Müstakil İş Adamları Derneği’nin Konya’da da kurulan şubesinin kongresine davet edilmiştim.
O tarafa genel vasıtalar hattı olmayınca bu kış ve kaldırımların buzdan kurtulmasının sağlanamaması, gidip gitmemeyi düşündürmüştü ama icabet gerekirdi.
Birde demiryolu kesikliği vardı. Eski Meram üst geçidine kadar dolaşmak da bu yaşta zordu biraz.
Ama bizim Köroğlu yetişti imdada. “yok” dedi “çok kolay ben geçtim mükemmel bir alt geçit yapılmış. Sadece diğer peronlara değil ta karşı caddeye kadar uzatılmış. Sana İstasyona kadar yürümek alt geçitten geçtikten sonra kaldırımsız da olsa(!) ana caddeden yürümek kalıyor” sözü üzerine aynen tabanvaya binip düştüm yola.
Kaldırımlardaki buzlar korkuttuğu ve çanak kırmadan yürüyebilmek için kaldırımdan inip vasıtalara dikkat ede ede DDY Konya Garı’nda bulunan çok temiz geniş ve havadar olarak yapılmış alt geçidinden geçerek ulaştım davet yerine.
Ulaştığım bu zaman içinde bizim bellek huyunu yaptı yine ve yıllar evvelinden başlayıp bu günlere getirmeye çalıştı.
***
Yıllar evvelinde MÜSİAD Konya Şubesi’ni tanımamla başladı anılarım.
Nalçacı Caddesi’nde bulunan MÜSİAD Konya Şubesi haftalık toplantılarına yıllar öncesi yaptıkları davet üzerine gitmemle tanışık olmuştum.
O yıllarda yapılan toplantılar, doğruyu söylemek gerekirse sanayiciye yol göstermeden ziyade politik havalı konuşmalar üzerinde olupta…
Ortaya atılan bir teoriyi pek göremediğim için devam etmemiş oldum. Nitekim düşündüğüm gibi çıkmış dernek siyasette basamak yapma emellerinin galip geldiği ortamı yaratmıştı.
Yıllar sonrası bir daha basın daveti yapılmıştı. “Bir gideyim ne değişiklikler oldu bakalım” diye düşünüp iştirak ettim ve iştirakimin yerinde olduğunu da gördüm.
Başkan olduğunu öğrendiğim Sayın Ziya Özboyacı’nın anlatımı tamamen bambaşka olduğu gibi analizleri ve yapılmasında fayda görülecek işlemlerde sanayici ve ticaret erbabına yön vermeler bulunduğu kadar hükümete de teklifler üretilmiş kitap haline de getirilmişti. İşte şimdi rayına oturmuş bu dernek. Mensuplarına ileri adımlar attırırken yurda da faydalı olacak düşüncesine girdim.
Aradan birkaç yıl sonrası Gazetemiz Merhaba’nın yazarları ile basın toplantısına davet edildim.
Başkan’ın Sayın Selçuk Öztürk olduğunu öğrendiğim bu toplantıda basının sadece haberciler ve kameramanlar değil yazarların da bir değeri olduğu düşünülmüştü demek ki.
Sanayi ve ekonomide neler yapılmasını ve bu hususta yapacakları katkıları sunmuşlardı yazarlara. Tabii hepimiz bu hususta yazılar döşemişti o zamanlarda.
Dernek dışarıdan tanınmış ekonomistleri getiriyor konferanslar verdiriyordu davet edildiğim bu toplantıda daha ismi duyulmayan “Cari Açık” kelimesini burada duymuştuk ve konferansı veren konuşmacı bu yeni açığa önem verilmesini yoksa ekonomide tehlike olacağını vurguluyordu.
Anadolu sanayinin kalkınması değil kendilerinin üretimine “Tüketici” olmasını kafalarına koyup Anadolu’ya yayılmayıp İstanbul’da duka olanların hükümetlere verdiği yönlendirmelerle MÜSİAD’ı ön plana çıkarmama eylemini bırakmıyorlardı.
Bırakmıyorlardı ama artık Anadolu Aslanları uyanmıştı. Devlet yardım etmese bile kendi imkânları ile Ferhat’ın kayaları delip su getirdiği gibi amaçlarına ulaşmakta idiler.
Elitlerin çoğunlukla yerleştiği hükümetler silinip de, maneviyat ve Anadolu’ya önem veren hükümet gelince çektikleri eziyet sona ermiş gibi idi ama bilmem yeterlimiydi?
Bakın bu hususta başkanlardan Sayın Özboyacı’nın yıllar evveli vurguladığı sözden alıntı yapayım.
“Derneği kurarken çetin yollardan ve zorluklardan geçtik. Üyelerimiz yaşadığımız sıkıntıları aşabilmek için ellerinden gelen tüm gayreti gösterdi. Ancak, Ak Parti hükümetiyle birlikte bu zorlukları aşabildik. Bizim söylem olarak yapılmasını istediğimiz birçok konu bu dönemde yapıldı. Hamdolsun ki hiçbir şey eskisi gibi değil” diyordu..
Hakikaten sanayici iş adamları kendi kabuklarından dışarı çıkmış dış ülkelerde geziler tertibi ile ihracat yapmaya çalışmakta idiler. Bu yollar konferanslarla anlatılırken işlem değişmişti.
Bu yönde yine evvelki başkanlardan Sayın Öztürk şöyle diyordu;
“Eskiden salonların tıklım tıklım dolduğu konferanslar şimdi fazla rağbet görmüyor. İşlerimiz ve iş adamlarımız süreç içinde ciddi değişim yaşadı. Bizim bir dönem zorlu şartlarla getirdiğimiz konukları şimdi iş adamlarımız kendi bütçeleri ile getirebiliyor. Bundan sonraki dönemde MÜSİAD’ın her üyenin sorunlarına göre çözüm üreteceğini düşünüyorum”
***
Eyvah ne yaptım ben! Bunları film şeridi gibi anılarken birden MÜSİAD’ın bina merdivenlerine dayanıverdim.
MÜSİAD Konya Şubesi’nin yaşamımda görmediğim sakinlik güzel konuşmaların, alkışlar arası kahkahalara büründüğü toplantıyı anlatmaya yer kalmadı maziyi anlatırken…
İnşallah gelecek yazıda bunları da anlatırım sizlere…
***
Sağlık ve esenlik içinde sevdiklerinizle yaşam dileğimle…
O tarafa genel vasıtalar hattı olmayınca bu kış ve kaldırımların buzdan kurtulmasının sağlanamaması, gidip gitmemeyi düşündürmüştü ama icabet gerekirdi.
Birde demiryolu kesikliği vardı. Eski Meram üst geçidine kadar dolaşmak da bu yaşta zordu biraz.
Ama bizim Köroğlu yetişti imdada. “yok” dedi “çok kolay ben geçtim mükemmel bir alt geçit yapılmış. Sadece diğer peronlara değil ta karşı caddeye kadar uzatılmış. Sana İstasyona kadar yürümek alt geçitten geçtikten sonra kaldırımsız da olsa(!) ana caddeden yürümek kalıyor” sözü üzerine aynen tabanvaya binip düştüm yola.
Kaldırımlardaki buzlar korkuttuğu ve çanak kırmadan yürüyebilmek için kaldırımdan inip vasıtalara dikkat ede ede DDY Konya Garı’nda bulunan çok temiz geniş ve havadar olarak yapılmış alt geçidinden geçerek ulaştım davet yerine.
Ulaştığım bu zaman içinde bizim bellek huyunu yaptı yine ve yıllar evvelinden başlayıp bu günlere getirmeye çalıştı.
***
Yıllar evvelinde MÜSİAD Konya Şubesi’ni tanımamla başladı anılarım.
Nalçacı Caddesi’nde bulunan MÜSİAD Konya Şubesi haftalık toplantılarına yıllar öncesi yaptıkları davet üzerine gitmemle tanışık olmuştum.
O yıllarda yapılan toplantılar, doğruyu söylemek gerekirse sanayiciye yol göstermeden ziyade politik havalı konuşmalar üzerinde olupta…
Ortaya atılan bir teoriyi pek göremediğim için devam etmemiş oldum. Nitekim düşündüğüm gibi çıkmış dernek siyasette basamak yapma emellerinin galip geldiği ortamı yaratmıştı.
Yıllar sonrası bir daha basın daveti yapılmıştı. “Bir gideyim ne değişiklikler oldu bakalım” diye düşünüp iştirak ettim ve iştirakimin yerinde olduğunu da gördüm.
Başkan olduğunu öğrendiğim Sayın Ziya Özboyacı’nın anlatımı tamamen bambaşka olduğu gibi analizleri ve yapılmasında fayda görülecek işlemlerde sanayici ve ticaret erbabına yön vermeler bulunduğu kadar hükümete de teklifler üretilmiş kitap haline de getirilmişti. İşte şimdi rayına oturmuş bu dernek. Mensuplarına ileri adımlar attırırken yurda da faydalı olacak düşüncesine girdim.
Aradan birkaç yıl sonrası Gazetemiz Merhaba’nın yazarları ile basın toplantısına davet edildim.
Başkan’ın Sayın Selçuk Öztürk olduğunu öğrendiğim bu toplantıda basının sadece haberciler ve kameramanlar değil yazarların da bir değeri olduğu düşünülmüştü demek ki.
Sanayi ve ekonomide neler yapılmasını ve bu hususta yapacakları katkıları sunmuşlardı yazarlara. Tabii hepimiz bu hususta yazılar döşemişti o zamanlarda.
Dernek dışarıdan tanınmış ekonomistleri getiriyor konferanslar verdiriyordu davet edildiğim bu toplantıda daha ismi duyulmayan “Cari Açık” kelimesini burada duymuştuk ve konferansı veren konuşmacı bu yeni açığa önem verilmesini yoksa ekonomide tehlike olacağını vurguluyordu.
Anadolu sanayinin kalkınması değil kendilerinin üretimine “Tüketici” olmasını kafalarına koyup Anadolu’ya yayılmayıp İstanbul’da duka olanların hükümetlere verdiği yönlendirmelerle MÜSİAD’ı ön plana çıkarmama eylemini bırakmıyorlardı.
Bırakmıyorlardı ama artık Anadolu Aslanları uyanmıştı. Devlet yardım etmese bile kendi imkânları ile Ferhat’ın kayaları delip su getirdiği gibi amaçlarına ulaşmakta idiler.
Elitlerin çoğunlukla yerleştiği hükümetler silinip de, maneviyat ve Anadolu’ya önem veren hükümet gelince çektikleri eziyet sona ermiş gibi idi ama bilmem yeterlimiydi?
Bakın bu hususta başkanlardan Sayın Özboyacı’nın yıllar evveli vurguladığı sözden alıntı yapayım.
“Derneği kurarken çetin yollardan ve zorluklardan geçtik. Üyelerimiz yaşadığımız sıkıntıları aşabilmek için ellerinden gelen tüm gayreti gösterdi. Ancak, Ak Parti hükümetiyle birlikte bu zorlukları aşabildik. Bizim söylem olarak yapılmasını istediğimiz birçok konu bu dönemde yapıldı. Hamdolsun ki hiçbir şey eskisi gibi değil” diyordu..
Hakikaten sanayici iş adamları kendi kabuklarından dışarı çıkmış dış ülkelerde geziler tertibi ile ihracat yapmaya çalışmakta idiler. Bu yollar konferanslarla anlatılırken işlem değişmişti.
Bu yönde yine evvelki başkanlardan Sayın Öztürk şöyle diyordu;
“Eskiden salonların tıklım tıklım dolduğu konferanslar şimdi fazla rağbet görmüyor. İşlerimiz ve iş adamlarımız süreç içinde ciddi değişim yaşadı. Bizim bir dönem zorlu şartlarla getirdiğimiz konukları şimdi iş adamlarımız kendi bütçeleri ile getirebiliyor. Bundan sonraki dönemde MÜSİAD’ın her üyenin sorunlarına göre çözüm üreteceğini düşünüyorum”
***
Eyvah ne yaptım ben! Bunları film şeridi gibi anılarken birden MÜSİAD’ın bina merdivenlerine dayanıverdim.
MÜSİAD Konya Şubesi’nin yaşamımda görmediğim sakinlik güzel konuşmaların, alkışlar arası kahkahalara büründüğü toplantıyı anlatmaya yer kalmadı maziyi anlatırken…
İnşallah gelecek yazıda bunları da anlatırım sizlere…
***
Sağlık ve esenlik içinde sevdiklerinizle yaşam dileğimle…