Tokat'ta yaşayan İşitme Engelli Yazar Turan Yalçın, önceki gün Konya İşitme Engelliler Spor Kulübü'nde engelliler ve işaret dili eğitimi alan öğrencilerle bir araya geldi. Tecrübelerini öğrenciler ile paylaştı. Programa, İşaret Dili Eğitmeni Canan Deveci ve Meltem Uğuz da eşlik etti. Eğitmenler de böyle bir ortamda bulunmaktan mutluluk duyduklarını dile getirdi. İşitme engelli vatandaşlar da yaşadıkları sıkıntıları dile getirdi.
İŞARET DİLİ MÜFREDATA ALINSIN
İşaret dili eğitimi alan öğrenciler, duygularını paylaştı. Halk Eğitim Merkezi İşaret Dili öğrencisi Mizgin Algan, kendisinin bir tarafını işaret dilini tam olarak bilmediği için eksik hissettiğini belirtti. İşaret dilinin öğrenilmesinin şart olduğunu aktaran Algan, “İşitme engelliler de hayatımızın bir parçası. Kendilerini bize anlatamıyorlar. Biz de yeterince onları anlayamıyoruz. Bu durumda hem onlar hem de biz çok üzülüyoruz” dedi. Bir başka öğrenci Buket Kaya da şunları dile getirdi: “İşaret dili okullarda müfredat haline getirilmeli. Eğitime başladıktan sonra farkındalığımız arttı. Sanki çevremde birçok işitme engelli insan varmış gibi hissetmeye başladım. Beni en çok üzen konu kurumlarda işaret dilini bilen insanların çalıştırılmaması. Bu, çok büyük bir eksiklik. Konu ile ilgili çalışmalar yapılmalı.”
ONLARI ANLAMAK İSTİYORUZ
İşaret dili eğitimi alan öğrenciler arasındaki Suriyeli Alican Neccar da duygularını ifade etti. Neccar, kendisinin çoğu dili öğrenme gayreti içinde olduğunu belirtti. “İşitme engellileri anlamak, kendimi onlara anlatabilmek istiyorum” diye konuştu. Başından geçen bir olayı anlatan öğrenci Kübra Koçak da şunları kaydetti: “İşitme engelli iki kişi konuşuyordu. Yolculuk yapıyordum. Bana birşeyler anlatmaya çalıştılar az da olsa anladım. O günden sonra işaret dili öğrenmenin gerekli olduğunu kavradım. Halk Eğitim Merkezi'ne başvurdum. Dili öğrendikten sonra onlarla iyi bir iletişim kurmaya başladım. Farkındalığım arttı. Onları anlayınca mutlu olduklarını hissettim.
BİZİ GÖRÜNCE MUTLU OLUYORLAR
Saniye Özer de işaret dilini daha önce sadece televizyonlarda gördügünü ve gün geçtikçe işaret diline ilgisinin artığını ifade etti. Kendisinin hala eksik olduğunu söyleyen Özer, “İnsanlar, onlara çok farklı insanlarmış gibi davranıyor. Ben öğretmenlik okuyorum. İleri de işitme engelli bir öğrencim olabilir. Onu anlamam gerekiyor. Bu yüzden gerekli. İşitme engellilerin insanlardan çekindiğini görünce çok üzülüyorum” şeklinde konuştu. Halk Eğitim Merkezi'nde eğitim gören Yasemin Ergünenç de işitme engellilerin toplumdan kendini soyut tutmaya hazır olduğunu vatandaşların sergilediği tavırlarla da bunu engellilere hissettirdiğini aktardı ve ön yargıların kırılması gerektiğini vurguladı. Halil İbrahim Bakır ise şu cümleleri kurdu: “Özel Eğitim bölümünde okuyorum. Benim için bu dili öğrenmek bir gereklilik. Eğitim aldıkça farkındalığım arttı. Çok farklı insanlarmış gibi engellilere bakmak doğru değil. Olması gereken bu değil, sonuçta hepimiz birer engelli adayıyız.”
ŞOFÖRLER ARKAMIZDAN KORNA ÇALIYOR
İşitme engelli Hazım Çelik, başından geçen bir olayı anlattı. Eşi ile hastaneye gittiğini ve doktorlarla iletişim kuramadığını hatırlattı. Hastanelere birer tercüman koyulmasını talep etti. Sonradan işitme engelli olan Talip Rusçuklu ise trafikte çok büyük sıkıntılar ile karşılaştığını kaydetti. Rusçuklu, “İşitme Engelliler Sanat Bölümü mezunuyum. Bizim için hayat gayet güzel. Bazı sıkıntılar yaşadığımız da doğru. Ben sonradan engelli oldum. Duymamak insanı çok zorluyor. Biz, normal birer insan gibi gözüküyoruz ama işitme engelliyiz. Şoförler arkamızdan korna çalıyoruz. Duymadığımız için tepki veremiyoruz. Bize kızıyorlar engelli olduğumuzu öğrenince özür dileyip, pişman oluyorlar.”
EMRE ÖZGÜL merhabahaber.com