Siyasetin Ekmeğini Yemek

İhsan Koç

Köşe yazılarını kaleme alırken kişilerle polemiklere girmek yerine onların bu durumda olmasının nedenlerini hep yazdık, çizdik. Tarımdan bahsederken makamları, ekonomiden bahsederken sistemin işleyişlerine itiraz ettik. Bugün bu kuralları biraz askıya alıyorum. Kişilerden bahsedeceğim. Siyasetin yüzsüzlüğü isimli eser yazsam heralde önsözünde kensine yer verirdim.

***

Meşhur Erbakan-Yazıcıoğlu meclis konuşması videolarında Erbakan hocanın yanında yürüyerek meclise giren Abdüllatif Şener. Nispeten sağ muhafazakar pozisyonda yıllardır Türk politikası içerisinde yeraldı. Konya vekilliği yaptı. Dönemler boyunca siyasetin ekmeğini yedi. Seküler muhalif kanallarda ilk bulunan isim olarak “seküler insanların” tanıdığı tek muhafazakar tip oldu. Sürekli yalancılıkla, yolsuzlukla, hırsızlıkla mevcut hükümeti eleştirdi. Son yaşanan olaylar kendisinin aynı şekilde bir çeşit “belirsiz” olduğunu ispatlıyor. Kampanya boyunca alkış tuttuğun adamı on dakika içinde satacaksın, sonra haktan hukuktan yoldan yolsuzluktan bahsedeceksin. Komik değil mi?

***

Tüm süreç boyunca sistem sol ve sağ denkleminin yakınlaşarak memlekette farklı beraberlikleri ortaya çıkarmak için çabaladı. Tüm seküler insanlar ve mütedeyyin vatadaşlar, siyaseten sertleşen iklime rağmen sukünetini koruyarak seçimini yaptı.

***

Elbette yaşanan beraberlikler düşüncelerin tamamen ters olduğu siyasi çizgilere aldırış etmeden dostuluğunu korudu. Ben kendimi sağcı olarak veya solcu olarak görmesem bile nispeten Erbakan hocanın etrafında bulunup sonrasında böyle döneklikler yaparak genel anlamda “sağ muhafazakar” çevreleri siyaseten zararlı gösteren bu tiplerden rahatsız oluyorum. Sürekli karşı oldukları ne varsa ona dönüşüyorlar. Alıştık.

***

Tüm siyasi partilerin bu tarz tiplemelerden uzak durarak onlara prim vermemesi siyaset mekanizmasında yaşanan karakter problemini önleyebilir. Yoksa arkasında aylarca gezdiği adama seçimden saatler sonra demediği lafı bırakmayarak kendi temsil ettiği kitlenin mahçup olmasına sebep olanları kimse vergileriyle beslemek zorunda değil. Siyasetin ekmeğini yedikleri yeter.

***

Gençler politik çözümler sunarak sıkıntıları dile getiren ve takipçisi olan siyasetçi arıyor. Laf olsun diye konuşan, ardından konuştuklarının kuklası olanları hiç umursamıyor. Umursamayacak.