Tüm dünyada özellikle şu dönem İslami fobi tartışılıyor ve konuşuluyor…

Bende bugün farklı bir fobiyi yazmaya çalışacağım… Başbakanlığı altın tepside teslim etmemize rağmen, maalesef Ankara’da Konya fobisi oluştu…

“Hadi canım sende nerden çıkarttın bunu…” diyenler olabilir…

Ama bunun etkilerini bugün derinden Konyalı siyasetçiler, bürokratlar ve iş dünyası reel hayatta yaşıyor…

Konya hiçbir dönem Ankara’da bu kadar zayıflamamıştı…

***

Tabi bu duruma gelirken dış etken faktörlerini görmezden gelemeyiz… Ama bu algının yerleşmesine en çok yine maalesef Konyalılar uğraştı…

O kadar çok uğraştık ki birbirimizle…

Hırs, intikam, çekememezlik, çapsızlık, basiretsizlik hem şehir ekonomimizi alt üst etti, hem de siyasi dengelerimize onarılması imkânsız yaralar açtı…

***

Tek rakibi var Ankara’da Konyalıların…

Karadenizliler mi?

Hayır…

Doğulular mı?

Hayır…

Gonyalılar…

***

Konyalıya bakıyoruz…

Aynı Konya Ovası gibi…

En çok emek verdiği dönemde maalesef en azı alıyor… Bakın Ak Parti’ye Konya’dan verilen desteğe;

Oy rekorları kırıyorlar… Oranları alt üst ediyor…

Türkiye’de Konya, siyaset kurumuna en yüksek desteği veriyor…

Karşılığı?

Tam istediğini alacağı dönemde, birbirini istemeyenler yüzünden, hiçbir şey isteyemeyen bir şehir haline geliyoruz…

***

Gönüller kurak…

Havamız gibi son dönemde, gönüllerimizde kurak gidiyor…

Aynı içinde bulunduğumuz mevsimler gibi…

Birbirimizi sevemiyoruz…

İnsanımızın yüreğinde ve topraklarımızda kuraklık hüküm sürüyor… Beraberinde ise bereketsizliği ve fitneyi sayısız musibetlerle birlikte üzerimize çekiyor…

***

“İlle de benim olsun, yoksa perli perişan olsun…” bakışımızı düzeltmedikçe, birimizin acısı, diğerimizin sevinci oluyorsa, elbette Konya fobisi(korkusu) muhataplarımızı sarar, sarmalar…

“Kavgalı eve kız vermezler…” lafının bu şehre ait olduğunu unutarak, her alanda kendimizi yemeye, tüketmeye devam ediyoruz…

Allah rızası için durun artık… Bu kavgamız herkesi korkutuyor…

Çok zayıfladık…

Nerede bu şehrin Hacıemmileri?