Konya'dan bir Baba Köse geçti

Yaşarken de kıymetini bildiklerimizden birisiydi Hüseyin Çağlayan.. Yani Baba Köse.. Konya'nın güzel insanlarından, futbol sevdalısı bir insandı. Bir ömürü futbolun peşinde tüketen nadir insanlardan birisiydi. Konya'nın bazı değerleri vardır, güzeldir onlar. Güzel insanlardır onlar. Yerleri doldurulamaz. Konyaspor'un da var böyle güzel insanları. Tabi ki Konya İdmanyurdu'nun da vardı.. Amigo Kemal gibi, Nazif Sırıt gibi, Malzemeci Nevzat abi ve bayan olmasına rağmen Konya İdmanyurdu yönetici ve taraftarları tarafından el üstünde tutulan iğneci Zekiye abla gibi. Konyaspor'a malolmuş malzemeci “Öcü Böcü” Ahmet gibi, “Tatoğlan” Hasan Hüseyin gibi, “Zoti” İhsan Öncel gibi.. Ya da spor camiasının Yılmaz Bey'i veya Devriş Seğmenoğlu'su gibi.. Onlar birbir aramızdan ayrıldılar. En son ayrılan ise Baba köse namıyla mağrur Hüseyin Çağlayan oldu.. Kendisiyle TSYD dergisi 2011'de röportaj yapmıştı. Çok mutlu olmuştu. Baba Köse ile yapılan ilk ve son röportajı, onun anısına yeniden yayımlıyoruz.

DÜNYASI FUTBOL OLAN ADAM BABA KÖSE

O şimdi 73 yaşında.. Ama daha dinç ve futbol sahalarından ayrılmıyor.. Bıraksalar, eski günlerdeki gibi kapalı tribünün sol tarafına oturacak ve “Konya hücum, hücum Konya” diye bağıracak. Evet, Baba Köse lakaplı Hüseyin Çağlayan’dan bahsediyoruz. Yıllarca Konyaspor’un ardından gitti, amigoluk yaptı.. Spor yapmadı, ama bir spor sevdalısı. Konyaspor onun her şeyi.. Ama, bugünlerde Konyaspor’un içerisinde bulunduğu ekonomik kriz ve ilgisizlik nedeniyle oldukça üzgün. İşte, Konyaspor üzerine biz sorduk, baba köse yanıtladı..

SPOR YAPTIN MI?

1955 yılında Zaferspor’u kurduk. Başkan İsmail Çapar’dı.. Benim görevim malzemeciydi.. 2 yıl boyunca çalıştım. Bu arada merak duymama rağmen futbol oynama şansını yakalayamadım. Dahası, spor yapmadım, ama bir spor sevdalısıyım. Zaferspor’dan sonra bir yıla yakın süreyle Gençlerbirliği’nde, 2 yıla kadar da İdmanyurdu’nda ocakçı ve koyu bir taraftar olarak görev yaptım.. Askere de İdmanyurdu’ndan gittim..

SPORA MERAK NERDEN GELİYOR?

Rahmetli Talat Öncel ve İhsan Öncel (Zoti) Selçukspor’da futbol oynadıkları dönemde mahalle komşumuzdu.. Onlarla birlikte maçlara gidip gelirken futbol merakı başladı.. Uzun yıllarda aktif olarak devam etti. Halende futboldan kopamadım. Ölünceye kadar da devam edecek. Bu sevgi hiç biri zaman bitmeyecek. Ben bir Konyaspor sevdalısıyım.

AİLEDE SPOR YAPAN VAR MI?

Abim Mehmet Çağlayan, mahalle takımlarında futbol oynardı. Ankara Gazi Üniversitesi’ni bitiren ve halen Selçuk Üniversitesi Beden eğitimi ve Spor Yüksek Okulu Atletizm öğretim görevlisi oğlum Hakan Salim Çağlayan, okul yıllarında atletizm yaptı.. Ortanca oğlum Kazım Çağlayan ise İhsaniye Gençlerbirliği’nde, antrenör Faruk Ordukaya döneminde iki yıl futbol oynadı.

KONYASPOR SENİN İÇİN NE İFADE EDİYOR?

Konyaspor’da 1965-77 yılları arasında, 12 yıl amigoluk yaptım. Bununla birlikte taraftarlar olarak Konyaspor’u iç saha maçları kadar deplasman maçlarında da uzun yıllar yalnız bırakmadım. Bir çok deplasmana takımla birlikte gidip-geldim. Konyaspor için çok şey yaptığımı söyleyebilirim. Kendi çapımda, küçük miktarlarda para yardımları yaptım.. Ama bunlar önemli değil. Maddi durumum iyi olsa bugünde yaparım.. Kulübün bugün madde sıkıntı içerisinde bulunması beni de çok üzüyor. Bu nedenle yardım kampanyasını 100 TL ile katılıyorum. Helali hoş olsun. Konyaspor’un, bugün her zamankinden daha çok maddi ve manevi desteğe ihtiyacı var. Tüm Konya takımın yanında olmalıdır. Merkez nüfusu 1 milyon olan bir şehir’den 10 milyon TL gibi bir para çıkmıyorsa çok yazık. Konya’nın diğer şehirlerden eksiği ne.. Konyaspor bu şehrin takımı değil mi?

KONYASPOR-İDMANYURDU REKABETİ NASILDI?

Konyaspor ve İdmanyurdu taraftarları arasında büyük bir rekabet vardı.. Konyaspor taraftarı tabi ki çoğunluktaydı.. Taraftarlar, rakip takımı desteklerlerdi. Bu nedenle de çok yakın akrabalar bile tribünlerde bir birlerine küfür ederlerdi. Çok zaman bunu önlemek için kendi taraftarlarımızla münakaşa yaptım. Aslında olmaması lazımdı. Rekabet başarı getirirdi. Bunu iyi kullanamadık. İki takımın birleşmesi bir yerde çok iyi oldu. Hem kavgalar önlendi, hem Konya tek takım etrafında birleşti..

Konya futbolu eskiden daha kaliteli ve zevkli geçerdi.. Maddi konu gündemde olmazdı. Futbolcular amatörce oynarlardı.. Bir öğle ve akşam yemeğine futbol oynarlardı.. Konyaspor ve İdmanyurdu ile birlikte amatör maçlarda aynı kalitede geçerdi. Tribünler tıklım tıklım dolardı.. Dahası, futbolcular Konya aşkıyla, forma aşkıyla oynarlardı.. Canlarını dişlerine takarak mücadele ederlerdi. Şimdilerde ise maddiyat ön plana çıktı.. Para olmadı mı futbolcu oynamıyor.. Belki futbol bugün taktik olarak daha iyi durumda ama, o zaman daha zevkli ve kaliteliydi..

BUGÜNÜN KONYASPOR7U İÇİN NE DERSİN?

Konyaspor ekonomik olarak çok sıkıntılı bir dönem geçiriyor.. Şu anki yönetime başarı dilerim. Ancak, Konyaspor’un selamete çıkması için maddi gücü olan iyi bir yönetimin göreve gelmesi yararlı olacaktır. her şeyden önemlisi, Konya takımı destek olmalı. Konyaspor’u bu sıkıntılı dönemden hep birlikte kurtarmalıyız. Konyaspor’un yeri Bank Asya 1. lig değil, Süper lig olmalıdır..

Hüseyin Çağlayan, Baba Köse kimdir?

Hüseyin Çağlayan, Konya’da 1938 yılında Dünya’ya geldi.. Ancak, doğum tarihi nüfus kağıdında 1941 olarak yazılı.. Gazi İlkokulunu bitirdi.. 23 yıl Topraksu’da çalıştı. 1985 yılında Topraksu ile Köy Hizmetleri’nin birleşmesinden sonra Köy Hizmetleri’ne geçti ve 3 yıl çalıştıktan sonra 1988 yılında emekli oldu.. 2002’de kaybettiği ilk hanımından 3 oğlu olan Hüseyin Çağlayan 2007’de ikinci evliliğini yaptı.