Genç bir çift, yeni bir mahalledeki yeni evlerine taşınmışlar… Gayet mutlu ve mesut bir tavır ile etrafı tanımaya gördüklerini anlamaya çalışıyorlar...
***
Sabah kahvaltı yaparlarken, komşu da çamaşırları asıyormuş...
***
Kadın, kocasına komşusunu işaret ederek, küçümseyici bir tavırla;
“Bak, çamaşırları yeterince temiz değil, çamaşır yıkamayı bilmiyor, belki de doğru sabunu kullanmıyor.” demiş...
***
Kocası ona bakmış, hiçbir şey söylememiş, kahvaltısına devam etmiş...
***
Kadın, komşusunun çamaşır astığını gördüğü her sabah aynı yorumu yapmaya devam etmiş...
***
Bir ay kadar sonra, bir sabah, komşusunun çamaşırlarının tertemiz olduğunu gören kadın çok şaşırmış...
***
Kahvaltı masasında gazetesini okuyan kocasına seslenmiş...
***
“Çamaşır yıkamayı öğrendi haspam sonunda... Bak pırıl-pırıl görünüyorlar... Ama merak ediyorum, kim öğretti acaba?”
***
Adam kafasını gazeteden kaldırmadan cevap vermiş;
***
“Ben bu sabah biraz erken kalkıp, penceremizi sildim”
***
Hayatta da böyle değil midir?
***
Başkalarını izlerken gördüklerimiz, bakış açımızın ne kadar temiz olduğuna bağlı değil midir?
***
Şuaralar herkes soruyor...
***
“Ne oluyoruz?, Türkiye'ye nereye gidiyor?, Kim haklı?”
***
Tüm bu soruların cevapları aslında kendimizde saklı... Sadece yapmamız gereken şimdiye kadar baktığımız yeri birazcık değiştirmek...
***
Bulunduğunuz yerden bi şeyleri kestiremiyorsanız, yanlış açıdasınızdır… Soruların cevaplarını göremiyorsanız, açınızı değiştirin...
***
Katı taassuplarınızı kaldırın... Olaylara fanatizm penceresinden değil, tarafsız ya da her tarafı gören bir cepheden bakın...
***
İlk gördüğünüz şey ise, durmaya çalıştığınız yer olacaktır...
***
Durduğunuz yer hakkında şüpheler zihninizi kemiriyorsa şayet, bu dünyada, kıyamete kadar referans alacağınız tek dayanak, Peygamber ve o vesile kılınarak indirilmiş Kur'an'dır...
***
Durduğunuz yer, ikisinden ne kadar uzaksa, pencerelerinizde o kadar kirlidir vesselam...