En son söyleyeceğimi başta söylemek istiyorum...
Bruno Paz, hedefi olan, geçen sene başlayan yükselişle birlikte hedef yükselten Konyaspor'da forma giyebilecek kapasitede olan bir futbolcu değil...
Ayağında top bile tutamıyor...
Sadece Trabzon maçında değil, bir çok maçta aynı duruma şahit olduk.
Bir de kural uygulamaları...
Maça göre, takıma göre değişiyor mu?
Bir bakıyorsunuz aynı türdeki bir pozisyonda ne VAR devreye giriyor ne de hakem beyaz noktayı gösteriyor.
Dünkü maçta verilen 2 penaltı da çok ucuzdu..
Yakışmadı..
Bu tür çetrefilli işlere gerek var mı?
Ne Adil'in ne de Michalak'ın pozisyonu bana göre penaltı değildi.
********
Geçen senenin şampiyonu ve onu en çok zorlayan takım olan Konyaspor arasındaki karşılaşmalar her zaman tansiyonu yüksek oluyor nedense...
Maçın ilk 30 dakikasında rakip iki penaltı golüyle 2-0 öne geçerken, o ana kadar hiç bir reaksiyon göstermeyen yeşil beyazlılarda ilk kez İlhan hoca kötü değil çok kötü olan Paz'ı 35. dakika da oyundan alması gerçek bir hamle oldu. Yerine giren patlamaya hazır Ikpeazu ve Ahmet Oğuz'un da sakatlanıp oyundan çıkıp Cebrail'in girmesi üzerinde ölü toprağı serili olan Konyaspor'un bir anda değişmesine neden oldu.
Üzerindeki ölü toprağını silkeleyen yeşil beyazlılar, 2-0'ı unutup sanki maça yeni başlıyor gibi rakip kalede gözükmeye başladı.
Muhammed Demir'in maç öncesinde yaşadığı sakatlık yüzünden ilk onbirde şans bulan ve Hatayspor'un geçtiğimiz sezonlarda elde ettiği başarılarda büyük katkı sağlayan Diouf, ilk yarının sonuna eklenen 8 dakikanın son saniyelerinde attığı muhteşem gol, bu maçın böyle bitmediğinin habercisiydi.
Nitekim de öyle oldu.
Soyunma odasına moralli giren Konyaspor, ikinci yarıda da istekli, arzulu oyununu sergilemeye başlayınca yine Diouf'la bulduğu golle tabeladaki skor eşitlendi. Belki 3. golde gelebilirdi ancak yukarıda da bahsettiğim gibi patlamaya hazır Ikpeazu'nun kırmızı kart görmesi, iyi giden her şeyi tersine çevirdi.
11 dakikalık uzatmayla birlikte yaklaşık 20 dakika 10 kişi oynayan Konyaspor, hızlı oynayan ancak pozisyon bulamayan Trabzon karşısında önemli bir puanı hanesine yazdırırken galip gelememe serisini de 5 maça çıkararak sevenlerini üzmeye devam etti.
Her zaman söylediğim gibi deplasmanda alınan bir puan önemlidir. Dünya kupası maçlarından önce yine deplasmanda oynanacak Kayseri maçında umarım galibiyet alamama hasretine son veririz... 35. dakika da maça hamle yapan İlhan Palut'u tebrik ediyor, bu tür cesur kararları gerektiğinde de almasını umuyorum.. Maçta kaleci Sehic harika kurtarışlarıyla yine başarılı bir performans gösterirken, Amir ve 2 gol atan Diouf öne çıkan isimler oldu...
********
Ve basketbol...
Orda da bir durgunluk var...
Gaziantep maçında 20 sayı öndeyken zar zor galibiyet gelmişti.
Sonrasında da Türk Telekom karşısında uzatmalarda gelen mağlubiyet...
Ve Merkezefendi mücadelesi...
Baştan sonra yeşil beyazlılar hep gerideydi. Bir kaç kez önde geçse de aradaki 6 sayılık farkı koruyamadılar. Hele bu karşılaşmanın ilk çeyreği kabus gibidi.
Kendi saha ve seyircisi önündeki o skor hiç ama hiç yakışmadı.
Evet Basketbol...
Aynı dakika içerisinde çok sayı üretilebilen bir branş...
Ama o Konyaspor'da maalesef yoktu.
İkinci çeyrekte oyunu dengeleyen yeşil beyazlılar, geride olsa da umut vermişti kalan dakikalar için..
Ancak özellikle 3'lük atışlarda ve pota altındaki gereksiz telaş ve atışlardan boş dönünce rakip de bu fırsatı iyi değerlendirdi.
Maçın normal süresi 80-80 biterken, uzatmanın bitimine 15 saniye kala, 91-89 önde olan yeşil beyazlılar son atağından boş dönünce rakip, son saniyelerde bulduğu 3'lük ile karşılaşmadan 92-91 galip ayrıldı.
Açık söylemek gerekirse kazanılabilecek bir karşılaşmayı kaybetmek çok kötü oldu...