Bazılarının tarihi gerçekçi okumaya, kitaplara eğilmeye, herhalde herkesten fazla ihtiyacı bulunmaktadır; tabii niyetleri ve(ya) ruhsatları(!) varsa. Şimdi söz, Feridun Yıldız Bey’in:
“Etnik Bölücü Kürtçü çevrelerin Türkiye Cumhuriyeti'ni bölmek amacıyla kullandıkları silahlardan birisi de "ortak kurucu millet" statüsü kazanmaktır.”
“DTP temsilcileri her fırsatta ‘Bu devlet için beraber şehitler verdik; bu ülkeyi beraber kurtardık. Bu devleti beraber kurduk’ demektedirler. (..) Biz Çanakkale'de şehit olan Rum ve Ermeni askerlerimizi bile kardeşimiz bildik, bu vatanın bağrına evladımız olarak verdik. Lozan'da bu ülkede yaşayan bütün Müslümanları alt etnik kimlikleriyle tanımlamayarak ‘Türk’ dedik, ‘Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı’ dedik.
Bizim ısrarla bu devlete vatandaşlık bağı ile bağlı olan herkesi *Türk*olarak görme gayretlerimize rağmen aynı söylemlere devam etmek istiyorsanız, alın size rakamlar.
Çanakkale Savaşı, Kurtuluş Savaşı'nın kıvılcımı, Kurtuluş Savaşı ise Türkiye Cumhuriyeti'ni kuran savaş olmuştur.
DTP'nin son 2009 Mahallî Seçimlerde İl Genel Meclisi Üyeliği bazında birinci olarak çıktığı on ilin Çanakkale ve Kurtuluş Savaşları'nda verdikleri şehit sayıları:
*İller Çanakkale Savaşı Kurtuluş Savaşı*
Diyarbakır 49 497
Muş 7 105
Ağrı 0 35
Iğdır 0 11
Van 36 343
Hakkâri 0 21
Şırnak 0 8
Siirt 40 153
Batman 0 8
Mardin 7 182
*Toplam 139 1363*
Bir de rastgele seçtiğimiz on Anadolu şehrinin aynı savaşlarda verdiği şehit sayılarını inceleyelim:
*İller Çanakkale Savaşı Kurtuluş Savaşı*
Kastamonu 2425 5160
Konya 2488 4787
Ankara 1772 4219
Balıkesir 2779 4043
Afyonkarahisar 95 3273
İstanbul 1648 3177
Bolu 1405 3206
Kütahya 1487 2488
Sinop 1488 2438
Antalya 183 2132
*Toplam 15,770 34,923*
Görüldüğü gibi yukarıda şehit sayılarını verdiğimiz her il tek başına DTP'nin son 2009 Mahallî Seçimlerde İl Genel Meclisi Üyeliği bazında birinci olarak çıktığı on ilin toplamının verdiği şehit sayısından fazla şehit vermiştir.
DTP'lilere sormak istiyorum. Aşağıda listesini sunduğumuz otuz sekiz isyanı kimler çıkartmıştı ve bu isyanları başlatırken amaçları bu ülkeyi birlikte kurtarmak, bu devleti birlikte kurmak mıydı?
Babanzade Abdurrahman Paşa isyanı (1806- Musul)
Babanzade Ahmet Paşa isyanı (1812 - Musul)
Zaza isyanı (1820)
Yezidi isyanı (1830- Hakkari)
Şerefhan isyanı (1831- Bitlis)
Bedirhan isyanı (1835- Botan)
Garzan isyanı (1839- Diyarbakır)
Ubeydullah İsyanı (1881- Hakkari)
Bedirhan Osman Paşa ve kardeşi Hüseyin Paşa isyanı (1872-Mardin-Cizre)
Bedirhan Emin Ali isyanı (1889- Erzincan)
Bedirhaniler ve Halil Rema isyanı (1912-Mardin)
Şeyh Selim Şehabettin ve Ali isyanı (1912- Bitlis)
Koşgari isyanı (1920- Koşgiri)
Nasturi isyanı (1924- Hakkâri)
Jilyan isyanı (1926- Siirt)
Şeyh Sait isyanı (1925- Bingöl-Muş-Diyarbakır)
Seit Taha ve Seit Abdullah isyanı (1925-Şemdinli)
Reşkotan ve Reman isyanı (1925- Diyarbakır)
Eruhlu Yakup Ağa ve oğulları (1926-Pervani)
Güyan isyanı (1926-Siirt)
Haco isyanı (1926- Nusaybin)
I. Ağrı isyanı (1926)
Koçuşağı isyanı (1926- Silvan)
Hakkâri-Beytüşşebab isyanı (1926)
Mutki isyanı (1927- Bitlis)
II. Ağrı isyanı
Biçar harekâtı (1927- Silvan)
Zilanlı Resul Ağa isyanı (1929- Eruh)
Zeylan isyanı (1930- Van)
Tutaklı Ali Can isyanı (1930- Tutak-Bulanık-Hınıs)
Oramar isyanı (1930- Van)
III. Ağrı harekâtı (1930)
Buban aşireti isyanı (1934- Bitlis)
Abdurrahman isyanı (1935-Siirt)
Abdulkuddüs isyanı (1935-Siirt)
Sason isyanı (1935-Siirt)
Dersim isyanı (1937-Tunceli)
PKK terörü (1984-1999)