Karayollarının Türkiye’de. Erzurum ve Antalya Gazipaşa’da kurulmuş büyük kurs projeleri vardı.
Karayollarına ilk giren inşaat ve makine yüksek mühendis, mühendis teknik eleman, formen, greyder ve dozer operatörleri bu projelerde bir yıl öğretim yaptıktan sonra ancak bölgelere dağıtılırdı.
Böylece her ünite kendi branşında kaliteli eleman olurdu.
Bunların yaptığı yollar yıllarca çöküntü yapmaz kaliteli olurdu.
Güzel bir uygulama idi ama ne yazık ki 27 Mayıs karayollarına karşı hayli gereksiz işlem yaparken bunları da kapattırmıştı.
***
Alanya’ya gittiğimde birde burayı ziyaret etmek istedim.
Hakikaten Alanya –Gazipaşa arasında yol yapan bu proje elemanları harıl harıl çalışıyor şantiyede yiyip çadırlarda yatıyorlardı.
Proje Müdürü İhsan Bey’i ziyaret ettiğimde bana…
“Kurs projeye gelmeden nasıl bölgede çalışmıştın” sorusuna
“Bilmiyorum Talat baba beni doğrudan gönderdi. Eğer burada da çalışmam gerekiyorsa geleyim” dedim.
“Yok yok. Ben mahsus söyledim. Haberim var. Sen DSİ baraj şantiyelerinde çalışmış olduğun için Talat Ağabey doğrudan Konya’ya göndermiş. Bize de haber vermişti” dedi.
***
Alanya’dan Konya’ya dönüş aynı yol ve yorucu yolculuktu. Yine iki günde gelebilmiştim Konya ya.
Şantiyelerimizden Ereğli Yolu Çakmak’ta, Ankara Yolu Cihanbeyli’ye kadar gelmiş orada çalışırken…
Karaman Mut Yolu tamamlanmıştı.
***
Yeni yol projeleri geldi. Konya Aksaray ve Ankara’yı İzmir’e bağlayan yolun bir kısmı olan Emirdağ - Banaz Yolu yapılacaktı.
Karaman Şantiyesi olduğu gibi Konya- Aksaray Yolu’na verildi. Dozerlere ihtiyaç olmadığından Afyon’daki yol için Susuz Köyü civarında kurulan şantiyeye gönderildi.
Buradaki dağlık kısımda çalışan formen ve işçilerde Afyon Susuz Şantiyesine nakloldu.
Sadece bunlarla kalınmadı Ankara Yolu ve Ereğli Yolu şantiyesinden de makine ve eleman Susuz’a nakloldu.
Demek istediğim. Burada yol tamamen dağlık ve hiç yol olmayan güzergâhtan yeni yol yapılacaktı.
***
Böylece bölge çalışması ağırlığı Afyon’a akmış oldu.
Bu arada Karayolları 3. Bölge hududu da değişti.
Antalya 13. Bölge olarak yeni bölge kurulunca Konya 3. Bölgeden Isparta ve Burdur ayrıldı. Kütahya ilave edilmiş oldu.
***
Emirdağ hududundan Afyon Sandıklı ayrımına kadar karayolları emanet yol yapımı olarak yapılacak.
Sandıklı ayrımı – Banaz ise ihaleli olacaktı.
Şantiyenin başına başarılı elemanlardan Ertuğrul getirildi. Disiplinli çalışması vardı kimse gevşekleşemiyor çalışma hırsı içine giriyordu.
Dozercileri kendi kesesinden başarı gömleği bile veriyordu.
Kim fazla hafriyat yaparsa ona bir gömlek diyor operatörleri yarıştırıyordu.
Şantiyenin etrafı telle çevrili olup bir kapısı vardı oradan girilirdi.
Bir gün Antalya 13. Bölge Müdürlüğü’ne tayin edilen Orhan Bey Ankara’dan Antalya’ya giderken…
Şantiye önüne gelmiş kısa yoldan içeri gireyim diye telden atlamak isteyince yasaklamışlar.
Bu arada Ertuğrul da görüp gelmiş. Ne oluyor derken Orhan Bey…
Ben Antalya 13. Bölge Müdürüyüm şuradan gireyim demiştim” demesine
Orhan Bey. “Buyur buyur” beklerken aldığı cevaba bakın.
“İstersen Genel Müdür ol. Telden atlayacağına kapıdan gir haydi” azarlamasını görünce.
Yoluna devam edivermişti.
***
Tabiri caiz ise bir ayağım Afyon’da oldu.
Bazen üç, bazen beş gün. Afyon’da olurdum..
İşçilerde şantiye şef ve elemanları da Afyon’a 15 Km. olan Susuz şantiyesinden değil Konya’ya. Afyon'a bile gitmezlerdi.
15 günde bir personel hafta sonu Konya’ya getirilip götürülürdü.
Herkes işinden hayatından memnundu.
Karayolcular böyle bir çalışma aşkı içindeydiler bu vatandaşlarca da görüldüğü için takdir ederlerdi.
***
Ya şimdilerde. Eğer 200 km uzaklıkta şantiye varsa her akşam şehire gelir ve giderler…
Aradaki farkın nasıl olduğunu siz düşünün.
***
Sağlık ve esenlik içinde sevdiklerinizle yaşam dileğimle