Konya'nın iki bakanı var.

Biri Çevre ve Şehircilik Bakanı Murat Kurum, diğeri de Sağlık Bakanı Fahrettin Koca.

Her iki Konyalı bakan da çalışkan, işini düzgün yapmaya çaba gösteren isim.

**

Ben diyorum ki, iki yetmez Konya'nın 3 bakanı olsun.

Konya, üretim üssü.

Ayçiçek, şeker pancarı, mısır, buğday, patates, süt, yumurta, kırmızı et...

Aklınıza ne gelirse, Konya'da üretiliyor.

Bu ürünlerde üretimin büyük kısmı, Konya'dan sağlanıyor.

**

Konya, tarımın başkenti.

Konyalı üreticilerin, besicilerin sorunlarına duyarsız kalınması ülke ekonomisi ve üretim potansiyeli açısından cinayet.

Peki Konya üreticisinin çağrısına, feryadına, istek ve taleplerine sessiz kalınıyor mu?

Çoğunlukla evet.

Eee o zaman?

Türkiye'ye bir de Konyalı Tarım Bakanı şart.

**

Girdi maliyetleri aldı başını gitti.

Yem fiyatları, tavan yaptı.

Hayvanlar kesime gidiyor.

Konya çiftçisinin su problemi çok fazla.

Çiftçi de besici de gırtlağına kadar borçlu.

Bankaların kara listesinde esnaflar gibi çiftçinin ve besicinin de başı çektiğini rahatlıkla görebilirsiniz.

Bu kadar sorun varken, Konya'nın da üretim potansiyeli çok yüksek iken nedir Allah aşkına bu sessizlik?

Nedir bu sorunları görmezden gelme sevdası!

**

Konya'ya istediğiniz kadar ormanlık alan kazandırın.

Ormanlık alanlar ile yeşilliği bir nebze de olsa artırdınız Allah razı olsun ama Konyalı çiftçinin önceliği bu değil.

Buradan bir konuyu daha ifade etmek istiyorum.

Biliyorum Ziraat Odaları Başkanları da mevcut tarım ve hayvancılık politikalarından çok rahatsız.

Burası Konya. Malum eleştiriler bir yere kadar yapılabiliyor.

Sosyal medyayı ne zaman açsam Konyalı çiftçi ve üreticiler, sahada yetişmiş bir ismin Tarım ve Orman Bakanı olması istiyor.

Pozitif ayrımcılık da istiyorlar.

Belki de hakları.

“Eğer ülke üretimine ve ekonomisine Konya ciddi katkı sağlıyorsa, Tarım Bakanı da Konyalı olmalı” diyorlar.

Haksız da sayılmazlar.

Ben öyle inanıyorum ki, Konya başka ülkenin bir memleketi olsaydı şimdiye kadar Konya'yı suya da boğmuşlardı, çiftçinin makul tüm taleplerini de yerine getirmişlerdi.

Şimdiye kadar çoktan elektrik girdi maliyetleri düşürülmüştü.

Konya'ya su getirilmişti.

Modern Sebze ve Meyve Hali kurulmuştu.

Mazot desteği artırılmıştı.

Ayak bağı olan ne kadar ağır girdi maliyeti varsa hepsi kaldırılmıştı.

Çiftçi, üstelik el üstünde tutulmuştu.

Kısacası Konyalı üreticiler, çağrılarına sessiz kalan bir bakanlık istemiyor.

Üreticiler ve besiciler, Konyalı bir Tarım Bakanı istiyor.