Eskiden bir adam bir mevkie, bir makama atanacağı zaman önce bu işteki bilgi, tecrübe ve liyakatine bakılır, sonra da şahsi olarak ahlakı, geçmişi, iyi-kötü huyları, zaafları vb. kriterler dikkate alınırdı.
Şimdi yeni moda bir kriter ortaya çıktı ki her şeyin önüne geçti: “Paralelci olmak ya da olmamak” tüm mesele bu.
Sıradan memuriyetten başla, en tepeye kadar çık:
Adam hakim-savcı ya da HSYK üyesi mi olacak?
Paralelle bağlantısı var mı yok mu, önce ona bakalım.
Rektör, Danıştay, Yargıtay üyesi, ya da başkanı mı olacak?
Hemen dosyasında paralel izlerine bakalım.
Adam milletvekili adayı mı olacak?
Ölçü: Paralelci olup olmamak.
Hatta Başbakan mı olacak?
Ölçü: Paralel yapıyla iyi mücadele edip etmemek.
Bu paralel denen şey, ne menem bir suçmuş ta bizim haberimiz yokmuş.
Hırsızlık, soysuzluk, arsızlık, namussuzluk, katillik, üç kağıtçılık, teröristlik… bunların hepsi “yedi yunmuş” kalır paralelin yanında.
Fethullah’ın F’siyle alakan mı var, hapı yuttun. Ağzınla kuş tutsan kar etmez. En büyük vatan haini sensin.
Hatta uyumayan çocukları bile onunla korkutmak lazım. Ayağında çocuk sallayan babanneler eskiden “Yat bakıyım, öcü gıllı geliyor” derdi, şimdi “Höööt, yum bakıyım gözünü, bak Fethullah geliyor” derse çocuklar anında kapatır gözünü ve derin uykuya dalar.
Son zamanların meşhur sloganı idi: Türkiye neredeeen nereye geldi.
Daha düne kadar abileri, ablaları, bölge imamlarını referans gösterenler işe alınır, terfi eder, el üstünde tutulurdu.
Şimdi abi-ablalar tu kaka oldu, referanslar lehte değil, aleyhte delil olmaya başladı.
Hey ya Rabbim, ne de saf milletiz. Gelen vurdu giden vurdu dedikleri gibi gelen aldatıyor, giden aldatıyor. “Aldatılmak” ailede bir cinayet sebebi, ciddi bir iş idi, şimdi sıradan bir iş, “vak’a-yı adiyeden” oldu.
Bir şey değil de, şu an yıl 2015.
Çok güzel atamalar, icraatlar yapıyoruz. Pırlanta gibi adaylar seçiyoruz.
Diyelim ki yıl 2018-2020… oldu.
Birisi çıkar da bugünleri kasdederek “Yav fena aldatılmışız, 2015’lerde ne de safmışız” derse, işin içinden nasıl çıkacağız?