Nice sultanları tahttan indirir/
Nicesinin gül benzini soldurur/
Nicesini gelmez yola gönderir/
Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm.
Karacaoğlan’ın dizelerini Neşet Ertaş’tan dinlerken buldum kendimi. İyi de oldu. Bir yerlerde okumuştum: Yerel olmadan evrensel olunmuyor.
Ayrılık ve ölüme elimizden bir şey gelmez. Ya yoksulluk? Yoksulluk derken, modern çağrışımıyla ekonomik kriz geldi aklıma.
Durum aslında görünenden kötü. Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın uyguladığı seçim ekonomisinin acısı 15 Mayıs sabahından itibaren etkisini daha da gösterecek.
Erdoğan, EYT’nin çıkması, en düşük emekli maaşının 7 bin 500 liraya yükseltilmesi, bayram ikramiyesinin 2 bin lira olması, sanayi doğalgazında yüzde 52 indirim yapılması, konut doğalgazının bir ay ücretsiz, 12 ay indirimli olması, elektrikte yüzde 15 indirime gidilmesi, vergi affı, sözleşmelilere kadro verilmesi, kentsel dönüşümde kira yardımının yükseltilmesi, evleneceklere faizsiz kredi sağlanması, her zamankinden daha çok öğretmen atamasının gerçekleşmesi, araç alırken ÖTV indirimi gibi onlarca kolaylık sağlarken, bu durum yeni zamlar olarak piyasa yansıyacak.
Erdoğan, sandık zamanı vatandaşı hatırlarken, bütün bu ‘müjde’ler kısa vadede iki senaryoda da vatandaşı vuracak.
İlk senaryoda 15 Mayıs sabahı Erdoğan kazanacak. Öyle olursa yeni zamlar yüksek oranlarda peş peşe gelecek. Haddi hesabı olmadan basılan 200 liralık banknotlarla yarım kilo kıyma bile alınamayacak. Konut fiyatları ve kiralar uçacak. Otomobil bile bu enflasyonist ortamda büyük yatırım aracı haline gelecek. Hükümet tarafından baskılanan dolardaki sıkışma, yeni fiyat artışları olarak ortaya çıkacak.
Erdoğan’ın kazanması halinde işsizliğin azalmasını, ‘torpil’in sona ermesini, liyakatın tesis edilmesini, bir tweet nedeniyle gözaltı ve tutuklamaların yaşandığı ülkemizde özgürlüklerin sağlanmasını ve eğitim sorunlarının azalmasını beklemiyorum.
İkinci senaryo ise CHP Lideri Kemal Kılıçdaroğlu’nun Cumhurbaşkanı olması. Kılıçdaroğlu kazanırsa yeni hükümet seçimlerin klasik söylemiyle ‘enkaz’ devralacak. O da bu durumda ek kaynaklar bulsa bile, iğneden ipliğe zam yapmak zorunda kalacak. Yani yeni dönemde de zamlar halkın peşini bırakmayacak. Kısa vadede değişen bir şey olmayacak. Kılıçdaroğlu’nun kazanması halinde ancak orta vadede ekonomik sorunların azalması beklenebilir. Kılıçdaroğlu Erdoğan’a göre adalet, eğitim, işsizlik alanındaki sorunların çözümü için umudu sıcak tutuyor.
Youtube’un algoritması bazen farklı çalışıyor. Neşet Ertaş’ın ardından Leonard Cohen’i otomatik çalıyor.
Cohen’in sözleri günümüzü aydınlatıyor:
Herkes biliyor, zarların hileli olduğunu
Herkes biliyor, dövüş önceden ayarlandı.
Fakirler fakir kalır, zenginler zenginleşir,
Herkes biliyor, geminin su aldığını
Herkes biliyor, kaptanın yalan söylediğini.
YAZMASAM OLMAZDI
Gazeteye gelirken aynı yolu kullanıyorum. 8 ayı geçti. Kılıçarslan Şehir Meydanı’na çıkıyorum ve solumda üzerinde ‘Dar-ül Mülk Sergi Sarayı’ yazılı büyük bir yapı var.
Konya Büyükşehir Belediyesi bu binayı 2019 yılında tamamladı. O günün parasıyla 11,5 milyon liraya yaptırdı.
Bu yapı 4 yıldır atıl bekliyor. Konya Büyükşehir Belediye Başkanı Uğur İbrahim Altay, müzenin Konya için yeni bir cazibe merkezi olacağını söylemişti ancak 4 yılda müze ilgili herhangi bir gelişme yaşanmadı. Geçen zamanda içi boş bekleyen ‘Payitaht Müzesi’nin adı ‘Dar-ül Mülk Sergi Sarayı’ olarak değiştirildi.
Toplam inşaat alanı 5 bin metrekare olan yapıda tarihi duvarlar sergi alanı yer alacaktı. Bodrum kat teknik hacimler alanı 940 metrekare, zemin kat alanı bin 470 metrekare, hologram Selçuklu Sultanları müzesi de bin 470 metrekare olacaktı. Müzenin içinde çok amaçlı salonlar, sonsuzluk odası, idari birimler bulunacaktı.
Ama yapı hizmete sunulmadı. Umarım bu ihtişamlı bina kısa sürede amacına uygun olarak hizmete girer.
Her gün önünden geçtiğim müze binasının çürümeye terk edilmesini dile getirmesem otosansür yapacaktım. Yapamadım. Yazmasam olmazdı.