Türkiye’nin 10 şehrinde büyük bir yıkıma neden olan depremin üzerinden iki hafta geçti. Depremin ağır bir şekilde hissedildiği Kahramanmaraş, Hatay, Gaziantep, Adıyaman, Malatya gibi şehirlerden binlerce depremzede Konya’ya geldi. Konyalılar depremin ilk gününden itibaren yaraların sarılması seferber oldu. Toplumun her kesiminden farklı gelir gruplardan insanlar hem deprem bölgesindeki hem de Konya’ya gelen insanlara yardım eli uzattı. Neredeyse her evden deprem mağdurları için bağış yapıldı. Kimi nakdi yardım yaptı, kimi kendisinin ve çocuklarının kışlık kıyafetlerini ya da oyuncuklarını bağışladı. Konyalı çocukların deprem bölgesindeki akranlarına gönderdiği yardımlar ve içerisindeki mektuplar yediden yetmişe herkesi duygulandırdı. Depremin büyük bir yıkıma neden olduğu şehirlerden Konya’ya taşınan depremzedelerin evleri de vatandaşlar tarafından döşendi. Sosyal medya üzerinden deprem bölgesindeki şehirlerden gelen araçlar sahiplerine daha saygılı ve anlayışlı olunması çağrısında bulunuldu.
TARİHE GEÇECEK BİR DAYANIŞMA YAŞANIYOR
Konyalılar tarafından kurulan whats app gruplarında ve sosyal medya gruplarında tarihe geçecek bir dayanışma yaşandı ve yaşanmaya devam ediyor. Vatandaşlar evlerinde kullanmadığı eşyaları, mobilyaları deprem bölgesinden gelen insanların evine bizzat götürüyor. Konya Sivil Toplum Grubu ve Konya Tek Yürek isimli gruplarda depremzedeler için adeta sivil bir seferberlik ilan edildi. Gruplarda Konya’ya gelen depremzedelere iş bulunuyor, ev ayarlanıyor. Evlerindeki eksik eşyalar tamamlanıyor. Deprem bölgesine gruplar üzerinden yardımlar ulaştırılıyor. Birbirini hiç tanımayan insanlar iyilik harekatında bir araya geliyor. Oto tamirhanelerinde deprem bölgesinden gelen insanlardan ücret alınmıyor. Birçok lokanta depremzedelerden ücret almıyor. Ayrıca etliekmek lokantaları deprem bölgesine yaptıkları etliekmeleri gönderiyor.
DEPREMZEDELERİ DUYGULANDIRAN DESTEKLER
Birçok ev sahibi depremzedeler kira almadığı gibi bazı emlakçılar da depremzedelerin ev bulmasına yardımcı oluyor ve komisyon ücreti almıyor. Yapılan yardımlar karşısında duygusal anlar yaşayan depremzedeler ise sosyal medya hesaplarından tüm Konya halkına teşekkür ediyor. Sadece Konya Büyükşehir Belediyesi, merkez ve taşra ilçeleri değil vatandaşlar da depremzedelerin yaralarının sarılması için örnek bir çalışma ortaya koyuyor.
GAZİANTEPLİ DEPREMZEDE: ARTIK KONYALI OLDUK
Gaziantep’ten Konya’ya gelen Sinan Taşdemir isimli bir depremzede twitter hesabından paylaştığı teşekkür mesajı herkesi duygulandırdı. Sinan Taşdemir, sosyal medya hesabındaki paylaşımında şunları söyledi: “Konya'ya dair 2. yazım! Şimdi siz değerli büyüklerim ve kardeşlerim bana: "Neden bu kadar Konya'lılardan bahsediyorsun, amacın ne?" diyeceksiniz. Bugün Selçuklu Belediyesi'nin oradan Cuma Namazını edâ için bir camiye geçtim. İmam hatip efendi öyle güzel vaaz ve hutbe verdi ki, duygulandım. Duâlar etti ve depremzedelerin gıyabında cenaze namazı kıldırdı. Hutbede, koca cemaate: depremzedelere kiralık evleri olursa vermelerini, kirayı yükseltmemelerini ve yardımcı olmalarını söyledi. İlk defa, bir camide cemaat ve omuz omuza kardeş olduğumu hissettim. Namazın tadını da aldım. Oysa ki cemaatte her kesimden insan vardı ve anladım ki buranın insanı birbirine kenetlenmişti. Caminin adının Selçuklu Merkez Camii ve Hocamızın adının Hidayet olduğunu öğrendim. Ellerini öpmek nasip oldu. Ayrıca, cemaatten bir emlakçı abiyle tanıştım, telefonumu aldı ve "size uygun ev bulalım yardımcı olalım" dedi. Üstelik cami hocamız bana "bir ihtiyacın var mı?" diye de sordu, bende çok teşekkür ettim. Gerçekten buranın insanı çok güzel. Değerli Konyalı Büyüklerim ve Kardeşlerim! Bu şehirde kardeşlik duygusu, merhamet ve sevgi var. Buranın fakiri bile cömert ve yardımsever. Başka basit bir örnek vereceğim, aslında basit değil. Konyalı belediyelerimizin gönderdiği bir mobil tuvalet ve su hizmeti. İnanın basit değil. Gaziantep'te ilk iki gün suya ve ekmeğe ve temiz tuvalete öyle hasret kaldık ki kıymetini anladık. Üzerimizde pijama, elbiselerimiz ıslanmış ve ayaklarımız karla su içerisinde, elimizde battaniye, araba yok, yaşlı annemle babamı ve kardeşlerimi oradan oraya taşıyıp durdum. Suyun kıymetini su yokken, babanın annenin kıymetini onlar yokken anlarmış insan. Burada kısa tutup, şimdi amacıma geliyorum. Artık Konyalı olduk, yaşlı annem burayı çok sevdi. Zaten ne dostumuz nede akrabamız kaldı memlekette, herkes bir yere dağıldı. Amacım, bu şehrin güzel insanlarıyla kaynaşmak, çalışmak ve Konya halkından biri olmak.”
İBRAHİM BÜYÜKEKEN