Çaykur Rize maçı öncesi gazetemizde “Hayata dönmek için Son Elektroşok” manşetiyle yayına çıkmıştık. Durumumuzu ve maçın önemini çok iyi özetlediğini düşündüğümüz bir başlık oldu.

Süper Ligin son 5 haftasına girilirken Konyaspor camiası adeta komadaki hasta gibi ölüm kalım savaşı veriyordu. Çaykur Rizespor maçı yeşil-beyazlı camia için sezonun maçı haline geldi.

Konyaspor bu maçı alamadığı takdirde komada kalmaya devam ederken tüm tedavilere de cevap veremez hale gelecekti.

Yaşanan bu sıkıntılı süreçte yeşil-beyazlı camianın tekrar gözlerini açıp kendine gelmesi için ne yapıp edip Çaykur Rizespor maçını kazanması gerekiyordu.

Ve o hayati maç başladı... Konya’da adeta hayat durdu ve tüm gözler, kulaklar Konya Büyükşehir Belediyesi Stadyumundan gelecek haberlerdeydi. Virüs nedeniyle Konyaspor sevdalıları maçı televizyondan, radyodan, sosyal medyadan, ya da arkadaşlarından aldıkları haberlerle takip etti.

Saha içinde isteksiz tatsız tuzsuz bir Konyaspor vardı. Maça umutla ve kocaman gözlerle bakan yeşil-beyaz sevdalıları dakikalar geçtikçe, oynanan futbolu gördükçe umutlarını kaybediyor, kocaman açılan gözler yavaş yavaş kısılırken ağızlardan isyanlar, küfürler(tasvip etmesek de) çıkmaya başladı.

Camia için hayati önem taşıyan maçta karşılaşmanın 4. hakemi Konyaspor’a son 6 dakikanız dercesine tabelayı kaldırdı.

Türkiye ve Dünyanın dört bir yanından yaşayan Konyalılar İşte bu 6 dakikaya neredeyse tüm duygularını sığdırdı. Umut, hüzün, isyan, heyecan, sinir, tüm bu duygular içinde gel gitler yaşarken dakikalar hızla tükeniyordu.

Tam her şey bitti derken çalan bir düdükle tüm Konya kendine geldi yeniden gözler kocaman açıldı. Hakem Konyaspor lehine penaltı verdi.

Tüm duygular yerini sevince birazcık da tedirginliğe bıraktı.

Çünkü bunca stres sıkıntı altında penaltıyı kim atacak ve gol yapabilecek miydi ? Miya geldi vurdu ve Konyalıları ve Konyaspor severleri tek bir duyguda birleştirdi.

Bu gol öyle bir zamanda geldi ki öldük, bittik dediğimiz anda bize “Hastanız gözlerini açtı” haberi gibi söylenmesini istediğimiz son cümleyi bize fısıldadı.

Çok şükür Konyaspor gözlerini açtı ancak tedavi devam ediyor. Önünde zorlu 4 karşılaşma var. Bu galibiyet camiaya direnç ve moral getirdi. Bu moral ve motivasyonla sahada daha istekli agresif terinin son damlasına kadar savaşan bir 11 görmek istiyoruz.

ALPER ASİST KRALI OLURDU

Maçta bir ayrıntı benim dikkatimi çekti. Sizinde çekmiştir illa ki. Sitya’nın sakatlandığı nedeniyle 2 maçtır şans bulan Alper’in performansı ve çalışkanlığı. Aykut Kocaman zamanında sol beke transfer edilen, daha sonra “Alper bizimle olmayacak” açıklamasına rağmen sabredip çalışıp formaya olan aidiyetini gösteren Alper Uludağ.

Alper çalışkanlığı ile Rizespor maçında Konyaspor ruhunu sahaya yansıttı. Eğer gol yollarında becerikli oyuncularımız olsaydı Alper oynadığı iki maçta asist kralı olabilirdi.

Tecrübeli oyuncunun Rizespor maçında yaptığı asistler beceriksiz bir şekilde harcandı.

Alper’in bu isteğinin hırsının çalışkanlığının Konyaspor forması giyen birçok futbolcuya örnek olması dileğiyle

sağlıcakla kalın...