Uluslar arası araştırma kurumu “Transfer Markt.de”ki veriler, Bank Asya’nın piyasa değeri en yüksek olan takımı olarak temsilcimiz Konyaspor’u işaret etmiş! Konyaspor’u ise Boluspor takip ediyormuş…
Anlayacağınız Bolu takımının transfere harcadığı para 10 milyon Euro dolaylarında…
Bank Asya’da mücadele eden ve aman aman geliri olmayan bir kulüp için önemli bir rakam… Adem Büyük, Adem Dursun, Serdar Samatyalı, Erman Ergin, Gilman Lika ve Zafer Şakar gibi üst düzey yetenekli oyunculara sahip olmak büyük bir nimet kırmızı-beyazlı ekip adına…
Özeti şu; Konyaspor önemli bir rakiple oynadı… Hatırı sayılır oyunculardan kurulu bir Boluspor’u solladı yeşil-beyazlılar…
Sahaya istediğini değil, mecburiyetin getirdiği kadroyu sürdü Hüsnü Özkara… Hacettepe maçının bir adım öne çıkanları Vahit ve Eser’in tribünde olduğu bir günde iyi iş çıkardı Konyaspor…
Eser’in yokluğunda Poljac’ı attı Tayfun’un yanına Hüsnü Hoca… Vahit’in eksikliğini ise Mehmet Ayazla gidermeye çalıştı… Yusuf’la da rakibin oyununu bozmayı amaçladı… Belki göze hoş gelen bir top oynamadı, ama bana göre Bank Asya’nın en iyi takımlarından birisini 3 golle postaladı lider…
Konyaspor için “kırılma” maçlarından birisiydi Boluspor maçı… Kazanmasa bile kaybetmemesi gereken önemli bir müsabakaydı… Özellikle şehirdeki “sinerji”yi ve “hareket”liliği tribünlerde de görür, seyircinin çıkaracağı yangınla da maçı rahat kazanırız diye düşünmüştüm…
İkisi de olmadı…
Ne tribündekiler ne de sahadakiler istediğim sinerjiyi dünkü maça yansıtamadılar… İyi ki, gruplar var da, o çocukların gazıyla ortalık biraz hareketlendi…
Neyse…
Gelelim maça…
Konyaspor’un kazanması gerekiyordu…
Kazandı da…
Belki mükemmel oynamadı ya da rakibi eze eze yenmedi, ama kaybetmemesi gerektiği kadar oynadı, daha çokta mücadele etti… Bana göre çok çok önemli bir galibiyete imza attı Hüsnü Özkara ve oyuncuları…
Yukarıda da altını çizdiğim gibi, Bank Asya’nın en kaliteli bir takımını yendiler… Orta saha üstünlüğünü rakibe kaptıran Konyasporlu oyuncular, özellikle 1-0’dan sonra yakaladıkları fırsatlarda biraz becerili olabilselerdi, kimse bu maçta dokuz doğurmayacaktı…
Hele de Erdal ile Poljac’ın pozisyonları…
Norveçli yakaladığı iki önemli pozisyondan birisini golle sonuçlandırırken, diğerin de ise saç baş yoldurdu… Oyunun sonlarına doğru ise vites düşürünce kendisini kulübede buldu…
Erdal, ise toplu topsuz yaptığı koşularla kendini yıprattı… Ama, kim ne derse desin, Konyaspor’un vazgeçilmez oyuncularından birisi…
Mehmet Şen ile ilgili bir parantez açmak gerekirse, bu oyuncunun bir şekilde patlama yapması gerekiyordu, nasipte Boluspor varmış… Attığı 2 golle hem Konyaspor’un hem de kendisinin önünü açmış oldu…
Kısacası, Konyaspor çok önemli bir rakibi geçerken, belki göze hoş gelen futbolu oynamadı, ama şampiyonluk yolunda önemli bir engeli de geçmiş oldu…
Bundan iyisi Şam’da kayısı.
Anlayacağınız Bolu takımının transfere harcadığı para 10 milyon Euro dolaylarında…
Bank Asya’da mücadele eden ve aman aman geliri olmayan bir kulüp için önemli bir rakam… Adem Büyük, Adem Dursun, Serdar Samatyalı, Erman Ergin, Gilman Lika ve Zafer Şakar gibi üst düzey yetenekli oyunculara sahip olmak büyük bir nimet kırmızı-beyazlı ekip adına…
Özeti şu; Konyaspor önemli bir rakiple oynadı… Hatırı sayılır oyunculardan kurulu bir Boluspor’u solladı yeşil-beyazlılar…
Sahaya istediğini değil, mecburiyetin getirdiği kadroyu sürdü Hüsnü Özkara… Hacettepe maçının bir adım öne çıkanları Vahit ve Eser’in tribünde olduğu bir günde iyi iş çıkardı Konyaspor…
Eser’in yokluğunda Poljac’ı attı Tayfun’un yanına Hüsnü Hoca… Vahit’in eksikliğini ise Mehmet Ayazla gidermeye çalıştı… Yusuf’la da rakibin oyununu bozmayı amaçladı… Belki göze hoş gelen bir top oynamadı, ama bana göre Bank Asya’nın en iyi takımlarından birisini 3 golle postaladı lider…
Konyaspor için “kırılma” maçlarından birisiydi Boluspor maçı… Kazanmasa bile kaybetmemesi gereken önemli bir müsabakaydı… Özellikle şehirdeki “sinerji”yi ve “hareket”liliği tribünlerde de görür, seyircinin çıkaracağı yangınla da maçı rahat kazanırız diye düşünmüştüm…
İkisi de olmadı…
Ne tribündekiler ne de sahadakiler istediğim sinerjiyi dünkü maça yansıtamadılar… İyi ki, gruplar var da, o çocukların gazıyla ortalık biraz hareketlendi…
Neyse…
Gelelim maça…
Konyaspor’un kazanması gerekiyordu…
Kazandı da…
Belki mükemmel oynamadı ya da rakibi eze eze yenmedi, ama kaybetmemesi gerektiği kadar oynadı, daha çokta mücadele etti… Bana göre çok çok önemli bir galibiyete imza attı Hüsnü Özkara ve oyuncuları…
Yukarıda da altını çizdiğim gibi, Bank Asya’nın en kaliteli bir takımını yendiler… Orta saha üstünlüğünü rakibe kaptıran Konyasporlu oyuncular, özellikle 1-0’dan sonra yakaladıkları fırsatlarda biraz becerili olabilselerdi, kimse bu maçta dokuz doğurmayacaktı…
Hele de Erdal ile Poljac’ın pozisyonları…
Norveçli yakaladığı iki önemli pozisyondan birisini golle sonuçlandırırken, diğerin de ise saç baş yoldurdu… Oyunun sonlarına doğru ise vites düşürünce kendisini kulübede buldu…
Erdal, ise toplu topsuz yaptığı koşularla kendini yıprattı… Ama, kim ne derse desin, Konyaspor’un vazgeçilmez oyuncularından birisi…
Mehmet Şen ile ilgili bir parantez açmak gerekirse, bu oyuncunun bir şekilde patlama yapması gerekiyordu, nasipte Boluspor varmış… Attığı 2 golle hem Konyaspor’un hem de kendisinin önünü açmış oldu…
Kısacası, Konyaspor çok önemli bir rakibi geçerken, belki göze hoş gelen futbolu oynamadı, ama şampiyonluk yolunda önemli bir engeli de geçmiş oldu…
Bundan iyisi Şam’da kayısı.