İnsanlar nedense yaşadıkları dönemlerin, tadını tam alamamış olacaklar ki, hep geçmiş özlemi yaşarlar. Hayat sermayemizi kullanırken, ömrümüzün kalan kısmını, geçen kısmından daha hayırlı olması için gayret etmeliyiz.

Nerde o eski Ramazanlar serzenişlerini gerek televizyon programlarında yapılan röportajlarda, gerekse yazılı basında sıkça duyarsınız. Eski Ramazanlarda yaşanılanların daha heyecanlı, zevkli ve eğlenceli olduğunu anlatırlar.

Çok şükür, şimdiki zamanlar da güzel geçiyor. Günümüzün imkanları çok daha geniş ve çeşitli, yeter ki dolu dolu bir Ramazan yaşamak isteyelim. Elbette maddi sıkıntılar yok değil. Bunun bilincindeyiz. Hem çarşı pazar hem de marketler Ramazan tarifesine geçmiş bulunmaktalar. Ne diyelim Allah insaf, izan versin diyoruz.

Ramazan deyince Ramazan fıkrası anlatılmazsa olmaz.

Vaktiyle adamın birisi her şeyin en güzelini bir yana ayırır, "Hanım bunu Ramazan'a sakla" dermiş. Gel zaman git zaman Ramazan ayı gelmiş, güzel güzel yemekler pişmeye, iftar sofraları dolup taşmaya başlamış.

Günlerden bir gün kapıya bir dilenci gelmiş ve Allah için bir yardım istemiş.

Kadın:

"Adın ne senin?" demiş.

"Ramazan"

"Ramazan mı? Dur öyle ise..."

Evde ne kadar ayrılmış güzel yiyecek, içecekler varsa kaplara doldurmuş.

"Al git bunları, bizim bey sana saklıyordu" demiş.

Fıkradan da anlaşılacağı üzere bizim insanımız Ramazan ayına özel ilgi gösterir. İbadetinden tutunda, yediğine içtiğine hatta kıyafetlerine bile dikkat eder, daha temiz ve düzenli olması için gayret eder.

Çünkü, Peygamber Efendimiz (sav) “Ramazan’ın başı rahmet, ortası mağfiret, sonu cehennemden kurtuluştur” diyerek, ne kadar önemli bir ay olduğunu ifade ediyor.

Bu bağlamda Ramazan ayını geçirmemiz ümidiyle, Cumanız mübarek olsun. Allah’a emanet olunuz.