105’lik kadının acı dolu hayatı

 
Seyit Harun Mahallesi'nde yaşayan 105 yaşındaki Arziye Gümüş, bayramdan sonra yatağa bağlı yaşamaya başladığını anlatarak, ''Ben Niğde'de doğdum. Ağabeyim Ağrı'ya kaymakam olarak atandı, ben de yanına gittim. Ağrı'da hastanede doktor olarak çalışan Seydişehirli Hakkı bey yeğeni Mehmet beyi hastaneye sağlık memuru olarak aldırmış. Bu vesileyle Mehmet beyle tanıştık ve orada evlendik. Uzun zamandan sonra Seydişehir'e yerleştik. 4 çocuğum dünyaya geldi, onları evlendirdim. 1976 yılında beyim 65 yaşında
öldü. Oğlum Dündar Gümüş 30 yaşındayken, gelinim Saniye'nin kocası olan oğlum Önder Gümüş ise 40 yaşındayken 1986 yılında vefat etti. Bu arada torunum da öldü. Şimdi gelinim Saniye ile birlikte bu evde yaşıyoruz, bana bakıyor. Çok sıkıntı çektik. Bizler hayatımızda yokluk, kıtlık ve savaş gördük. Acılarla bir ömrüm geçti. Şimdi biraz ayaklarım tutmuyor" dedi. 
Arziye nineye bakan gelini Saniye Gümüş ise, "Beyim Önder Gümüş 1986 yılında vefat etti. İki oğlum, bir kızım var. Ben annemle bu evde yaşıyorum. O bizim çınar ağacımız, sonuna kadar ilgilenip bakacağım. Bayramdan önce yatalak değildi. Şimdi hep yatıyor. Camdan geleni geçeni seyretmeyi çok seviyor' şeklinde konuştu. 
Mahalleden komşuları da zaman zaman 105 yaşındaki Arziye nineyi ziyaret ediyor.