Peygamber Efendimiz Allah’ın nebisi olmanın yanında hem bir baba, hem bir dede, hem de bir koca… idi. O’nun bu sıfatları ile de bize büyük örnekler teşkil eden uygulamaları var.

Mesela eşi Hz. Aişe’yle olan şu diyaloglar ne kadar ibretamizdir:

Hz. Aişe soruyor: “Ya Rasulallah beni seviyor musun?”

Allah’ın nebisi “Sevmesem seninle beraber olur muyum, tabi, elbette, vs.” gibi dolaylı cevaplar yerine açıkça “sevmek” kelimesini kullanarak “Evet seni seviyorum” diyor. Aişe (RA) “Peki, ne kadar seviyorsun?” deyince Alemlerin Efendisi ne dese beğenirsiniz? Veya size hanımınız aynı soruyu sorsa ne cevap verirsiniz?

Sizin vereceğiniz cevabı bilmem ama ben size Rasulullah Efendimizin ilginç cevabını söyliyeyim: “Ya Aişe ben seni ‘Kördüğüm’ kadar seviyorum!”

Böyle bir cevap kimsenin aklına gelmez. Gonyalıca’da biz buna “Hırt düğüm” deriz. Yani çözülmesi, ayrılması çok zor, neredeyse imkansız.

Demek istiyor ki “Ey Aişe, hırtdüğüm nasıl çözülüp ayrılmazsa ben de senden ayrılmam, vazgeçmem, seni öylece seviyorum!”

Cevap, Aişe validemizi ziyadesiyle memnun ediyor. Arasıra o da Peygamberimize takılırmış: “Ya Rasülallah, kördüğümle aran nasıl?”

Kainatın Efendisi, söz sultanı yine zerafet ve siyasetini konuşturarak “İlk günkü gibi!” dermiş.

****

Yine validelerimizden Hz. Safiyye’nin babası ölmüş. Peygamberimiz o gece sabaha kadar, üzüntülü olan Safiyye’nin yanında bulunmuş, uyumayıp onu teselli etmiş. Hz. Safiyye de bu ilgiden çok memnun kalmış.

Aradan bir süre geçmiş. Peygamberimiz bir hastalığa yakalanmış, ızdırap veren ağrıları var, oldukça rahatsız. Hz. Safiyye bakmış, dayanamamış, “Ya Rasülallah, keşke size acı ve ızdırap veren hastalık bende olsaydı, sizin yerinize ben hastalansaydım!” demiş.

Diğer hanımlar onun ciddi olmadığını, göze girmek için böyle söylediğini iddia etmişler. Peygamberimiz, “Hayır, Safiyye sözlerinde samimidir, doğrudur” buyurmuş.

****

Hz. Hatice Peygamberimizin ilk hanımı ve 6 çocuğunun annesidir. Peygamberliğin ilk günlerinden itibaren en sıkıntılı dönemlerde onun yanında bulunmuş, destek ve yardımcı olmuştur. Peygamberimiz 63 senelik ömrü boyunca pek çok sıkıntılar, üzüntüler yaşadığı halde bu 63 seneden 62 seneye herhangi bir isim verilmemiş ama 1 seneye özel bir isim verilmiştir. Bu isim de “Hüzün Senesi”dir ve Hz. Hatice’nin vefat ettiği senedir.

Demek ki Peygamberimiz hanımını bu derece sevmiş ve onun vefat ettiği seneye bu isim verilmiştir. Vefatından sonra bile ona sevgi ve hasretini unutmamış, onun hatırasına onun akrabalarına iyilik ve ihsanda bulunmuştur. Öyle ki ölü olan eşine beslediği sevgi ve vefa, hayattaki hanımlarını bile kıskandırırmış.