"Ölüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm.
Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm."
Zeytin Dalı Harekatı'nın başladığı zaman Erdem Beyazıt'ın bu sözlerini okumuştu Afrin şehidi Abdullah Taha Koç. Afrin'e giderken Bedrin Aslanları gibiydi. Çanakkale'de Seyit Onbaşı, Kosova'da Sultan Murat gibiydi adeta...
**
Afrin Harekatı'nın 41. günüydü. Teröristler kahraman askerlerimizi tuzağa düşürmüştü. Ama hainler tarihe geçecek bir direnişle karşı karşıya kaldılar...Çünkü onlar ölümsüzlüğü tatmış kahramanlardı.. Mehmetçik, hainlere sert bir tokat vurdu...
**
İşte o cehennem akşamında kahraman astsubayımız Abdullah Taha Koç, telsizden şu sözleri söyledi: "Komutanım jetlerimiz tepenin yamacını vursun, biz zaten emniyetimizi aldık. Gerekirse biz burada şehit olalım, bu hainler de burada gebersin."
**
İşte böyle bir kahramandı Konyalı Astsubay Abdullah Taha Koç. 8 silah arkadaşıyla birlikte şehit oldu. Günler sonra bir silah arkadaşı daha şehit oldu. Uzman Onbaşı Fuat Demir, çok direndi ama o da şehadet mertebesine ulaştı...
**
Afrin şehitleri memleketlerinde gözyaşlarıyla karşılandı. Konya'da ise şehidimiz Abdullah Taha Koç'u babası Ahmet Koç karşıladı. Tabutu öyle bir omuzladı ki; sanki koca bir memleketin tüm yükünü omzuna almıştı...
**
Tüm Türkiye, şehidimizin babası Ahmet Koç'un oğlunun tabutunu omuzlarken çekilen fotoğrafı konuşuyordu. Sosyal medyada kahraman şehidimizin babasına güzellemeler yapılıyordu, övgüler diziliyordu...
**
Bu vatana böyle kahraman bir evlat yetiştiren Ahmet Koç'un KHK ile Konya Büyükşehir Belediyesi'ndeki görevinden ihraç edildiğini oğlunun şehit olduğu gün öğrendik...Devlet de yapılan yanlışın farkına vardı ve son KHK ile görevine iade edildi...
**
Şehit Babası Ahmet Koç'un göreve iade yazısı bir memur tarafından eline ulaştırıldı. Ancak aynı yerde, yeniden çalışabileceğinden pek emin değil. Ailesi, herkesle yüzleşme adına hayatı sürdürmeli derken, onun içinde bir burukluk hakim, çünkü insanlar başını eğip kaçıyor..
**
Şehit babasının da yüreği buruk ve kırgın...İhraç edildiğinde çalıştığı kurumdan kimsenin arayıp sormadığı, 40 yıllık komşularının istemediği, 55 yıllık çocukluk arkadaşlarının uzaklaştığı bir kimse iken, şehadet haberi ile beraber herkesle yeniden yüzleşti...
**
Şehit babası Ahmet Koç'u defalarca röportaj için aradık. Ama pek konuşmak istemiyor. Oğlumu anlatayım diyor.. Konya basınına da kırgın. Kimse ziyaretimize gelmedi diye sitem ediyor. Oğlumu neden az yazdınız diyor... Siteminde sonuna kadar haklı...
**
Şehit babası Ahmet Koç, önceki gün akşam gazeteci dostumuz Mehmet Ali Kayacı ile çay sohbetinde bir araya gelmiş, samimi duygularla içini dökmüş. Herkese sitemli ama bir o kadar vakarlı bir duruşu var...
**
Her sorunun cevabı 'o fotoğrafta' diyen şehit babası Ahmet Koç, "imanlı, inançlı herkesin, o kareye baktığında hayatın gerçekleriyle yüzleşeceğini" söyledi. Aslında onun sessizliği ve evladının tabutunu sırtlayışı hepimize tokat gibi bir cevaptı.. Özellikle de 50 yıllık dostlarına ve kendilerine sırt dönen komşularına...
**
ÖNCE GAZİ SONRA ŞEHİT OLDU
Ahmet Koç, öyle bir evlat yetirmiş ki; onu anlatacak kelime bulamıyorum. Bir kahramandan daha ötesi, bir vatan sevdalısı, vatan delisi...Şehit Jandarma Astsubay Çavuş Abdullah Taha Koç, bacağındaki kurşunu ailesinden gizlemiş...
**
Şehidimiz bacağındaki yarayı "tatbikatta ufak bir yara" diye geçiştirmiş. Aile oğullarının gazi olduğunu hastanede öğrenmiş...İstese göreve gitmez evinde istirahat edebilirdi. Doktorlar, Şehidin talebi üzerine cerrahi bir müdahalede bulunmayarak merminin bacağında kalmasına rıza göstermiş...
**
Astsubay Abdullah Taha Koç, Afrin operasyonunun 41. gününde bacağındaki gazilik rütbesiyle şehit oldu. Şehit olmadan gazilik rütbesini takmış bir kahraman o. Vatani görevini yaptığı süre boyunca onur belgeleri almış.. Ailesine bile bahsetmemiş bu belgelerden....
**
Şehit babası Ahmet Koç, oğlum Taha'm diyor ve şehadetinden hemen önce okuduğu şiiri bir kez daha hatırlatıyor. Bulmak… “Ölüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm. Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm.”
**
Bu vatanı sevecekseniz şehit Astsubay Abdullah Taha Koç gibi seveceksiniz. 15 bin TL ödeyerek, bedelli askerlik yaparak veya klavye kahramanlığı yaparak değil. Şehidimizin adı unutulmasın, Konya'da bir okula adı verilsin ve bu kahramanımızı yeni nesiller de tanısın...