AKP:

İmam Hatipler, başörtüsü, bir takım göze batan düzenlemeler yaptı tamam. Ama Kur’an’la alay, Allah-peygamber-halife imalı ipe sapa gelmez abartılı, tabulaştırıcı laflar, zina serbestliği, Batı’ya- Avrupa’ya hem kızıp laf çaktırma, hem de AB Bakanlığı kurmalar, ekonomideki “Büyüyen Türkiye” propagandasına karşı gerçekte bozuk bir piyasa, saray, israf, gurur, kibir, kendini beğenme, BOP eş başkanlığının tabii sonucu olarak belki de tahmin edilemeyen noktaya gelen perişan İslam alemi, anayasa- hukuk-kanun tanımaz pervasız hareketler, “Ben yaptım oldu, ben ne yaparsam doğrudur” tavırları ve acı son.

Ortalama 10 puan kayıp, hükümetten düşme ve önümüzdeki günleri bekleyen kaos. 13 yıldır yaptığı  işler de onun eseri, oraya çıkan bu tablo da. Böyle adaletsiz bir seçim sistemi değil de adil bir sistemle seçime gitseydi yüzde 40 oyla rahat iktidar olabilirdi. Nitekim 2002’deki ilk seçimde bundan daha az oyla iktidar olmuştu. Ama kendi kazdığı kuyuya -geçen seçimlerde başkaları düşerken- bu sefer kendisi düştü.

CHP:

Laiklik, ideoloji vs takılmadan ekonomik ağırlıklı bir kampanya yürütüp başarılı olacağı zannedilse de geçmiş sicili halk tarafından bilindiği için oy kaybeden bir iktidar partisine karşı ana muhalefette olduğu halde oy artıramadı, aksine kaybetti. Şimdi züğürt tesellisi yaparcasına AKP’nin başarısızlığı ile kendine moral arıyor. “AKP gitsin de ne olursa olsun” tavrının şaşkın sevincini yaşıyor.

MHP:

Oy oranını artırsa bile, ittifak teşebbüslerine kapıyı kapatarak beğenmediği HDP ile aynı sayıda milletvekiline sahip olabilmiştir. Eğer ittifak yapsa 16 puan kendisi, 2 puan ittifak ve en az 3-5 puan da ittifak rüzgarının getireceği ilave oyla yüzde 20-25 civarında oy alabilir ve 80 değil tahminen 150-200 milletvekili çıkarabilirdi.

Şu anda da o civarda milletvekili çıkaracak bir AK Parti ile koalisyon kurup mecliste AKP-MHP-SP-BBP tabanı olarak Türkiye tarihinin en güçlü koalisyon hükümetini kurup çok hayırlı hizmetlere vesile olabilirdi ama treni kaçırdı. 

HDP:

Çareyi dağda değil, siyasette arayarak belki daha isabetli bir yol takip etme şansı yakaladı. Barajı aşmasaydı seçim akşamından bugüne Türkiye ne halde olurdu düşünmek lazım. Hani meşhur sözümüz, inandığımız ilahi kaide var ya: “Bazen sizin hayır gördüğünüzde şer, şer gördüğünüzde hayır vardır.” Belki de böylesi daha hayırlıdır.

Bu arada bizim vergilerle bundan sonra hazine yardımı olarak PKK’ya her yıl çuvallar dolusu, seçim yılı da 3 misli para “resmen” ödenecek. Hayırlı olsun!

Önümüzdeki günlerde Apo nerede, hangi sıfatlara sahip olur, onu da bekleyip göreceğiz.

SP:

Dengesiz, adaletsiz şartlarda, parasız-pulsuz safi inanç ve dava uğruna yapacağını yaptı. Onlar zaten her zaman kazançlı olduklarına inanmış insanlar. Sonuç çok ta sürpriz değil. Sadece 3 puana çıksaydı PKK’nın alacağı paradan biraz daha azını o da alırdı, yaraya merhem olurdu ama o da olmadı.

Cemaat denen şey nasıl bir etkense AKP ona çatarak kaybetti, SP de sahip çıkarak. HDP aldığı oyların emanet olduğunu söylüyor. SP de aldığı oydan kat kat fazla olarak dışarıya en çok emanet oy veren parti. Belki bir gün emanetler yerine döner ve herkes aslına rücu eder.