Sorunun cevabı ve olması gereken Çocuklarıyla büyüyen anneler olmalı, ama ne yazık ki hayat o kadar da iyi niyetli olmaya biliyor.
Bazen hayat şartları, bazen de bilinçsiz ebeveynlik bizleri anne gibi büyüyen çocuklar yetiştirmeye itiyor. Çalışan anne babaların çocukları çoğu zaman bu durumdan nasiplenirken bazen de büyük çocuk evin sorumluluğunu alıyor. Büyük diyorum ama çoğu zaman pek de büyük olmuyor 2-3yaş büyük, yani oda çocuk aslında.
Tabi bir de işin masum gibi görünen ve o kadar da masum olmayan bir kısmı var. Minicik çocuklarımıza daha neyin ne olduğunu bilmeyen yavrularımızın yetişkinler gibi giyindiriyor, ojeler, rujlar, topuklu ayakkabılarla çocuk olmadan yetişkinliğe özendiriyoruz.
Kız çocuklarımızın topuklu ayakkabılara, tırnaklarında ojelere, dudaklarında rujlara dekolte elbiselere ihtiyacı yoktur.
Geçenlerde bir sohbet esnasında bir abla dedi ki;
Neredeyse otuzlu yaşlara geleceğim ama bazı şeyler hala içimde kaldı dedi. Şaşkınlıkla sordum sebebini.
**
Biz küçükken harçlıklarımız cüz’i olurdu. O dönemlerde tatillerde başka şehirlerden biz yaşlarında çocuklar gelirdi, makyajlı, ojeli, rujlu, süslü elbiseleri... çocukluk işte özenirdik. Bir gün bu renkli ojelere imrendim ya harçlıklarımı biriktirip şimdilerde bir oje aldım geldim eve, oturduk ablamla tırnak boyuyoruz, ama görsen nasıl mutluyuz. Annem bir geldi gördü tabi ne yapıyorsunuz? Nerden buldunuz bunu? Kaç yaşındasınız siz daha? Kızmaya başladı. Korktuk tabi aldı attı çöpe. Olsak en fazla 9-10 yaşlarındayız. Biz başladık ağlamaya falan neyse biraz zaman geçti elinde bir tabak kına ile geldi yanımıza gelin boya istiyorsanız ille kına yakayım dedi. Dalga geçer gibi kızdık bizde tabi. Sonradan anladık sebebini; korkmuş.
Çocuk olmadan kadın olmaya özeniriz diye korkmuş.
Yanlış üslup doğru sözün celladı derler. Belki o anda üslubu yanlıştı ama niyeti iyiydi, iyi ki de yapmış diyorum o sayede tesettürle tanıştım. Çocuklarımın dilini daha yakından anlamaya çalışıyorum dedi.
Çocuklarımızın masumluğunu bozmayalım tabi bu hikayeden oje, ruj almayalım onlar bozar gibi bir sonuç çıkarmayın ama böyle böyle başlıyor. Ruj ister, oje ister, topuklu ayakkabı, açık elbiseler giymek ister kız çocuğu seslenmek fıtratında var. Ama aileler bunun dozunu bazen aşıyor. Baksanız 9-10 yaşlarında ama saç, baş, makyaj daha büyük gözüküyorlar. Çocuklar artık çok küçük yaşlarda ergenliğe giriyor. Etrafında onlara olumsuz olacak zaten bir sürü durum varken birde sizler onları küçük yaşta kadın gibi davranmalarını sağlarsınız yangına körükle tutmuş olursunuz. İsin ucu erken evliliklere kadar gider.
**
Sadece kız çocukları içinde konuşmuyorum erkek çocukları içinde geçerli aynı durumlar. Erkek çocuklarınızı nasıl yetiştirirseniz ilerde eşine ve diğer insanlara karşıda öyle davranır. Mahremiyet olgusu bebeklikten itibaren başlar. Anne babalar olarak çocuğun bezini, kıyafetlerini ulu orta değiştirmemeliyiz. Bağ, bahçe dağ diye tuvaletini ulu orta yaptırmaları çocuğun mahremiyetine de dikkat etmeliyiz.
**
İçimizdeki çocuk ruhunu canlı tutmalıyız, bıkkın bezgin durup küçük bedenlere büyük sorumluluklar yüklemeyin ki anne gibi büyüyen çocuklar olmasın .
Belki bir çoğunuz kızacak bana ama bırakın ev işini dünyayı bir kaç saatliğine sessize alın ve çocuğunuzla kaliteli vakit geçirin. Bundan 5sene 10 sene sonra kimse sizin evinizin temizliğini, kekinizin kabarmadığını konuşmayacak. Nasıl çocuk yetiştirdiğiniz bakacak.
Çocuklar işlenmemiş çamur gibidir iyi ustaların ellerin de harika sanat eserlerine dönüşürken, acemi ellerde hayal kırıklığı olabilirler.