Hayatımız sonu görünmeyen bir yolculuk değil midir? Adeta düz bir çizgi gibi gelen heyecanlı bir yolculuk. Her birimiz bu yolculuk kelimesiyle hayat sayfamıza kendi yaşam çizgimize göre farklı anlamlar yükleriz.
***
Önümüze bir romanın sayfaları gibi serilen hayatımız bizi bilmediğimiz bir meçhule doğru sürüklerken zaman zaman istemli, istemsiz bir yol macerasına çıkarız.
***
İşte bu maceralarda hep çocukçu ama coşkulu bir rüyada gibi hissederim kendimi. Kalbimde ha yağdı ha yağacak yağmur bulutları dolaşır, mutlu bir çisenti yoklar yüreğimi.
***
Bu defa başka bir yolculuk düşü kuruyorum. Bu kez niyetim; ne denize, ne ormana ne de doğduğum topraklara gitmek… Başka bir yolculuk yapmak istiyorum işte ardıma baka baka…
***
Ömrümün astarları olan, beni büyüten, olgunlaştıran ve geçmiş yılların sayfalarını tekrar okuyabileceğim bir yolculuk bu.
***
Navigasyonu kendimde olan eski yapraklara, anılarıma, geçmişe götürecek bir yolculuk yapmak istiyorum. İstiyorum ki her kaybolduğum da yine ben yön vereyim kendime ve kervansaray yine ben olayım, her yoruldukça yine kendimde dinleneyim…
***
Bir yolculuk yapmak istiyorum benden gidenlere değil, bende kalanlara ve her daim gurur duyduğum, “iyi ki yapmışım” dediğim yaşadıklarıma, sevdiklerime, doyduklarıma, doyamadıklarıma doğru bir yolculuk yapmak istiyorum.
***
Öyle bir yolculuk olsun ki puslu bulutlarımı dağıtarak, sevdiklerime sarılarak, kırdıklarımı onararak, diyemediklerimi bağıra bağıra söyleyerek varayım menzile.
***
İşte öyle bir yolculuk yapmak istiyorum işte ben buradayım demek için. Bütün kapılar açık, bütün kalbimle yaktım dostluk ateşimi.
***
Hayatı yeniden tanımak için; geçtiğim ya da bütünlemeye kaldığım dersleri yeniden okumak, yapamadığım soruları bir daha yapmak için…
***
Bu yolculuk asla bir bitiş değil, yeni bir başlangıç olsun!