Beyşehir ilçesinde, çocukları olmadığı için anne karnındayken evlatlık edinmeye karar verdikleri bebeğin daha sonra spastik engelli doğmasına rağmen 13 yıldır bu şekilde kabullenip büyük bir özveri ve fedakarlık içerisinde büyüten Türkan-Bayram Harmankaya çifti, Enes'in doğum gününü "İyi ki doğdun Enes" şarkısıyla kutladı.
Evlatlık edindiği spastik engelli çocuğunun 13 yaşına bastığı günde fedakar anne Türkan Harmankaya'yı eşi, dostları, komşuları ile Enes'in akranı çocuklar yalnız bırakmadı. Yaş pastalı kutlama öncesinde evde önce Kur'an-ı Kerim okundu, ardından sağlığı için hep birlikte dua edildi. Doğum günü için özel olarak hazırlanan 3 ayrı yaş pastanın birinin üzerinde Harmankaya çifti ile engelli Enes'in fotoğrafı yer alırken, diğerinde "Nice yıllara Enes" yazdırıldı. Doğum günü pastasındaki mumlar akranlarının hep birlikte söylediği "İyi ki doğdun Enes" sesleri eşliğinde söndürülürken, kesilen pastadan hem eşine hem de spastik engelli oğluna yediren anne Türkan Harmankaya, adeta 13 yıl öncesine döndü. Harmankaya, yaşadığı tarifsiz duyguları gözyaşları içerisinde gazetecilere anlattı. Evlatlık edindiği çocuğun özürlü olduğunu öğrendikten sonra bağrına basıp onu bu şekilde kabullenip büyüttüğü için bugüne kadar hiç pişmanlık duymadığını ifade eden Harmankaya, şöyle konuştu: "İyi ki aldım. Onu çok seviyorum, canımdan bile çok. Hep hayalim; bir gün 'anne-baba' diyeceği ve yürüyüp okula gideceği günü görmekti. Ama akranları okula başladığında o gidemedi diye çok üzüldüm, oysa ne hayaller kurmuştum; ben okuyamayıp cahil kaldığım için onu okutup doktor edecektim. Ama şimdi tek istediğim Allah'tan onun sağlığı. Onun yaşındaki akranları okula gidiyor, inşallah bir gün ben de onunla birlikte okula gideceğim."
Enes'in aradan geçen yıllara rağmen sağlığında herhangi bir farklılık görünmediğini, aksine epilepsi nöbetlerinin fazlalaştığını da belirten Harmankaya, çocuğunun sağlığına kavuşması konusunda hiç ümidini yitirmediğini şöyle anlattı: "İnşallah bir gün iyileşecek, o benim tek yavrum. Dilerim ne kadar tüm hastalar varsa, Allah şifa versin. Allah kimseyi evlat acısıyla imtihan etmesin."
Özürlü de olsa onu canından çok sevdiğini anlatan Harmankaya, sözlerine şöyle devam etti: "Onsuz nefes bile alamıyorum ben. Kimse evladını engelli de, sağlıklı da olsa bırakmasın, bunu dilerim. Herkes evladına sahip çıksın. İleride 'keşke şunu yapmasaydım' demesin. Evlat sevgisi hiçbir şeyle ölçülmez. Onun benim yüreğimde bambaşka bir sevgisi var. Tarif edilemez, hiçbir şeyle ölçülemez. Bugün, doğum gününde eve moral olsun, 'biz de mutlu olalım, bizim de mutluluk hakkımız' diyerek tüm eş, dost ve arkadaşlarımızı davet ettik. Hatta bazı dostlarımızın engelli çocukları da aramızda var. Gelenden de gelmeyenden de Allah razı olsun. Allah herkesin çocuğuna ve Enes'e de şifa versin. Allah'tan dileğim, hepsi hayırlı evlatlar olsunlar."
ENES'E AĞLAMAKTAN GÖZ TANSİYONU OLDU
Engelli çocuğunun sağlığına kavuşacağı günleri iple çekerken onca yıldır üzüntüden gözyaşı döken anne Türkan Harmankaya, ağlamaktan gözlerini de kaybetme noktasına geldiğini söyledi. Göz tansiyonu hastalığına yakalandığını ve gözlerinin artık daha az görmeye başladığını belirten Harmankaya, en büyük korkusunun ise gözlerinin tamamen kapanıp çocuğunun başkalarına muhtaç hale gelmesi olduğunu belirtti.
Enes'in kendisi olmadan yemeyip içmeyeceğini anlatan Türkan Harmankaya, sözlerini şöyle sürdürdü: "Ben olmadan ne yemek yer ne su içer ne mutlu olur. Beni gördüğü an bambaşka bir dünya olur o. İkimiz birlikte yatar kalkarız. Elimi bile bırakmaz. Gözünü gözümden ayırmaz. İkimiz de sanki birbirimiz için dünyaya gelmişiz. Onu evlat edindiğime hiç pişmanlık duymadım. Ben asla onu evlat olarak aldığımı kabullenmiyorum. Hep kendi yavrum olarak kabul ettim, yüreğimde de öyle seviyorum. İnşallah Allah acısını göstermez. Bugün dünyaya yeni gelmiş gibi mutlu olduk. Enes iyi ki benim çocuğum diyorum. O bensiz, ben onsuz yaşayamam. Bir gün eğer 'anne' deyip yürürse, konuşursa Allah'a söz verdim. Kapımın önünde 3 kurban kesip fakire fukaraya yemek vereceğim. Bunu adak adadım. Çünkü, hayattaki tek varlığımız Enes. Biz Enes için yaşıyoruz. Bizim, Enes için eşimizden, dostumuzdan herkesten tek isteğimiz sadece dua etmesidir."
Baba Bayram Harmankaya da Enes'i çok sevdiğini ve bir evlatlık gibi görmediğini dile getirerek, "Ben de 'baba' diyeceği günü iple çekiyorum" diye konuştu.
Evlatlık edindiği spastik engelli çocuğunun 13 yaşına bastığı günde fedakar anne Türkan Harmankaya'yı eşi, dostları, komşuları ile Enes'in akranı çocuklar yalnız bırakmadı. Yaş pastalı kutlama öncesinde evde önce Kur'an-ı Kerim okundu, ardından sağlığı için hep birlikte dua edildi. Doğum günü için özel olarak hazırlanan 3 ayrı yaş pastanın birinin üzerinde Harmankaya çifti ile engelli Enes'in fotoğrafı yer alırken, diğerinde "Nice yıllara Enes" yazdırıldı. Doğum günü pastasındaki mumlar akranlarının hep birlikte söylediği "İyi ki doğdun Enes" sesleri eşliğinde söndürülürken, kesilen pastadan hem eşine hem de spastik engelli oğluna yediren anne Türkan Harmankaya, adeta 13 yıl öncesine döndü. Harmankaya, yaşadığı tarifsiz duyguları gözyaşları içerisinde gazetecilere anlattı. Evlatlık edindiği çocuğun özürlü olduğunu öğrendikten sonra bağrına basıp onu bu şekilde kabullenip büyüttüğü için bugüne kadar hiç pişmanlık duymadığını ifade eden Harmankaya, şöyle konuştu: "İyi ki aldım. Onu çok seviyorum, canımdan bile çok. Hep hayalim; bir gün 'anne-baba' diyeceği ve yürüyüp okula gideceği günü görmekti. Ama akranları okula başladığında o gidemedi diye çok üzüldüm, oysa ne hayaller kurmuştum; ben okuyamayıp cahil kaldığım için onu okutup doktor edecektim. Ama şimdi tek istediğim Allah'tan onun sağlığı. Onun yaşındaki akranları okula gidiyor, inşallah bir gün ben de onunla birlikte okula gideceğim."
Enes'in aradan geçen yıllara rağmen sağlığında herhangi bir farklılık görünmediğini, aksine epilepsi nöbetlerinin fazlalaştığını da belirten Harmankaya, çocuğunun sağlığına kavuşması konusunda hiç ümidini yitirmediğini şöyle anlattı: "İnşallah bir gün iyileşecek, o benim tek yavrum. Dilerim ne kadar tüm hastalar varsa, Allah şifa versin. Allah kimseyi evlat acısıyla imtihan etmesin."
Özürlü de olsa onu canından çok sevdiğini anlatan Harmankaya, sözlerine şöyle devam etti: "Onsuz nefes bile alamıyorum ben. Kimse evladını engelli de, sağlıklı da olsa bırakmasın, bunu dilerim. Herkes evladına sahip çıksın. İleride 'keşke şunu yapmasaydım' demesin. Evlat sevgisi hiçbir şeyle ölçülmez. Onun benim yüreğimde bambaşka bir sevgisi var. Tarif edilemez, hiçbir şeyle ölçülemez. Bugün, doğum gününde eve moral olsun, 'biz de mutlu olalım, bizim de mutluluk hakkımız' diyerek tüm eş, dost ve arkadaşlarımızı davet ettik. Hatta bazı dostlarımızın engelli çocukları da aramızda var. Gelenden de gelmeyenden de Allah razı olsun. Allah herkesin çocuğuna ve Enes'e de şifa versin. Allah'tan dileğim, hepsi hayırlı evlatlar olsunlar."
ENES'E AĞLAMAKTAN GÖZ TANSİYONU OLDU
Engelli çocuğunun sağlığına kavuşacağı günleri iple çekerken onca yıldır üzüntüden gözyaşı döken anne Türkan Harmankaya, ağlamaktan gözlerini de kaybetme noktasına geldiğini söyledi. Göz tansiyonu hastalığına yakalandığını ve gözlerinin artık daha az görmeye başladığını belirten Harmankaya, en büyük korkusunun ise gözlerinin tamamen kapanıp çocuğunun başkalarına muhtaç hale gelmesi olduğunu belirtti.
Enes'in kendisi olmadan yemeyip içmeyeceğini anlatan Türkan Harmankaya, sözlerini şöyle sürdürdü: "Ben olmadan ne yemek yer ne su içer ne mutlu olur. Beni gördüğü an bambaşka bir dünya olur o. İkimiz birlikte yatar kalkarız. Elimi bile bırakmaz. Gözünü gözümden ayırmaz. İkimiz de sanki birbirimiz için dünyaya gelmişiz. Onu evlat edindiğime hiç pişmanlık duymadım. Ben asla onu evlat olarak aldığımı kabullenmiyorum. Hep kendi yavrum olarak kabul ettim, yüreğimde de öyle seviyorum. İnşallah Allah acısını göstermez. Bugün dünyaya yeni gelmiş gibi mutlu olduk. Enes iyi ki benim çocuğum diyorum. O bensiz, ben onsuz yaşayamam. Bir gün eğer 'anne' deyip yürürse, konuşursa Allah'a söz verdim. Kapımın önünde 3 kurban kesip fakire fukaraya yemek vereceğim. Bunu adak adadım. Çünkü, hayattaki tek varlığımız Enes. Biz Enes için yaşıyoruz. Bizim, Enes için eşimizden, dostumuzdan herkesten tek isteğimiz sadece dua etmesidir."
Baba Bayram Harmankaya da Enes'i çok sevdiğini ve bir evlatlık gibi görmediğini dile getirerek, "Ben de 'baba' diyeceği günü iple çekiyorum" diye konuştu.