Paralel yapının yayın organı ZAMAN’a kayyum atandı, daha önce de İpek gurubunun yayın organlarına aynı şekilde el konmuşu.

Mahkeme kararıdır. Biz Sayın Cumhurbaşkanı gibi “Tanımıyorum, saygı duymuyorum…” deme lüksüne sahip değiliz ama bazı şeyler söyleme hakkına herhalde sahibiz.

Evvela şunu söyleyeyim ki, bu yazı bir paralel yapıya destek yazısı değildir. Hayatımın hiçbir döneminde o yapıyla bir işim olmamıştır. Onları savunma gibi bir derdim de yoktur. Adı geçen yapının Amerika, İsrail, Milli Görüş, Erbakan vb. konulardaki tutumunu gayet iyi bilen biriyim.

Bu yazının amacı bir tarafın lehinde veya aleyhinde olmadan objektifçe ve hakperest bir değerlendirme yapmaktır.

ZAMAN, herkesin bildiği üzere önceki beraber yürünen cicim aylarının aksine son yıllarda bir muhalif gazetedir. İktidarı eleştiren haberler ve köşe yazıları vardır.

 İktidarın eğer bunlara verilecek cevabı, itirazı, açıklaması varsa; gerek siyasi sözcüleri vasıtasıyla, gerek besleyip palazlandırdığı medya organları vasıtasıyla bu iddia ve tenkitlere cevap verir, halka doğru bilgileri açıklar.

Yok eğer ZAMAN’ın yazdıklarında hakaret içeren noktalar varsa onun için de gerek tazminat, gerek ceza davaları açılır, gereği neyse yapılır, suçlular cezasını çeker.

Ama bunlar yapılmadan “Hayır, ben sana tahammül edemiyorum, söyletmeyin vurun” mantığıyla hareket etmek bir nevi acizliktir. Kendine, kendi fikir ve icraatlarına güvenmemek, onların izahını ve cevabını verememek demektir. Özgüven eksikliği demektir.

Milli Görüş geleneğinden geldiklerini iddia eden AKP camiası bir zamanlar kendilerinin de mensubu olduğu Milli Görüş partileri AYM tarafından kapatılırken hep şunu demişlerdi:

“Partiyi niye kapatıyorsun? Partide hata yapan, suç işleyen şahıslar varsa onlara ceza ver!”

Şimdi aynı şeyi ZAMAN gazetesi mensupları söyleseler ve “Gazeteyi niye kapatıyorsun, gazetede suç işleyen, yanlış yapan varsa onlara ceza ver!” deseler iktidar sahipleri ne cevap verecekler, nasıl izah edecekler?

Başlıkta dediğimiz gibi bu uygulamadan şöyle bir sonuç çıkıyor:

“Herkes beni övmek zorunda, ya beni översin, ya da seni döverim!”

Evet, bugün için bunu yapabilirsin, nitekim yapıyorsun da.

Ama şu bir gerçek ki bugünlerin yarını da var.

İktidar sarhoşluğuna kapılmamış, güç zehirlenmesine uğramamış, aklı başında, makul düşünen insanlar yapılanları pek de doğru bulmuyor.

Kimi korkudan, kimi elde ettiği menfaatleri kaybetmemek için, kimi de ilerde elde edebileceği muhtemel bir takım menfaatler için ağzını açmıyor ayrı mesele.

Fakat ortada ayan beyan bir yanlışlık vardır. Keşke bu yazı bugün değil de yıllar sonra okunmuş olsa bu gerçek daha iyi anlaşılırdı.