Bir rüzgâr misâli eser, destanlaşır gönlümde,
Alır götürür vatan toprağının bir yerine,
Hatırlatır göz yaşartıcı nice manzaralar,
Açmıştı o gün yüzbinlerce onulmaz yaralar,
Çanakkale, sen olmuştun, onca şehîde mezar!

Şanlı milletin bağrından kopan onbinler insan,
Koşmuştu susuz, azıksız, silahsız nice bin can,
Dualarla uğurlamıştı yanık yürekli analar,
Kalmıştı elleri kınalı gelinle yavrular,
Çanakkale, sen olmuştun, onca şehîde mezar!

Kimi küçüktü, kimi büyük, kimi de hastaydı,
Ayaklar yalın, üstler perîşan, yüzler zayıftı,
Günlerce açlık çekmişler de, yemişlerdi otlar,
Ey vatan evlâdı, hele dön de eyle bir nazar!
Çanakkale, sen olmuştun, onca şehîde mezar!

Önlerinde siper, doğranıyordu nice yavru,
Yenileri koşarken, yoktu yüreklerde korku,
Cennet’e uçanlar, örmüştü etten birer duvar,
Çanakkale, sen ki, almıştın sayısız Mehmetler,
Çanakkale, sen olmuştun, onca şehîde mezar!

Şaşkındı zalim düşmanlar ki, nedir bu bilinmez,
Yazılmıştı binler destan; ‘Çanakkale geçilmez!’
Şahitlik etmişti gökteki ay ile yıldızlar,
Şahitti melekler, ediyordu nice dualar,
Çanakkale, sen olmuştun, onca şehîde mezar!

Kimi elini gösterir; “Kesiver komutanım!
Vatan sağolsun, feda olsun benim binler cânım,
Razı olsun yeter, yüceler yücesi Allah’ım!
Unutmasın bunları ardımdan gelen nesiller,”
Çanakkale, sen olmuştun, onca şehîde mezar!

Çıkmıştı bu nesilden asırlar boyu yiğitler,
Canlar vermişti, binlerce babalar ve dedeler,
“Ey şehîd oğlu şehîd!” diye haykırdı şairler,
Rasûlullah meclisin gösteriyordu rüyalar,
Çanakkale, sen olmuştun, onca şehîde mezar!

Ne asil bir milletti ki düşmanlar bile hayran,
Edep ve insanlığı ancak îmanından alan,
Azığın bile canına kastedenle paylaşan,
Dile getirir bütün bunları onca düşmanlar,
Çanakkale, sen olmuştun, onca şehîde mezar!

Talipti her biri makamların en büyüğüne,
Kavuşmak istiyordu Sevgili Peygamberine,
İstekliydi kuruyan dudaklar Havz-ı Kevser’e,
Livâ-i Hamd’in altında toplanmaktı arzular,
Çanakkale, sen olmuştun, onca şehîde mezar!

Sen, Çanakkale Cenneti diye anılacaksın,
Altın harflerle gönüllere hep kazınacaksın,
İki yüz elli bin şehidinle yeşereceksin,
Anılacak, koca mermini kaldıran Seyitler,
Ey Çanakkale, taşıyorsun bağrında cennetler!
Çanakkale, sen olmuştun, onca şehîde mezar!
Çanakkale, değmesin asla sana kem bir nazar!