Dün, 12 Eylül 1980 darbesini bir kez daha hatırladık. O günler gözümüzde tekrar canlandı. Yoklukla mücadele eden cefakar, çilekeş insanlarımız bir de darbecilerle mücadele etti.

Darbeciler ise, terörün ağababaları, kayıt dışı ekonominin baronları hep batı ile birlikte sefa sürüyorlardı. Kaçınca oraya kaçıyorlar. Çaldıkları paraları batıya kaçırıyorlar. Darbecileri örgütleyen, onlara destek olan, onları koruyan batı, sonra dönüp bize demokrasi, insan hakları dersi veriyor.

Şurası muhakkaktır ki, içinde batılıların olmadığı hiç bir darbe gerçekleşmedi. Başrollerde hep Batılı misyonerler vardır. Teröristleri de onlar yetiştirir. Ekonomik ve lojistik destek veririler. Sonrada onları koruyan ve kollayan yine kendileridir.

Her darbeden sonra bir takım siyasi partiler, dernekler, vakıflar, sendikalar, hatta meclis kapanır. Ne dense Mason localarına hiç dokunulmaz. Dahası yeni hükümet kurulacaksa, çoğunluğu mutlaka masonlar oluşturur.

Ancak, gerekçe olarak Türkiye Cumhuriyeti’ni, Atatürk ilke ve inkılaplarını, Anayasa’yı korumak için yapıldığı söylenir. İsterseniz inanın.

Oysa asıl maksat Türkiye’nin gelişmesini, kalkınmasını engellemek, birlik ve beraberliği bozmaktır.

Aktörler değişse de senaryolar hep aynıdır. Fakirlik edebiyatı, sağcı solcu çatışması , Türk-Kürt düşmanlığı gibi. Halkları birbirlerine düşürür, her iki tarafa da silah satar, cebini doldurur, sonrada karşıya geçer keyfini çıkartır.

Artık bunlara dur deme zamanı gelmiştir. Özümüze dönmeli, kim dost kim düşman doğru tespitte bulunmalıyız. Birlik ve beraberliğimize zeval gelecek kışkırtıcı söylem ve eylemlerden uzak durmalıyız.

Cumanız mübarek olsun. Allah’a emanet olunuz.