Gelecekle ilgili kararları oluştururken 2 yönlü politika uygulanmakta. Birincisi bugünkü durum ve gelecekte bugünkü durumun ne olacağı? İkincisi ise bugünkü durumdan farklı neler yapılabileceği konularındadır. Dolayısıyla ilkinde mevcudu korumak ve geliştirmek amaç iken, ikincisinde geleceği şekillendirmek vardır. Bu nedenle birçok kimse ikinci durumu dikkate almadan bugünü kurtarma telaşında çabalamakta, gelecekte bugünkü durumunu koruma peşine düşmektedir. Oysa geleceği şekillendirme açısından bugünkü altyapının üstüne konulabilecek sosyal yapının geliştirilmesi ön plana çıkmaktadır.

**

Havza bazlı destek beklenen bir gelişme idi,ama desteklerin neye göre belirlendiği nelerin kıstas alındığı noktasında bir takım soru işaretlerinin olması havza bazlı destekte ,ürün deseni belirlenirken gerekli şartlar altında yapılıp yapılmadığı noktasında endişelerimi gizleyemiyorum. Örneğin Türkiyenin tahıl ambarı Konya ovası her ilçeye hububatların (Arpa, Buğday) desteklenmesi ön görülmüş,normal şartlarda olması gereken bu idi,her ilçeye yem bitkisi ekimi verilmiş, (yem bitkisi denilince akla ise en başta yonca bitkisi gelmektedir.)fakat anlamakta zorlandığım mesele şu ki;Karapınar bölgesi Mısır tarımının yapıldığı ve Türkiyenin yüzde 10'a yakın bu bölgeden karşılanırken neden acaba Karapınar dan Mısır (danelik) desteklemeden kaldırıldı? Yoğun su tüketimini kastettiler ise . Mısırın gelişim döneminde Damlama sulama yöntemi ile 3-4 kez sulanmakta olup, su tüketimi Yıllara göre yapılan araştırmada 569-670 milimetre ve sulama suyu gereksinimi ise 358-437mm arasında değişmektedir.ve ortalama günlük su tüketimi 4.2 milimetredir.Buğdayın su isteği ile hemen hemen aynıdır. Yonca ise  çok yıllık otsu bir bitkidir. Boyu 50-80 santimetredir. Biçimde  3-4 Sulama yapıldığı göz önünde bulundurulursa ve  Bir yılda bölgelere göre 4-7 kez biçim yapılabilmekte ve yıllık su tüketimi sıcak yörelerde 2500 mm ye kadar varmaktadır. Mısır  bitkisinde Su tüketimi kastedildiğini tahmin ediyorum ki böyle ise Karapınarda Mısır desteği neden kaldırıldı?

**

Türkiye, elindeki doğal, insan ve diğer kaynaklar ile tarımını geleceği içine alacak şekilde doğru biçimde politika üretmesi gerekir. Aksi durumda zaten kıt olan doğal kaynaklarının sürdürülebilir biçimde tarımı desteklemesi mümkün olmayacaktır. Örneğin, Konya Ovasında yeraltı kaynaklarının 43 metreden fazla gerilemesi bunun tipik sonuçlarından birisidir. Bu hızla giderse son 30 yılda gerçekleşen bu gerilemenin hızlanarak devam etmesi ile ovanın su kaynağı tamamen tüketilebilir. Bu durum zaten kurak olan ovanın çöl olmasının önüne geçemeyecektir. Aynı şekilde toprak kanunu çıkmış olmasına karşılık, tarıma elverişli altyapısı tamamlanmış arazilerin şehirler ve sanayi tarafından yok edilmesidir. Bunun örneklerini hemen her şehirde, köyde, kasabada açıkça görmek mümkündür. Verimli arazilerin sanayileşme, yapılaşma, yol, havaalanı biçiminde kullanılması, tarıma daha az verimli ve engebeli kısımları bıraktığı için üretim maliyetlerinin artmasının da kaçınılmaz bir sonucu olacaktır.

**

Bugüne kadar Çukurova gibi son derece verimli arazilerin hızlı biçimde tüketilmesi, Kahramanmaraş şehrinin ovaya yayılması, Bursa’nın Yeşilova’sının tamamen yerleşim yeri olması nasıl ki önlenememişse, bundan sonrada önlenemeyecek gibi gözükmekte. Zira tarım amatör olarak ele alınamayacak kadar önemli, profosyonel düşünülmesi gereken bir sektördür. Milli tarım politikası desteklerin artırılması,Mazot giderlerinin yarısını bakanlığın karşılaması,değil Tarım politikalarının da bu bağlamda uzun vadeli olarak planlanması, kısa süreli ve hükümet uygulamaları ile değiştirilememesi gerekir. Unutulmamalıdır ki tarım insan var oldukça var olacak bir sektördür. Yine unutulmaması gereken bir husus daha vardır,Gelecekte teknolojik savaşlar değil gıda savaşları ön plana çıkacaktır.Bu da tarımdan geçmektedir.