“Bu haysiyetsiz insanlar şu an burada, aranızda oturuyor!”

*

“Bir şey söyleyeceği olan, çıksın karşıma söylesin arkamızdan konuşmasın!”

*

“Osman ağa bisikletini cami önüne koyuyor. Kaç defa uyardık. Şimdi konuşmuyoruz”

*

Maalesef pek çok camimizde bu tür konular sıkça konuşuluyor artık. İmam gergin, cemaatten bazıları küs, safta yan yana gelmemek için uçlara doğru çekiliyorlar. İmam dersen gerginliğe bulaşmayayım dercesine kapıyı kilitlediği gibi evin yolunu tutuyor.

*

Emekli olmuş, mahalle camisinde cemaate devam eden hacı amcalarımız aralarındaki meseleleri bir görseniz… Bir çorap meselesinden başlayıp camiyi bırakıp diğer camilere gidenler oluyor. “O bizim camiye gelmez, kamet yapmaması için uyarıldığı için kırgın”

*

Nalçacı civarında büyük camilerimizden birinde Cuma vaazı dinliyoruz. İmamın biriyle sorunu olmuş belli. Alttan alttan mesajlar. “Gelin yüzüme söyleyin” diyor imam. Bazı cemaat mensuplarında homurdanmalar, bir ikisi sesini yükseltiyor ama pek bir şey anlaşılmıyor.

*

Yine bir vaazı… Konu: İmamın şikayet edilmesi. İmam efendiyi çok sinirlendirmişler. Belki de haklı… Bir kısım cemaat imam sohbeti çok uzatıyor, geç bırakıyor diye imamı şikayet etmiş. İmam efendi de vaazında, “Bu haysiyetsiz insanlar şu an burada, aranızda oturuyor!”… diye bağırıyor. Çoğumuz namaza durduğumuzda bunları düşünmüşüzdür sanırım.

*

Son zamanlarda bu gibi olaylarda bir artış olduğunu gördüm. İmam gergin, cemaat gergin, sevgi bağlarımız kopuyor. Cami, varsa bile küskünlüklerimizin, dargınlıklarımızın giderildiği bir yerdi. Şimdilerde ise yoktan sebeplerle gerginlikler hutbelere kadar çıktı.

*

Camide bari yapmayın diyoruz ama ‘tepedeki’ gerginlik tüm halka sirayet ediyor.

*

"İman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe gerçekten iman etmiş olamazsınız"