Koskoca bir yılı daha da devirdik. Bitmez denen günler, haftalar, aylar, yıllar bir bir bitiyor. Zaman o kadar hızlı geçiyor ki; bir yılın nasıl bittiğini bile kimse anlamıyor. Özellikle de gazeteciler için zamanın nasıl akıp geçtiğini anlamak mümkün değil…

**

2019 yılı acısıyla tatlısıyla geldi geçti ve 2020’li yıllara ilk adımımızı attık. Gazeteciler için 2019 yılı da çok zorlu geçti. Her geçen yıl bir önceki yılı mumla aratır hale geldi. Türk basını kan kaybetmeye devam ediyor…

**

Yerel basın can çekişir hale geldi. Yerel gazeteler bir bir kepenk indiriyor. Kağıt masrafları, eleman masrafları artarken, reklam ve ilan gelirleri sürekli düşen yerel basın çareyi kepenk indirmekte buluyor. Haksız da sayılmazlar…

**

Bu yıl çok sayıda gazeteci meslektaşımız işsizler kervanına katıldı. Farklı sektörlere yöneldi. Konya’da bu yıl 3 gazete diğer gazetelerle anlaşarak, yayın hayatına son verdi. Dijital platformda yayın hayatlarına devam etme kararı aldılar.

**

2004 yılında kurulan Memleket Gazetesi Konya basınına farklı bir soluk, farklı bir renk getirmişti. 15 yılda marka bir gazete haline gelmişti. Eski Cemiyet başkanımız Adem Alemdar tarafından kurulan Memleket Gazetesi 2019 yılının Eylül ayında yazılı basına veda etti…

**

Memleket’in yanı sıra Rasyonel Haber ve Anadolu Telgraf Gazeteleri de yayın hayatını sonlandıran gazeteler arasında yer aldı. Bu iki gazetede Konya basınında önemli işlerin altına imza atmıştı. Onlar da artık yoluna internet haberciliğinde devam edecek…

**

Daha önce 20 yıl boyunca Konya basınında yayın hayatına devam eden Anadolu Manşet Gazetesi de içine girdiği ekonomik darboğazdan çıkamayarak, yayın hayatını tamamen sonlandırma kararı almıştı…

**

Anadolu’nun birçok şehrinde durum böyle. Yerel gazeteler çağın getirdiği yeniliklere ve rekabete ayak uyduramıyor. Bir de yaşanan ekonomik zorluklar katlanarak büyüyüp gidiyor. Satışlar, ilanlar ve reklamlar dibe vurdu…

**

Böyle bir ortamda gazetecilik yapmak, gazete ve televizyon kurmak akıl kar işi değil. Türkiye’nin en büyük yerel kanalı Bursa Olay TV kapandı. Yaygın basın kuruluşları bile bir bir yayın hayatına son veriyor. Star, Vatan, Habertürk, Radikal ve Güneş gibi yaygın gazeteler yazılı basına veda etti.

**

Yerel basının yaşadığı sıkıntıların tamamını yaygın basın kuruluşları da yaşıyor. 20 yıllık 25 yıllık elemanlar bir e-mail ile işinden çıkartılıyor. Bazı gazeteciler işten çıkarılmadan önce kurumsal e-mail adresleri kapatılıyor…

*

Biliyorum çok karamsar bir yazı oldu. Felaket tellalığı yaptığımı düşünenler tabii ki olacak. Ama gerçekler ne yazık ki bunlar. Bu ülkede sadece gazeteler kapanmıyor, gazetecilik de bitiyor…

**

Artık idealist gazeteci yetişmiyor. Normal bir gazeteci bile yetiştirmek çok zorlaştı. Kendini iyi yetiştiren idealist gazeteciler de bakıyorlar bu işin sonu yok. Sektörden kaçıyor. Aldığı maaş ortada, çalışma şartları ortada…

**

Gazeteciler bir ülkenin, bir milletin yaşayan hafızasıdır. Gazeteciler varsa toplum vardır. Toplumu ayakta tutan güç basındır. Bir milletin gelişmişlik göstergelerinden biri de özgür basındır…

**

Türkiye sadece gazetelerini, televizyonlarını kaybetmiyor. Hafızasını da kaybediyor. İleride hafızasını kaybetmiş bir ülke olmak istemiyorsak, basına önem vermek zorundayız. Sadece devlet değil halk olarak da kendi şehrimizdeki yerel basına sahip çıkmalıyız…

**

Herkes evine günde bir tane yerel gazete alsa yerel basın şaha kalkar. Ama rakamlar o kadar düşük ki; bunu burada yazmaya utanıyorum. 80 milyonluk bir ülkede toplam gazete satış rakamları 800 bin yok bile…

**

Millet artık bedava dağıtılan gazeteyi bile okumuyor. Bunda en büyük kabahat yine biz gazetecilerin. 2019 Türk basınını için çok zor bir oldu. Ama 2020 yılı 2019 ve 2018 yıllarına da aratacak gibi görünüyor.. Allah Türk basınının yardımcısı olsun…