Tatlı sözlü, fakat sert huylu adamın biri yol üstüne dikenli çalılar dikmişti. O dikenli çalılar her an büyüyüp çoğalıyordu. Gelip geçenlere zarar veriyordu. Vali o adama “Bunları sökmelisin!” diye emir verince, o “evet” dedi, “bir gün sökerim”. Adam pek çok kez valinin uyarmasına karşın sözünü yerine getirmedi.

**

Bir gün vali ona, “Ey vaadini yerine getirmeyen, çabuk ol işini savsaklama, vaadini yerine getir diye söylendi. Sen yarın bu işi görürüm diyorsun ama, şunu iyi bil ki gün geçip gittikçe, o dikenler daha çok yeşeriyor, kuvvetleniyor. Onu sökecek olan da ihtiyarlıyor, kuvvet den düşüp kalıyor. O daha da gençleşiyor, sen daha da ihtiyarlıyorsun. Çabuk ol vaktini boşa geçirme…

**

Mevlana, anlattığı bu kıssayla bizleri şu şekilde uyarıyor: "Sen de her kötü huyunu bir diken bil. O dikenler kaç keredir senin ayaklarına battı, seni yaraladı. Evet, kaç kere yaralandın ama sende duygu olmadığından, hastalığın sebebini anlamıyorsun. Çirkin huyunun başkalarını rahatsız ettiğini,yaraladığını bilmiyorsun. Hem kendine hem başkalarına rahatsızlık veriyorsun...

**

Şu dikeni gül fidanı haline getir yani gül fidanı ile aşıla. Kötü huyunun ateşini dostun nuru haline sok. Böylece dostun nuru, sendeki şehvet ateşini söndürsün; onunla buluşmak seni dikenlerin gülbahçesi haline getirsin.”*

**

Mevlana, Mesnevi'sinde bu tür kıssalarla öğütler vererek okuyucunun hem ilgisini çekmeyi, hem de anlaşılır olmayı başarmıştır.

**

Küçük günahlarımızın önemsemediğimiz halde yaralar açtığını ve bu günahlarımızdan vazgeçmediğimiz sürece bu günahların dana da büyüyüp vazgeçilmesinin dahada zorlaşacağından bahsediyor Mevlana.

**

Vakitler geçiyor... Gündemin büyüsüne kapılırsak ertelediklerimiz ertelenen vakitte yapılmıyor... Bedenler ihtiyarlıyor... Yarına garantimiz yok, hedefimiz büyük..!

*Mevlânâ Mesnevisi - Şefik Can Çevirisi [2.cilt 1228-1246 ]