Günümüzün en zor mesleklerinden birisidir hakemlik. Hele bir de hakemliği Türkiye'de yapıyorsanız, işiniz daha da zordur. Özellikle de alt liglerde ve Anadolu'da hakemlik yapmak büyük bir riski de kendiliğinden getirir. Küfürün, hakaretin, dayak yemenin sıkça yaşandığı günümüz hakemliği, kendini ve yönetimini kimseye beğendirememe sanatıdır. Dört dörtlük bir maç yönetseniz de, bir kulp takılır, mutlaka öküz altında buzağı aranır. Evin cümle kapısı gibidir hakemler, gelen vurur, giden vurur.
Günümüzde hakemler kolay yetişmiyorlar, yetişenleri de bir şekilde sistem taca atıyor. Türkiye'de hakemlik yapan binlerce insan, amatör liglerde bu işe başlıyorlar. Çamur içinde, toz toprak içinde ve dayak yeme riski altında maçlar yönetiyor ve yukarılara bir bedel ödeyerek geliyorlar. Türkiye'de bazı hakemler vardır, eyyamcıdır. Maçın gidişatına göre ve takımın büyüklüğüne küçüklüne göre hareket eder, oyunculara da bu şekilde davranırlar. Bazı hakemler de vardır ki, kimse onları etkileyemez, sadece kuralları uygular ve vicdanları ile maç yönetirler. Hem seyirciler, hem oyuncular, hem de kulübedeki yönetici ve teknik adamlar böyle hakemlere daha çok inanır, böyle hakemleri daha çok severler. Gökhan Yüksel de bu hakemlerden birisidir. Geçtiğimiz hafta sonunda Şehit Muharrem Samur sahasında oynanan Atiker Konyaspor U14-Kayserispor U14 maçında hem kazanan, hem de kaybeden takımın oyuncuları, yöneticileri ve maçı izleyen seyircilerin büyük takdirini kazandı. Genç hakemin, maç içinde oyuncularla olan iletişimi, oyunculara olan yaklaşımı ve maç sonunda mağlup olan, dolayısıyla da üzülen oyuncuları teselli etmesi, oyuncuları başlarından öpmesi görülmeye değerdi. Türk futbolunun geleceği olan genç oyuncuların gözünde çok farklı bir hakem profili çizen Konya'nın genç hakemlerinden Gökhan Yüksel'in bu davranışı, ülkenin bütün hakemlerine de örnek olmalı. Türk futbolunun Gökhan Yüksel gibi samimi, dürüst ve adil yönetimler gösteren hakemlere ihtiyacı var.
BURAK TAŞPINAR