Bu şekildeki başlığın devamında ne ilk akla gelen Hz. Yusuf kıssasının gölgesinde serinleyerek bir konu işleyeceğiz ne de Efendimizin (sav) bir kadınla dört sebepten dolayı nikâhlanılır hadis-i şerifini hatırlayarak mal, soy, güzellik ve dindarlık kavramları üzerinden yazımızı sürdüreceğiz.

İlahi ve şerefli kaynakları bu yazımızda temele koymayacağımız gibi kızından güzel olan anneler tarzında magazin türünün yanından geçmeyeceğiz, asıl güzellik yüzde değil içtedir diyerek de herkesin kendinden memnun olmasına vesile olmayacağız.

Güzele karşı değiliz! Güzele karşı olmadığımız gibi güzelliğe de karşı değiliz! Sadece güzelin çirkin yerde olmasına veya yanlış yerde olmasına karşıyız.

**

Son zamanlarda şehirlerimizde bir moda başladı. Güzel kokusundan mı olsa gerek, güzel renginden mi olsa gerek, yoksa sivrisinek gibi zararlıları bize hoş gelen kokusuyla uzaklaştırdığı söylentisinden mi olsa gerek yeşil alanlarımız, refüjlerimiz, kavşak noktalarındaki dairevi ve üçgen adacıklarımız çalılı bitki olan lavantalarla süslendi. Bu bitkiler büyüdükçe ve birbirine yaklaştıkça trafiğin olduğu noktalarda sürücülerin görüş alanına ciddi derecede mani oluyor. Özellikle otomobil gibi yere yakın vasıtaları kullanan sürücüler bu olumsuz durumu daha çok hissediyor.

Şehir içi kavşaklardaki adacıklara ekilen lavanta ve bunun gibi çalılar aşırı derecede büyüyüp, sürücülerin görüş alanını etkilediği için şoförler aracın içinde başını tavana değdirene kadar yükselerek bu soruna çözüm getirmeye çalışıyorlar.

**

Lakin kendi elimizle ektiğimiz bu tür bitkilerin trafiğin akışını etkilemesine mani olmak her zaman şahsi manevralarla mümkün olmuyor! Karaman şehrinin gelişmemesinde ya da şöyle diyelim +5, -5 plaka numarası yakınlığında olan vilayetlerin çok gerisinde kalmasında en büyük sebep şehirlerarası otoyolun şehrin içinden geçmemesidir. Mersin’in sahillerine inen insanlar bir ilçenin, bir kasabanın yanından geçer gibi Karaman’ın yanından geçiyorlar. Bu yolun üzerine yapılan alt geçit de hem bu transit geçiş hızını arttırıyor hem de bir şehrin yanından geçildiğinin anlaşılmasına mani oluyor. Tabi altgeçit, üstgeçit, köprü gibi ulaşım hizmetlerine karşı olduğumuz düşünülmesin! Tıpkı bu otoyolun refüjüne lavanta türü çalıların dikilmesinin yanlışlığını belirteceğimizde yeşile karşı olmadığımızın da anlaşılmasını temenni ederiz.

**

Duble yol diye tarif edilen ve hız limiti 80 km olan otoyol bölümünün refüjüne dikilen çalılar aşırı derecede büyüdüğünden karşı yönden gelen araçların görülmesine mani oluyor. Bu çalılar karşı yönden gelen araç sürücülerinin selektör yaparak yolda radar olduğunu haber vermesine mani olduğu gibi karşı yönden gelebilecek herhangi bir tehlikeyi önceden görmeyi de engelliyor. Freni patlamış tonajlı bir aracın kontrolsüz şekilde karşı yönden gelişini, köpek başta olmak üzere sokak hayvanlarının karşıdan karşıya geçme çabalarını kamufle eden bu çalılar muhtemel riskleri gizleyerek çok güvenli bir yol hissi veriyor sürücülere.

Bugün bir kaza atlattık! Hız limiti sınırında giderek seyahat ettiğimiz bu yolda refüjdeki çalıların arasından çıkan bir sokak köpeği aniden yola fırladı. Köpeği ezmemek için yaptığımız ani fren ve daha büyük kazaya sebep olmamak için şeridimizde kalma çabamız o kısacık süreyi bize bir ömür gibi hissettirdi.

**

Dikkatimiz, frenimizin iyi tutması, diğer sürücülerin takip mesafesine riayet ederek araç kullanması gerek can gerek mal zayiatına mani oldu. Gerçek tabirle Allah hepimizi korudu.

Güzellik uğruna yol kenarlarına özellikle şehirlerarası otoyol kenarlarına dikilen, muhtemel riskleri görmeye mani olan bu tür bitkilerin kaldırılması için şehir yöneticilerinin, yollardan sorumlu kurumların, belediyelerin gerekli önlemleri almaları bu tür kazaların yaşanmasına mani olacaktır.

Başta dediğimiz gibi… Güzele karşı değiliz, güzelliğe karşı değiliz, yeşile de karşı değiliz.

Sadece güzelin, çirkin veya yanlış yerde olmasına karşıyız.

Ha güzel yerdeki çirkin, ha yanlış yerdeki güzel…