ASIM’IN NESLİ

        Yurdumda istiklali esir etmek isteyen bir korkak
        Lakin Akif’in istiklali bir süt kadar ak  
        Tutarım istiklalimi düşmana inat, elim bağlasa da nasır
        Kaç zaman geçse de silinemez bu şanlı asır
        Bağımsızlığıma karşı, karşımda ki şeytan kadar aciz
        Öyle ki gökte hilal, yıldız ve kandan bir iz
        Düşman ayak basamaz vatanımındır bu azra
        Milletimin sığındığı ufacık kanlı bir kara
        Muhafaza ettiğimiz vatandır, bu yüzden kol, baş pejmürde
        Dökülen kan şereflendirir toprağı, vatanım cennettir her haliyle
        Şehidimin kanı renklendirdi tertemiz çehreni
        Şimdi işiteceğim, istiklalimin marşı işitecek gökleri
        İndir zırhını kimse korkutamaz seni ey afak!
        Aziz milletim koruyacaktır seni budur muvaffak
        İstiklalime atılan kurşunlar, istiklalime akan soğuk irindir
        Ey düşman dökme kanını, istiklal kokan toprağıma o senin kirindir
        Toprağa düşen kan mıdır ki bu Fırat nehri kadar asi
        Topla bendini ey hilal, uğratma bendine düşmanı, bak nasıl sinsi
        Düşmana karşı istiklali tutmaktır asıl marifet
        Bu bir meşaledir yandıkça kor olacak silinecek zillet
        Kuş olup uçmak varken ruha vurulmuş perçin ne tuhaf
        Hangi insandır o özgürlüğünden muaf
        Kaç zamandır ki bu istiklal için kopan kıyamet
        Uğrunda ne gençler düştü toprağa olur mu sana ihanet
        İstiklal için midir ki bu yeri göğü inleten feryat
        Çığlıktır o olmasa durur akan bir hayat
        Meğer seninmiş düşman ateşinden sığındığım zill u hayal
        Görmedim sanma al cehreni, gören seni girdaba uğrar mı ey nazlı hilal
        Ey şanlı bayrak dalgalan senin yerin göklerdir
        Sana vurun hırçın rüzgâr önünde eğilir kölendir