Mutluluğu başkalarının beyninde, paylaşımlarında ya da yaptıkları yorumlarda arıyoruz. Bu yapılan değerlendirmelere göre ya mutlu ya da mutsuz olmayı tercih ediyoruz Oysa bu sahte bir mutluluk veya mutsuzluk hissinden başka bir şey değil...
**
Ne yazık ki bu paylaşımları sonu birçok kez depresyon ve anksiyete ile sonuçlanabiliyor. Gerçekçi olmayan Hayatlar, yaşamlar ile bir başkasını kandırmaya gözünü boyamaya çalışıyoruz.
**
Mesela harika bir pazar Storysi atıyoruz sahte gülüşler ile ya da muhteşem bir kahve paylaşıyoruz. Belki de ağız tadı ile içilmeyen sadece hoş görünen bir kahve. Hazırlanan sofralar çeşit çeşit yiyecekler ya da gezilen yerler çoğu zaman hepsi sahte yapmacık geliyor bana.
**
Gezdiğimiz her noktayı paylaşırken görülecek yerlerin nasıl keyfini çıkartabiliriz ki, öyle değil mi?
Ne yazık ki ne kadar özel alanımı paylaşımı açarsam o kadar beğeniye açık olurum gibi bir algı var şu an toplumumuzda. Oysa özel diyoruz bize özel olanı paylaşmak ne kadar doğru?
Türk insanında kişisel alan kavramının olmayışı ne kadar acı. Malesef ki bir kesim bu bağımlılığın çok doğal olduğunu düşünüyor.
**
Her şeyin her noktanın paylaşılması ve bu paylaşımlarla bir başkasına istediği gösterişi fazlası ile yapabileceğini düşünmesi. O kişinin genel bir bağımlılığından başka bir şey olamaz.
Elbette elimizde hali hazırda olan internetten sosyal medyadan faydalanıcaz fakat belirli bir sınır çizgimiz olmalı ve ona aşmamalıyız.
**
Örneğin yiyeceğiniz yemekleri paylaşmayın, içtiğiniz kahveyi paylaşmayın. Yediğiniz içtiğiniz size ait olan bir şey bir başkasını asla ilgilendirmez. Yada evlatlarınızın yüzünü paylaşmayın belki büyüdükleri zaman bu paylaşımlar yavruların hiç hoşuna gitmeyecek. Artık o kadar seviyesizleştik ki bu paylaşımlarda mezarlıkları paylaşır bir hal almaya başladık.
**
Yazık ne yapsınlar diriler ile paylaşılacak pek bir şey kalmadığı için şimdi de ölüleri paylaşır oldular. Biz bu kadar mı acımasız yahu paylaşılan bir mezar taşı ya da toprağı size nasıl bir getirisi olabilir acaba? Aaa çok pardon like almak beğeni toplamak için her şey mubah dı öyle değil mi?
**
Azıcık bir silkelenelim. Kendimize gelelim Öz saygımızı yitirmeden bize özel olan alanımızı açık açık hiç tanımadığımız insanları davet etmeden önce bir düşünelim...