Bazı taraftarlar vardır, gönül verdikleri kulüplerden beslenirler. Bazı taraftarlar da vardır ki, kulübün beslenmesi için ceplerindeki 3 kuruşu gözlerini kırpmadan ortaya atarlar. İşte “Baba Köse” onlardan birisidir
Kim ne derse desin, onun gibi bir Konyaspor taraftarı, bu dünya’ya zor gelir. “Telmaşa”dan değil, “çelik” gibi bir Konyasporlu.. O şimdi 73 yaşında.. Ama daha dinç ve futbol sahalarından ayrılamıyor.. Bıraksalar, eski günlerdeki gibi kapalı tribünün sol tarafına oturacak ve “Konya hücum, hücum Konya” diye bağıracak. Evet, baba köse lakaplı Hüseyin Çağlayan’dan bahsediyoruz. Yıllarca Konyaspor’un ardından gitti, amigoluk yaptı.. Spor yapmadı, ama bir spor sevdalısı. Konyaspor onun her şeyi.. Ama, bugünlerde Konyaspor’un içerisinde bulunduğu ekonomik kriz ve ilgisizlik nedeniyle oldukça üzgün. İşte, Konyaspor üzerine biz sorduk, baba köse yanıtladı..
Hüseyin abi spor yaptın mı?
1955 yılında Zaferspor’u kurduk. Başkan İsmail Çapar’dı.. Benim görevim malzemeciydi.. 2 yıl boyunca çalıştım. Bu arada merak duymama rağmen futbol oynama şansını yakalayamadım. Dahası, spor yapmadım, ama bir spor sevdalısıyım. Açıkçası spor yapmadım, ama spor yapmış gibi oldum. Sporu çok sevdim, bana da o yetiyor.
Diğer takımlarda da görev yaptın mı?
Zaferspor’dan sonra bir yıla yakın süreyle Gençlerbirliği’nde, 2 yıl kadar da İdmanyurdu’nda ocakçı ve koyu bir taraftar olarak görev yaptım.. Askere de İdmanyurdu’ndan gittim.. Sonra tekrar Konya’ya döndüm ve kendimi statlarda buldum.
Spor merakı nereden geliyor
Rahmetlik Talat Öncel ve İhsan Öncel (Zoti) Selçukspor’da futbol oynadıkları dönemde mahalle komşumuzdu.. Onlarla birlikte maçlara gidip gelirken futbol merakı başladı.. Uzun yıllarda aktif olarak devam etti. Halende futboldan kopamadım. Ölünceye kadar da devam edecek. Bu sevgi hiç bir zaman bitmeyecek. Ben bir Konyaspor sevdalısıyım.
Ailenizde spor yapan var mı?
Abim Mehmet Çağlayan, mahalle takımlarında futbol oynardı. Ankara Gazi Üniversitesi’ni bitiren ve halen Selçuk Üniversitesi Beden eğitimi ve Spor Yüksek Okulu Atletizm öğretim görevlisi oğlum Hakan Salim Çağlayan, okul yıllarında atletizm yaptı.. Ortanca oğlum Kazım Çağlayan ise İhsaniye Gençlerbirliği’nde, antrenör Faruk Ordukaya döneminde iki yıl futbol oynadı.
Konyaspor ile geçen yıllarını anlatabilir misin
Konyaspor’da 1965-77 yılları arasında, 12 yıl amigoluk yaptım. Bununla birlikte taraftarlar olarak Konyaspor’u iç saha maçları kadar deplasman maçlarında da uzun yıllar yalnız bırakmadım. Bir çok deplasmana, geçmişte takımla birlikte gidip-geldim. Konyaspor için çok şey yaptığımı söyleyebilirim. Kendi çapımda, küçük miktarlarda para yardımları yaptım.. Ama bunlar önemli değil. Maddi durumum iyi olsa bugünde yaparım.. Kulübün bugün madde sıkıntı içerisinde bulunması beni de çok üzüyor. Konyaspor bu durumlara kötü yönetildiği için geldi. Kimse kızmasın ama yeni yöneticiler hava atmak için yönetici oluyorlar. Bunlarda kulüp sevgisi olduğuna inanmıyorum ben. Bunun için de kulüp sıkıntı içinde. Yardım kampanyasına 100 TL ile katıldım. Helali hoş olsun. Konyaspor’un, bugün her zamankinden daha çok maddi ve manevi desteğe ihtiyacı var. Tüm Konya takımın yanında olmalıdır. Merkez nüfusu 1 milyon olan bir şehir’den 10 milyon TL gibi bir para çıkmıyorsa çok yazık. Konya’nın diğer şehirlerden eksiği ne.. Konyaspor bu şehrin takımı değil mi?
Geçmişteki iki takım arasındaki rekabete de değinir misin
Konyaspor ve İdmanyurdu taraftarları arasında büyük bir rekabet vardı.. Konyaspor taraftarı tabi ki çoğunluktaydı.. Öyle bir rekabetti ki, Konyaspor taraftarı, İdmanyurdu’nun rakibini, İdmanyurdu taraftarı da Konyaspor’un rakibini desteklerdi. Konya’ya gelen takımların kesinlikle seyirci sorunu olmazdı. Konyaspor-İdmanyurdu arasındaki rekabet bu derece yüksekti. Bu nedenle de çok yakın akrabalar bile tribünlerde bir birlerine küfür ederlerdi. Çok zaman bunu önlemek için kendi taraftarlarımızla münakaşa yaptım. Aslında olmaması lazımdı. Rekabet başarı getirirdi. Bunu iyi kullanamadık. İki takımın birleşmesi bir yerde çok iyi oldu. Hem kavgalar önlendi, hem Konya tek takım etrafında birleşti..
Konya futbolunu eski ve yenisiyle karşılaştırabilir misin?
Konya futbolu eskiden daha kaliteli ve zevkli geçerdi.. Maddi konu gündemde olmazdı. Futbolcular amatörce oynarlardı.. Bir öğle ve akşam yemeğine futbol oynarlardı.. Konyaspor ve İdmanyurdu ile birlikte amatör maçlarda aynı kalitede geçerdi. Tribünler tıklım tıklım dolardı.. Dahası, futbolcular Konya aşkıyla, forma aşkıyla oynarlardı.. Canlarını dişlerine takarak mücadele ederlerdi. Şimdilerde ise maddiyat ön plana çıktı.. Para olmadı mı futbolcu oynamıyor.. Belki futbol bugün taktik olarak daha iyi durumda ama, o zaman daha zevkli ve kaliteliydi.. Amatör maçlara bile bilet alarak girerdik.. Bugün yöneticiler maçlara seyirci getirmek için neredeyse üste para verecekler..
Konyaspor için ne söylersin
Konyaspor ekonomik olarak çok sıkıntılı bir dönem geçiriyor.. Görev başındaki yönetime başarı dilerim. Ancak, Konyaspor’un selamete çıkması için maddi gücü olan iyi bir yönetimin göreve gelmesi yararlı olacaktır. Bunlar bu işi beceremediler, Konyaspor’a da çok yazık oldu. Ama her şeyden önemlisi, Konya takımı destek olmalı. Konyaspor’u bu sıkıntılı dönemden hep birlikte kurtarmalıyız. Konyaspor’un yeri Bank Asya 1. lig değil, Süper lig olmalıdır. Ben şu ahir ömrümde Konyaspor’u bir kez daha süper ligde görmek istiyorum. Bunu benden esirgemeyin.