Ata mesleğini sürdüren berber Fahri Dedemoğlu, kendi akranlarının yanı sıra, babasının müşterilerini de traş ediyor. Dedesinden ve babasından öğrendiği mesleği devam ettiren Dedemoğlu, çırak yetişmediğini söylüyor. Konya'nın en eski berberlerinden biri olan Dedemoğlu, “Dedem ve babam da bu dükkânda hizmet verdi. Şimdi ben çalışıyorum. 90 yıldır Bedesten'de hizmet veriyoruz. Babamın birçok akranı ya vefat etti ya da bazı sebeplerden ötürü işi bırakmak zorunda kaldı. Bu bölgede bizden daha eskisi yok” şeklinde konuştu.
BABAMIN ESKİ MÜŞTERİLERİ DE BANA GELİYOR
Berberliği, ata mesleği olarak gören Dedemoğlu, “Dedemden babama, babamdan da bana kalan bu meslek, benim hayatımın olmazsa olmazı. Her insan, yaptığı meslekten şikayetçi olur ama benim en ufak şikayetim bile yok. Dünyaya bir daha gelsem, yine berber olmak isterim. Böyle düşünen insanlar ancak birikimlerini kuşaktan kuşağa aktarabilir” diye konuştu. Müşteri memnuniyetinin, her şeyden önemli olduğunu vurgulayan Dedemoğlu, daha sonra konuşmasını şöyle sürdürdü: “Yaklaşık 40 yıllık müşterilerim var. Bu müşterilerin dışında babamın önceden traş ettikleri de var. Onlar da bana geliyorlar. Aramızdaki manevi alışveriş çok fazla. İnsanlarla,yakın ilişkide olmak benim felsefem. Kaç yıldır insanlığa hizmet edebiliyorsam bunun nedeni dede, babamın dostlarına gösterdiğim hürmettir. Müşterilerimle aramdaki kaygı, sadece ticari değil. Onları tıraş ederken bir yandan da dertlerine ortak olmak. Her şey şu an paraya endeksli. Günümüzün en önemli eksiği hizmetten çok para. Eski zamanda, paradan daha çok müşterilerimize hizmet etmek, onları memnun etmek önemliydi. Niyetin halis olursa,işe hile katmazsan, hizmet güven ve müşteri memnuniyeti asıl amacın olursa rahatça geçinebilirsin. Bu anlayış maalesef zayıflıyor.”
ARTIK ÇIRAK DA YETİŞMİYOR
Çırak yetişmediğinden dert yakınan berber Fahri Dedemoğlu, son olarak şunları söyledi: "Berber sanatı önceden daha fazlaydı. Edep ve saygı daha fazlaydı. Ben berber olarak yetiştirilirken, saygı, sevgi ve hürmet daha ön plandaydı. Ustamın yanında saygısızlık edemezdim. Bu dönemde her şey tam tersi durumda. Aileler, çocuklarının bir meslek öğrenmesinden ziyade onlardan gelir bekleme eğilimindeler. Ailelerin, artık bu anlamda çocuklarına maalesef destekleri yok. Sanat öğrenebilmek için 12-13 yaşı geçirilmemelidir. Çünkü ağaç yaşken eğilir. Yeni sisteminde, buna etkisi çok. Mesleki eğitimlerin geçerliliği her geçen gün azalmakta. Bizim sanatımız, görülerek öğrenilir. Fedakâr ve sabırlı olmak önemli. Günümüz yapısıyla bu bağdan sürekli uzaklaştığımız için, Sanat sahibi olmak artık zor.”
EMRE ÖZGÜL