Ömrünü İslam'a adadı

1960 yılında vefat eden ve yeri doldurulamayan, Konya’nın yetiştirdiği alimlerden Hacı Veyiszade Mustafa Kurucu Hoca Efendi vefatının 60. yıldönümünde rahmet ve minnetle anılıyor. Konya'nın önde gelen alimlerinden olan, binlerce gencin yetişmesine vesile olan, ömrü mücadele ve çileyle tüm bu olumsuzluklara rağmen de Kur'an-a ve sünnete sımsıkı sarılan Hacı Veyiszade Hoca Efendi, ölümünden geçen 60 yıla rağmen, Konya'da hayırlı anılmaya devam ediyor.

18-19 YAŞLARINDA İCAZET ALDI

İlk bilgi ve terbiyeyi babasından alan Mustafa Efendi, çok küçük yaşlarda babasının da hocası olan, Bekir Efendi adında bir zâttan hıfzını ikmal etti. Sağlam bir hafızlığı vardı. Hacı Veyiszade Mustafa Efendi, medrese tahsilini de Köprübaşı’ndaki Adliye Medresesi’ ne devam ederek tamamladı. Hacı Veyis Efendi oğlunun tahsiliyle hususi surette ilgilendi. 1914 yılında henüz 18-19 yaşlarında iken, zamanın ilim adamlarının önünde, çetin bir imtihan vererek icazet aldı. Hacı Mustafa Efendi, medrese ilimleriyle iktifa etmeyip, zamanının büyük ilim adamlarından olan Abidin, Rifat ve Ahmet Ziya Efendilerden, hesap, hendese, kozmoğrafya gibi müspet ilimler de tahsil etti. Ayrıca Hacı Fettah Kabristanı’nda metfun, Memiş Efendinin oğlu Muhammed Bahaeddin Efendiden de manevî feyz aldı. Farsça hocası da Filibeli Mesnevîhan Sıtkı Dede idi. Arapçası son derece güçlü olan Mustafa Efendinin, sahip olduğu Arapça’sını Konya’da öğrendiğine yurt dışından gelen hiçbir yabancı inanmazmış. Bundan sonra Hacı Mustafa Efendi, 22-23 yaşlarında, zamanın en modern medresesi olan “Islah-ı Medaris”te tedris hayatına atıldı. Burada pek çok talebe yetiştirdi. Hacı Veyiszade Mustafa Efendi, medreselerin kapatılmasından sonra uzun yıllar Piri Mehmet Paşa Camii İmam ve Hatipliği, Merkez Vaizliği görevlerinde bulundu. Tedris ve irşad görevleri kesintisiz, vefatlarına kadar devam etti.

DÜNYA MALINA KIYMET VERMEZDİ

Kur’an-ı Kerim ve din bilgilerinin okutulmasının şiddetle yasak olduğu dönemlerde, Hoca Efendi Piri Paşa Camii’inde ve cami civarında yaşlı bir hacı hanımın evinde, gizli gizli talebe okuttu. Son dönem hocalarını yetiştirdi. Yağcızade Mustafa Efendi’nin vefatı üzerine, Aziziye Camii İmam ve Hatipliği’ne getirildi ve vefatına kadar bu camide halka vaaz ve nasihatlerine devam etti. İmam-Hatip okullarının açılmasından sonra, bütün mesaisini bu okula verdi. Kuruluşunda büyük hizmetleri geçtiği gibi, vefatına kadar da bu okulda hocalık yaptı. Hacı Veyiszade Mustafa Efendi, Hocalığını yaptığı Islah-ı Medâris ve Daruülhilâfe Medresesinden, İmam-Hatip okuluna kadar hayatında binlerce talebe yetiştirdi. Yetiştirdiği talebelerinden pek çoğu, ilim adamı, profesör, doçent, müftü, hâkim, avukat, yönetici ve öğretmen oldu, İmam-Hatip Okulu için, çekmiş olduğu emekleri asla boşa gitmedi. Mustafa Efendi, ilme, ilim tahsiline ve dinî sohbetlere büyük önem verir, ilim meclis ve sohbetlerinin cennet bahçelerinden bir bahçe olduğunu sık sık tekrarlar ve “meclisimiz, meclis-i nurdur” buyururlardı. Öğrencilerinin ilim tahsilinden başka hiç bir şeyle meşgul olmalarını istemez, cemaatına tavsiye ettiği nafile ibadetleri öğrencilerine katiyen tavsiyede bulunmazlardı. Mustafa Efendi’nin en bariz vasıflarından birisi de son derece güzel ahlâk ve tevazu sahibi bir insan olması idi. Nur topu gibi güler yüzüyle büyük-küçük, erkek-kadın demeden, sağa sola selâm vere vere giderdi. Hoca Efendi, Yaz olsun kış olsun, gece olsun gündüz olsun, herkesin yardımına koşardı. Gayretullah’a dokunur diye, kimsenin talebini geri çevirmezdi. Antalya arabası ile araba olmazsa yaya olarak, hasta veya hasta hayvan okutmaya götürürlerdi. Kimseye, gitmem, demezdi. Onun için Hoca Efendi, küçük büyük herkesin sevgilisi idi. Dünya malına hiç kıymet vermez ve kul hakkına son derece riayetkar davranırlardı.

MUHARREM DURSUN