Babasının evrensel değerlere açılacak biçimde verdiği eserlerin etkisini uluslararası düzeyde hala gösterdiğini dile getiren Timuçin, "Onun eserlerinden yeni nesiller de yararlanacak, kendi ufuklarını genişleterek kendi dünyalarını oluşturacaklar." şeklinde konuştu.
Timuçin, babasının yaşamına ilişkin bilgiler vererek, "Babam Azerice de bilmez, hayatında Azerbaycan’a da Gürcistan'a da gitmedi. Bu toprakların insanıdır. İnternette yazanlara inanmayın, kopyala yapıştır biçimde hayatınızı götürmeyin. Sorgulayarak yaşayın. Sosyal medya değil de somut kitaplara yönelin. Bu bizim umutlarımızı artıracak." görüşünü paylaştı.
Afşar Timuçin'in bazı rahatsızlıkları bulunduğunu anlatan Timuçin, "Kalp sorunu yoktu ama yaşam bir yerde size öyle yükler yüklüyor ki kalp yetmiyor artık. Onun da kalbi yaşlılığa bağlı olarak artık yetmedi ve kendisini kaybettik." değerlendirmesini yaptı.
"Şiiri ve edebiyatı aydınlık hale getirmek için çalıştılar"
Yazar Adnan Özyalçıner ise şair, romancı ve felsefeci olan arkadaşı Timuçin ile aynı lisede okuduklarını belirterek, "Dünyaya aydınlığı şiirin getireceğine inanıyordu. Kendisi 1960 kuşağı şairlerindendi. O kuşak ikinci yeni döneminden sonra toplumcu edebiyatı getiren ekiptir. O bakımdan 1960 kuşağı, şiiri insana, doğaya, dünyaya bakışıyla belirlenmiş ve onu değiştirici dönüştürücü bir şiirdir. Afşar da bunu en güzel yapan şairlerden biriydi. O dönemin şairleri hem eylemci hem de edebiyatçıydı. Yani hem hayatı değiştirmek hem şiiri, edebiyatı aydınlık hale getirmek için çalıştılar." diye konuştu.
Ataköy 5. Kısım Ömer Duruk Cami'nde öğle namazını müteakip kılınan namazın ardından Timuçin'in naaşı, Zincirlikuyu Mezarlığı'na defnedildi.
"Böyle Söylenmeli Bizim Türkümüz", "Gece Gelen Eski Dost" ve "Denizli Pencere" gibi öykü, şiir ve roman türünde eserleri bulunan Timuçin, Ataç, Dönem, Milliyet Sanat, Papirüs, Soyut, Yazko, Yelken, Yeni Edebiyat, Yeni Ufuklar ve Varlık dergilerinde yayımlanan şiirleriyle tanınıyordu.