“Babamın, dedemin kanı Filistin’deki hiçbir şehidin kanından daha üstün değil!”

31 Temmuz sabahına, kendisi için izzet bizim için ise zillet olan bir haber ile uyandık.

Günümüz dünyasının Müslümanlar açısından en izzetli hareketinin lideri İsmail Heniye şehit oldu.

İran’ın yeni cumhurbaşkanının yemin törenine katıldıktan sonra istirahate çekildiği evinde, koruması ile birlikte.

Uzun süre yerimden kımıldayamadım.

Acaba hangisi daha büyüktür diye düşündüm, bizim zilletimiz mi Heniye’nin izzeti mi?

Sonra gündemi bir yoklayayım dedim, kim ne demiş diye.

Ülkenin %15-20’sinin gündeminde olan bir durum imiş aslında bu haber.

Hoş, zaten farklı bir şey bekleyemezdik de.

Zira ajanslarımız Heniye’nin davasını, yaptıklarını veya yapmaya çalıştıklarını anlatacaklarına, aylarca kaç eşi olduğundan, tünellerden rüşvet aldığından bahsetti. Program üstüne program yaptılar. Ailesinden 60’a yakın kişinin şehit olduğunu unutup, halkı körüklediğini ama kendisinin de kaçtığını, zevkü sefa içinde yaşadığını haberleştirdiler.

Bir de olayı İran düşmanlığına götüren güruh peydah oldu hemen.

Misafirine sahip çıkamayan ülke olarak aksettirip, İran’ın başından çıktığını, asıl katilin onlar olduğunu söyleyen bir güruh.

Bizim ülkemizde misafir olan onlarca Çeçen mücahidin şehadetini, Cemal Kaşıkçı suikastını unutarak.

Burada lafı dolandırmaya gerek yok.

İsmail Heniye istediğini almıştır.

Kazanan kendisidir.

Zillet ise bize aittir.

Bizim ülkemiz ne Filistin’e ne Aruri’ye, ne Heniye’ye sahip çıkmamıştır, çıkamamıştır.

Bugün halen İsrail ile ticaret devam edebiliyorsa, buradan o katillere petrol gidiyorsa, bizim boşuna laf kalabalığı yapmamıza gerek yok.

Hoş en iyi yaptığımız şey konuşmak ve başkasını eleştirmek.

Araplar için de şiir yazmak derler mesela.

Ama olay icraata gelince, fıs.

Şimdi yetkili ağızlardan ardı arkası kesilmeyecek kınamalar, şiddetli kınamalar, “kanın yerde kalmayacak!” açıklamaları duyacaksınız. Ve hatta çoğunu da duydunuz bu yazıyı okurken.

Ama “Hadi o zaman, gereğini yapalım.” deyince, her birinin koşa koşa kaçtığını göreceksiniz.

Denilecek çok şey var, ama sözler kifayetsiz.

Filistinli mücahitlerle aynı cennete talip olan biz zavallıların gözü tez zamanda açılmasıdır duam.

Şehadetin kutlu olsun mübarek insan…

Mihmandarın “Seyyidüş Şüheda” Hz. Hamza olsun.