Bir ürünü ortaya çıkaran malzemelerdir malum.

Yemek yaparken kullandığınız malzemeler, video çekimi yaparken kullandığınız cihazlar, insan yetiştirirken kullandığınız materyaller ne kadar kaliteli ise o kadar güzel bir ürün elde edersiniz.

Türkiye’de Michelin yıldızı alan restaurantlara bakın.

Veya sosyal medyada ağzımız açık izlediğiniz videolara.

Gıpta ile baktığımız, yad ettiğimiz insanlara.

Hepsinin temeli, malzemesi, cihazları, materyalleri ne kadar sağlamdır.

Yemek özel ilgi alanlarımdan birisi olduğu için çokça takip etmiş, incelemişimdir.

İyi bir restauranta sahip olanların birincil önceliği en iyi malzemeyi tedarik etmektir. Hatta bununla ilgili anlaşmalar yaparlar. Ederinden fazla fiyat biçerler. Ama tek şartları vardır: İlk seçen olmak ve en iyi malzemenin kendilerine ayrılması. Eğer tedarikçi de bu şartı sağlarsa yollarca uyum içinde yaşarlar.

“Efendim yapılacak yemeğin malzemeyle ne ilgisi var, iyi bir aşçı her türlü malzeme ile en iyisini yapar!” diyenleri duyar gibiyim.

Bu aslında mahlukatın en şereflisi olan insan için çok da akla ziyan bir tespit kanaatindeyim.

En nihayetinde Rabbimizin yarattığı bütün mahlukatta sayısız ibret mevcut. Ancak insanoğlu bambaşka değil midir?

Bugün her birimiz bir ürün verme telaşında, yarışında, peşindeyiz. Bu yaşam döngüsünün doğal bir sonucu. Yani abesle iştigal bir durum değil.

Ancak yaptığı işi en iyi şekilde yapanların yüzü suyu hürmetine dönüyor belki de dünya.

Ne olursa olsun, ne yapılırsa yapılsın son raddeye kadar devam edenler. Gayretini esirgemeyenler. Yaptığı işi elindeki malzemeler ile en güzel şekilde yapmaya gayret edenler.

Osmanlı’da eğitim üzerine araştırmalar yaparken, Enderun eğitim sisteminin en temel özelliğini hep üçlü sac ayağına bağlamış büyükler: Mekan, muallim, talebe.

Yani ortam, malzeme ve yapan kişi.

Her ürün çıkartan kişi için böyle değil midir?

Hatta nebatat ve hayvanlar için de böyle değil midir?

Daha fazla süt vermesi için ineklere Mozart dinleten hayvan üreticilerini duymuşsunuzdur.

Ya da ayrıkotu ile bezenmiş nebatat ile ayıklanmış nebatatın ürünleri arasındaki fark.

Yani aslolan aslında 3 temel şey var ürünü çıkarırken.

Ortamın güzelleştirilmesi, iyi olması.

Kullanılan malzemelerin iyi olması.

Ürünü çıkartacak kişinin mahareti.

Tabi bir de virüslerden, mikroplardan temizlemekte koruyup kollamak gerekiyor.

Sonrası zaten çorap söküğü misali gelir malum.

Allah işini güzel yapanları sever ya hani.