Geçtiğimiz hafta sonu meslek hayatımın en güzel maçını izledim. Yaklaşık 9 yıldır Konyaspor’u takip ediyorum. Birçok final maçı, şampiyonluk maçı takip ettim ancak Cumartesi günü öyle bir maç izledim ki nasıl anlatacağımı nerden başlayacağımı bilemiyorum. Sadece şunu söyleyeyim maçın 2.yarısını ve istatistikleri görünce gözlerim kocaman açıldı.

Torku Konyaspor 2 sezon aradan sonra Süper Ligde ilk maçına evinde çıkıyordu ve rakip Türkiye’nin, Avrupa’nın yakından tanıdığı ülkede milyonlarca taraftarı olan Fenerbahçe’ydi.

Karşılaşma biraz geç saatte başlayacaktı. Ama ben stadyumdaki maç havasını taraftarlardaki o telaşı ve heyecanı görmek için saatler öncesinde stada gittim. Taraftarların bir çoğu saatler öncesinde stadyumdaydı.  Eşiyle, çocuğuyla, arkadaşıyla vakit geçirip maç saatini bekliyordu. Stadyumda tam bir karnaval havası vardı.

Gelelim maça… Ben Fenerbahçe’den puan alacağımıza yürekten inanıyordum. Bu inancımı birçok meslektaşımla da paylaştım. Ancak açık söyleyeyim böyle bir maç olacağını söyleseler gülerdim.

Sezon hazırlıkları sırasında konuşulan en zayıf halka polemiğinin ilk maça nasıl yansıyacağını merakla bekliyordum.  Hakem düdüğü çaldı ve Konyaspor’un 34 haftalık sınavının startını verdi.  İlk 45 dakikada Konyaspor adına sahada yavan bir futbol vardı. Fenerbahçe, yeşil-beyazlı ekibin bu oyunu karşısında 2-0’lık skorla soyunma odasına önde gitti.

Maçın 2. Yarısında Fener taraftarı fark beklerken maçı kaybetmeyi bırak fark yemediğine dua etti.  Uğur Tütüneker 2 değişiklikle oyuna başladı. Ömer Ali ve Mehmet Uslu ile 2. Yarıya başlayan Konyaspor’da bir hareket bir agresiflik olduğu kendini gösteriyordu. İlk yarı kanatları kapalı olan Kartal’ın ikinci yarı kanatları açılmış ve uçmak için çaba harcıyordu. Kartal’ın bu uçma çabası karşılaşmayı takip eden herkesi hayretler içerisinde bıraktı tabi ki rakibi Fenerbahçe’yi de.

Sanki devre arasında bir mucize gerçekleşmiş ilk yarıda ki futbolu oynayan takımın yerine Barcelona gelmişti.  O milyon dolarlık futbolcular Torku Konyaspor’un o güzel futbolunu hayranlıkla izliyordu. 

Bir ara öyle bir şeye şahit oldum ki kendi kendime çok güldüm. Fenerbahçe’nin dünya yıldızı diye tabir edilen futbolcusu Kuyt, Erdal ile Mehmet Uslu’nun duvar pası yaptığı anda kollarını yanlara açarak “Mehmet Uslu için bu nerden çıktı nasıl geldi fark edemedim” diye çaresizliğini anlatıyordu. 

Maçı izleyen tüm herkes te Kuyt gibi şaşkındı. Kartal kanatlanmıştı  artık.  Kimse tutamazdı.  Bu Kartal Fener’i eline bir aldı  “ Yin Mi Yimen Mi” 12 dakikada 1, 2, 3. Kedinin Fareyle oynadığı gibi oynadı. 

Torku Konyaspor’un gençleri Fener’i oyuncağa çevirdi. Ama ne oyuncak. Milyon dolarlık ender bulunan oyuncaklardan. Bizim çocuklarımız bu oyuncakla ilk defa oynamanın zevkine vardı.  Her şey çok güzel oldu. Ancak tek bir sözüm var MİLYON DOLARLIK OYUNCAKLARLA OYNAMAK GENÇLERİMİZİ ŞIMARTMASIN…