ile ilgili de kısa bir şeyler yazıp, bırakmak istiyorum.

65 yaş üstü büyüklerimizden toplu ulaşımı kullananlar bile var.

AVM'nin önünde oturup, dertli dertli sigarasını tüttüren 65 yaş üstü büyüklerimiz de var.

Üzülerek ifade edeceğim ama çoğu genç, tehlikenin farkında değil.

Normal ama...

Öyle bir algı vardı ki sanki virüs belası sadece yaşlıları bulacak izlenimi oluşturuldu.

Devlet kademesindekiler ve ilgililer, bu konudan rahatsız ama bu izlenimi kendileri verdi.

Biz, gerçekten bazı şeylerden ders alabilecek yapıda bir toplum değiliz.

Hayatını kaybeden insan sayımız, vaka sayısı her geçen gün artıyor.

Felaket tellallığı yapmıyorum, vaka ve ölüm sayısı da artacağa da benziyor.

Tedbirler yetersiz kalıyor.

Süreci hassas ve doğru şekilde yürüten isimler, bocalamaya başlıyor.

Eleştirilere yine kulak verilmiyor.

“65 yaş üstü aradı, onlara şunu götürdük, bunu getirdik” haberleri ve muhabbetleri de abartıya kaçtı.

Rahatsızlık vermeye başladı.

AMA henüz gerçeklerin yeterince farkında olunmadığı mesajını sahadan aldım.

Allah, ne verirse hayırlısını versin.

Kalın sağlıcakla.