Bayram gelmiş, seyran olmuş unutma! Binbir çile çeken dedeleri, yokluk gören nineleri, ayağında çarık elindeki çomakla kuzu güden, hamur yoğuran, tandır pişiren, tarhana yapan, halı dokuyan, kazak ören, tarlada çapa yapan, harman kaldıran, kışa yiyecek hazırlayan, kalabalık nüfusun çamaşırlarını kalıp sabunla elde yıkayan o kahraman anaları, nineleri unutma!
**
Çölleri aşıp yemende askerlik yapan, okur yazar olmadığından mektubunu arkadaşına yazdırıp karşılığını dört gözle bekleyen Kınalı Mehmetleri unutma!
**
Çanakkale’de binlerce kefensiz yatan bıyığı terlememiş gençleri, şühedayı unutma!
**
Unutma ırgatlık yapıp ev geçindiren, amirinden laf işiten, yutkunan sabır küpü, eli nasırlı, sırtı terli, çile yumağı kimseye muhtaç olmamak için gece gündüz çalışan babayı! Yemeyip yediren, giymeyip giydiren, amele pazarında iş bekleyen yahut hanlarda, hamal odalarında taşınacak eşyaların sahiplerini bekleyen çile dolu babayı unutma!
**
Temmuz sıcağında ekin tarlasında harman kaldıran ana babayı, yahut dökümhanede ateş karşısında terleyen babayı unutma!
**
Kazma kürek işinde çalışıp günlerce evinden, çocuğundan, anadan, yardan uzak yaşayan dert küpü babayı unutma!
**
Vefalı ağabeyi, ablayı, arkadaşı, dostu, sırdaşı, doğru yaşayıp doğruları söyleyen çınar insanları unutma!
**
Sadık hayat arkadaşını, hayatın her safhasındaki zorlukları eşiyle paylaşan, katkı sağlayan vefakar eşi unutma!
**
Hayatımıza yön veren, hedef ufuk gösteren öğretmenleri unutma!
**
Cömertleri, sadıkları, salihleri, mücahitleri, gazileri, şehitleri, mürşitleri tarihe not düşmüşleri, hastası için canhıraş koşturan sağlıkçıları, yetimin başını okşayanları, kimsesizlere kol kanat gerenleri, iş üretenleri, istihdam sağlayanları, çalıştırdığı elemanın alın teri kurumadan ücretini ödeyenleri, borcuna sadık olanları unutma!
**
Bağdat’ın, Şam’ın , Halep’in, Kudüs’ün bayramda ağladığını, ağıt yaktığını seni beklediğini unutma!
Selam olsun unutmayanlara ve de unutulmayanlara.