Çocuk okula gidinceye kadar tüm dünyası anne-babasıdır. Anne baba çocukla ne kadar ilgilenir ne kadar onun dünyasını şekillendirirse çocuğun deneyimleri o ölçekte gelişir. Ancak belli bir süreçten sonra, çocuğun desteklenmesi, eğitimi için anne-baba yeterli olamamaya başlamaktadır. Bu noktada, çocuğun eğitimi için okul öncesi kurumları (Kreş, Gündüz Bakımevi, Anaokulu) devreye girmektedir. Eğitimin ilk basamağını oluşturan okul öncesi eğitim, gömleğin ilk düğmesidir ve bunun doğru iliklenmesi gerekir.

Çocukların okula ve hayata hazırlanması açısından, okul öncesinin önemi neredeyse, üniversite kadar önem arz etmektedir. Uzmanlar çocukların bu dönemdeki kazanımların, becerilerin eğitimlerini ve hayatlarını etkilediğini belirtmektedirler. Okul öncesi eğitimin çocukların akademik başarısını birçok bilimsel araştırma ile ortaya konmaktadır. Oxford Üniversitesi'nde 3 bin çocuk üzerine yapılan inceleme, okul öncesi eğitim alan çocukların, almayanlara kıyasla daha yüksek oranda akademik kariyer seçtiğini gösteriyor. Araştırmamız, bir çocuğun evde beş yaşın altındayken edindiği eğitim deneyiminin daha sonra edineceği akademik başarılar için gerçekten de önemli olduğunu gösteriyor. Ne yazık ki, tüm çocuklar ailelerinden aynı desteği alamıyorlar ve bu da okul öncesi eğitimi çocuklar için özellikle önemli kılıyor.

3 yaşına kadar bir çocuğun beyni bir yetişkinden 2,5 kat fazla çalışır, 6 yaşına kadar bir profesörden 2 kat hızlıdır. Yapılan tüm uluslararası araştırmalar ve uygulanan testler göstermektedir ki 0-6 yaş grubunda, gelişim düzeyinde okul öncesi eğitimi almış çocukların, akademik programlarda eğitim almış olanlara göre 1. sınıf başarı düzeyleri daha yüksektir ve okuma yazmaya daha hızlı geçmektedirler. Çocukta zekâ gelişiminin %70’lik kısmı 7 yaşına kadar tamamlanır ve öğrenme becerisi okul öncesi dönemindeki yaşlarda gelişiyor. Yapılan araştırmalarla, erken çocukluk yıllarında kazanılan davranışların büyük bir kısmı yetişkinlik döneminde bireyin; tavır, alışkanlık, inanç ve değer yargılarını biçimlendirmektedir. Kişiliğin temellerinin atıldığı bu dönemde çocuğun sağlık, bakım ve beslenme gibi gereksinimleri karşılanırken, aile ve yakın çevresi ile kuracağı olumlu duygusal bağlar, onun etkin birey olması sürecindeki vazgeçilmezidir.

Dünyaya geldiği andan itibaren gelişim alanı genel olarak ev olan çocuk bu aşamada özbakım becerileri, psikomotor gelişimleri, konuşma becerileri gibi temel kazanımları elde eder. Ev ortamından nispeten sınırlı uyaranlar bulunduğu bir ortam çocuğu çok fazla geliştirmez. Birçok farklı deneyimi elde edebilmesi ve çocuğun dış dünyaya açılması için okul öncesi bir basamaktır.

• Okul Öncesi Eğitimde Çocuklar Hangi Becerileri, Gelişimleri Kazanır?

Okul öncesi eğitim çocuğu okula ve hayata hazırlar. Çocuklar okul öncesi eğitim ile sosyal, duygusal fiziksel ve zihinsel birçok beceriyi oyunlarla, etkinliklerle kazanır ve geliştirirler.

Çocuk okul öncesine giderek öncelikle düzen öğrenir. Her gün aynı rutin faaliyetleri düzenli olarak yapar. Bu ev yaşamında da düzen sağlar.

Paylaşmayı, sıra beklemeyi, kurallara uymayı, karşılıklı konuşmayı, oyun kurmayı, yaşıtları ile çıkan çatışmaları çözmeyi, kendini korumayı ve iletişim kurmayı öğrenir.

Ebeveynlerinden evden ayrı kalmayı başarınca, duygusal olarak gelişir, kendine olan güveni artar.

Giyinme, yemek, uyku, tuvalet gibi özbakım becerilerini kazanır. İhtiyaçlarını kendisi gördükçe başarı duygusu artar.

Okul öncesi dönemde değerler eğitimi ile verilen ahlaki değerler, yetişkin yıllarında bireylerin, toplumun ahlaki kurallarına uygun davranışlar göstermesini sağlamaktadır.

Okul öncesinde, kesme, yapıştırma, boyama, kalem kullanma, oyun hamuru gibi faaliyetlerin düzenli olarak yapılması çocukların ince motor becerilerini geliştirir. 

Ayrıca koşma, zıplama, fırlatma, tırmanma gibi faaliyetlerle de kaba motor fonksiyonlarını kullanır ve geliştirir.

Okul öncesinde nesneleri eşleştirme, sınıflandırma, ölçme, gözlem yapma ve fikirler üretme gibi çeşitli faaliyetler çocuğun matematik ve bilişsel olarak gelişmesini sağlar.

 Okul ortamında çocuğun konuşma ihtiyacının oluşması ve öğrenme kapasitesi ile dili kullanma becerileri gelişir.

 Kitapları incelemek, boyama ve çizimler yapmak, arkadaşlarına mektup yazmak gibi faaliyetler de dikkat ve konsantrasyonun artmasına ve erken okuma ve yazma yetilerinin gelişmesine yardımcı olur.

Anne-babası dışında öğretmeni ve okuldaki arkadaşları hayatında önemli olmaya başlarlar. Başka insanlarla ilişki kurmayı ve sürdürmeyi öğrenir.

Evde anne-babasına naz yapan çocuk, abur cuburla beslenirken, okulda beslenme alışkanlıkları düzene girer.

Çocuk arkadaşları ile aynı ortamda bulunarak, bireysel yaşamın haricinde grup halinde hareket edebilmeyi öğrenir. 

Dikkat eksikliği sorunu ve öğrenme güçlüğü olan çocukların erken fark edilmesi ve okula başlamadan gerekli önlemlerin alınmasını sağlar.

Drama, taklit, hikâye, masallarla çocuğun hayal dünyası gelişir. Farklı etkinliklerle çocuğun yaratıcı yönlerini ve ilgi alanlarını ortaya çıkarmak açısından okul öncesi önem taşır.

Yaşayarak, deneyerek öğrenme fırsatı elde eder. Her tür bilgi, grupla etkileşim halinde öğretilmektedir. Grup içerisinde hareket etmeyi öğrenir.