Hadiseye biraz da “bizim taraftan” bakalım. Bunlar da yaşandı, lütfen görelim. Aradan geçen yıllara rağmen Haçlı zihniyeti değişmedi. Aşağıdaki şiirlerse bizi rahatsız etmeli:
1918 Kalaköyü (Derecik) Kırgınına Ağıt
Ey ağalar nasıl diyem derdimiz:
Vardı zulüm sonu Arşa dayandı.
Ermeni, İslâm’ı kırdı, taladı,
Mazlumlar, amânı, Arşa dayandı.(…)
Bir cenaze gördüm: Kan olmuş yüzü,
Pörtlemiş kenara sıçramış gözü,
Üçyüz atmış canın sönmemiş közü,
Yanan can dumanı, Arşa dayandı.
Bir yiğit vurulmuş: Parmaklar, kamış,
Kaçarken Kâfir’e yolu uğramış,
Kâfir tutmuş: Tike tike doğramış,
Hançer, kılıç yanı, Arşa dayandı.
Bir yiğidi: Vurmuş, yolda koymuşlar,
Can teslim etmeden, deri soymuşlar,
Cep-cep etmiş, yanlarını oymuşlar,
El cepte, figanı Arşa dayandı.
Bir gelini gördüm: Ayağa kalkmış,
Sandım ki, canı var, yüzüme bakmış,
Kâfir mismar ile direğe çakmış;
Mismar, çivi ünü, Arşa dayandı.
Bir hamile kadın: davranmış kaça,
Ermeni eylemiş hep parça, parça,
Kılıç ile vurulmuş, bölünmüş kalça,
Akan kızıl-kanı, Arşa dayandı.
Çocuğu, karnından çıkartmış, bakar;
Can teslim etmeden, süngüye takar,
Bebeğin figanı, dağı-taşı yakar
Dağın, taşın şanı, Arşa dayandı.
Altıyüz altmış can battı kırıldı;
Çoğu yandı, geri kalan vuruldu,
Bu köyün defteri artık dürüldü,
Hâlinin yamanı, Arşa dayandı.(…)
KAHRAMAN, kan ağlar, bu serim duman,
Çattı bu zaman, ol Ahir-Zaman,
İslâm’a yar olsun Ahrette iman,
Kâfirler isyanı, Arşa dayandı.” (Tanıkların Diliyle Ermeni Vahşeti Kitabından)
…
Kimse Duymadı (Hocalı Katliamı)
Bir millet dünyanın gözü önünde
Zulümle ezildi kimse duymadı
İslam vardı işin asıl özünde
Kuran-a sövüldü kimse duymadı
Hatırla geçmişi bak neler oldu
Bebeler deriden canlı ayrıldı
Alnına bıçakla haçlar çizildi
Camlara asıldı kimse duymadı
Hocalı bir dram Hocalı afet
Uyanmaz bu millet inse de ayet
Ermeniyiz dendi! Yahu insaf et
Camiler basıldı kimse duymadı.
Haçlının oyunu geldi sırası
Arap baharıydı perde arası
Haham anasıysa papaz babası
Ermeni kasıldı kimse duymadı
Yarın büyük bir gün millet kıyamda
Son söz söylenmeli işte kıvamda
Müslüman Türk isen, varsa davanda
Rahimler deşildi kimse duymadı
Yeter artık irkil bu ne rehavet
Namusun kirlendi yetmez mi diyet
Bismillah diyerek Taksime niyet
Hudutlar çizildi kimse duymadı
Naim’im gün bu gün titre Milletim
Bayrak iki lakin tektir devletim
Görülsün dünyaca neymiş haşmetim
Türk hedef seçildi kimse duymadı
Uymadı milletim bize uymadı
…
Hocalı Katliamı
(…)Salladılar mavzer ucundaki kasaturayı
Bebeğim hıçkırdı, acı kaplarken bedenimi
Vampir gibi sevindirdi Ermenileri,
Nara atarak parçaladılar karnımı,
Son nefesini vermemden balamı
Çıkarıp rahmimden astılar sineme
Boşanan kana aldırmadan
Bir vuruşta koparıp serimi,
Diktiler bacım başı ile kale taşına
Çakal naraları atarak keyiften
Top yaptılar on bir yaşındaki
Balanın tıraşlı başını
Futbol sahasında, bir acı gece yaşarken Hocalı
Sessiz kaldı insanlık bu insanlık ayıbına
Soykırım yaparken Karabağ Türküne
Moskof destekli ermeni
Yaman güne koydu bütün dünya meni”
………………
Değerli gazeteci-yazar Sadık Gökçe’ye geçirdiği ciddi rahatsızlık için; “geçmiş olsun” diyor, acil şifalar diliyorum.