11 Temmuz 1995 tarihi Avrupa için değil tüm insanlık için bir utanç günüdür. Srebrenitsa’da Avrupa'nın göbeğinde silahsız savunmasız siviller acımasızca katledildi. Tek suçları Müslüman olmaktı…Srebrenitsa’da bir insanlık dramı, bir vahşet, bir soykırım yaşandı…
**
Bosna-Hersek'in Srebrenitsa şehrinde 2 gecede 8 bin Müslüman silahsız erkek gözü dönmüş Sırp milisler tarafından katledildi. 2 gecede 3 nesil bir arada katledildi. Dünyanın hatta Sırbistan kamuoyunun bile kamuoyunun bile katliamdan aylar sonra haberi oldu...
**
Bosna’da 40 yıllık komşular politikacıların ve dış güçlerin kışkırtmasıyla birbirine düştü. Bugünlerde Suriye'de Irak'ta, Libya'da hatta Türkiye'de oynanan oyunların aynısı 25 yıl önce Bosna'da oynandı...
**
Katliamın hazırlıkları aylar önceden yapılmıştı. Sırbistan'dan iş makinaları, dozerler, grayderler bile getirilmişti. Öldürdükleri insanların cansız bedenlerini yok etmek için herşeyi yaptılar. Toplu mezarları bile oradan oraya taşıdılar…
**
Katliam günü geldiğinde Bosnalı Sırpların askeri lideri Ratko Mladiç, amatör bir kameraya "Bugün 11 Temmuz 1995. Tamda Sırp kutsal günün arefesinde Srebrenitsa kasabasını Sırp milletine hediye ediyoruz. Türklere karşı olan isyanın anısına Türklerden intikam alma zamanı gelmiştir" diyerek, bilinçaltında biriken tarihi kini de ortaya çıkardı.
**
Sırplara göre Bosna'da soykırım yaptıkları Türklerdi. Hem de Sırpların dini gününde böyle bir katliam yapmak onlar için büyük bir gururdu...Tabii ki bu katliamlardan dolayı utanç duyan çok sayıda Sırp tanıdım…
**
Katliamın ortaklarından Hollandalı askerlere madalya takılarak, ödüllendirildi. Bazı vicdan sahibi Hollandalı askerler arasında akıl ve ruh sağlığını kaybedenler ve intihar edenler oldu...
**
Katliamın baş sorumlusu Ratko Mladiç, 2011 yılında Sırbistan'ın başkenti Belgrad'da yakalandı. Şimdi Lahey'de yargılanıyor. Kanser hastası. Ama masum insanların öldürülmesinden dolayı hala en ufak bir vicdan azabı (!) duymuyor.
**
Srebrenitsa Katliamı'nın üzerinden 24 yıl geçse de acılar hala taze. Acılar aslında hiç bitmedi. Srebrenitsalı anneler hala kayıp evlatlarının bir parçasını bulma ümidiyle yaşıyor. En azından evlatlarının bir mezarı olsun istiyorlar.
**
Yeni nesil Bosnalı gençler, savaşı konuşmak, hatta hatırlamak bile istemiyor. Sırbistan devleti ise katliamdan yıllar sonra "özür dileyerek" günah çıkarttı (!). Sırbistan, Ratko Mladiç, Goran Hadziç, Radovan Karadziç gibi savaş suçlularını teslim ederek, bu lekeden kurtulmak istiyor…
**
Bütün bu yaşananları ne Bosna halkı, ne Türk halkı ne de tüm dünya unutabilir. Tarihin en acımasız savaşlarından birisi Bosna'da yaşandı. Silahsız insanların üzerine yıllarca bomba yağdırıldı. Kadınlar, yaşlılar, çocuklar acımasızca katledildi…
**
Bosnalı Müslümanlar, direndi ve kazandı. NATO ve BM müdahale etmeseydi savaş Boşnaklar lehine sonuçlanacaktı... Boşnaklar, Avrupa'nın göbeğinde ikinci bir Endülüs vakasının yaşanmasına izin vermeyerek, tarihi bir destan yazdı...
**
11 Temmuz'da Srebrenitsa'da acılar tazelendi. DNA testi tamamlanan ve kimlikleri belirlenen 33 kurban daha mezara verildi. Srebrenitsa’da yaşananlara gökyüzü bile ağlıyor…Srebrenitsa 24 yıldır insanlığın yüreğinde kanayan bir yara…
**
Srebrenitsa annelerinin acısı bizim acımızdır. Bosnalı Müslümanların ayağına diken batsa bizim canımız acır. Boşnaklar çocuklarını kin ve nefretle büyütmüyor. Ama kendilerine yapılanları da unutmayacak. Çünkü unutulan soykırım yeniden tekrarlanır. Tarihin tekerrür etmemesi için unutmayacağız, unutturmayacağız…
**
İlk defa yurtdışına çıkacaksınız rotanız Bosna-Hersek olsun. Tekrar tekrar gidin hatta. Ben 4 defa gittim. 44 defa daha gidebilirim. Bosna’ya gitmek için öyle çok fazla paraya da gerek yok. O insanlar ne kadar çok Türk görürse o kadar mutlu oluyorlar…
**
Çünkü; Müslüman Bosna halkının bizden başka kimsesi yok…Saraybosna’da Bosnalıların Nene Hatun’u Şida Kolar teyze sizi bekliyor. Bosnalı şehitler, gaziler sizleri bekliyor. Gidin, görün oraları. Dostluğu ve kardeşliği hissedeceksiniz…