Konyasporlu Futbolcular Onurları Adına Mücadele Etmeli

Çok değerli hocalarımızın arka arkaya vefatlarından dolayı elim spor yazısı yazmaya varmadı.
O günden bugüne kadar Konyaspor; Kardemir Karabükspor, Ankaragücü ve Fenerbahçe ile olmak üzere 3 müsabaka yaptı ve üçünü de kaybetti. Konyaspor’un Fenerbahçe ile oynadığı maç haftasına gelinceye kadar, temsilcimizle birlikte rakipleri de puan kaybediyor ve ara açılmıyordu. Ama bu durum daha fazla devam etmedi. Konyaspor’un Fenerbahçe’ye yenildiği son haftada Bucaspor ve Sivasspor rakiplerini yenince aradaki puan farkı birdenbire Konyaspor’un aleyhine olarak açılıverdi. Şu anda Konyaspor; Sivasspor’dan 6 puan, Bucaspor’dan da 5 puan geride bulunuyor.
Her geçen hafta, Konyaspor’un aleyhine gelişiyor. Ümitler gittikçe tükeniyor. Konyaspor her hafta uçuruma biraz daha yaklaşıyor. Moraller her hafta biraz daha bozuluyor.
Konyaspor’un bir türlü oturtamadığı oyun düzenine mi yanalım yoksa hiç düşme korkusu yaşamayan oldukça rahat bir takım görüntüsünde, azimden, gayretten, hırstan, inançtan, dirençten yoksun olduğuna mı?   
Düşme korkusu yaşayan diğer takımların maçlarını izliyorum. Maça öyle bir asılıyorlar ki, canhıraş bir şekilde kendilerini yırtarcasına, bütün güç ve enerjilerini sahaya dökerek, büyük bir azim, gayret ve inançla mücadele ediyorlar. Kasımpaşa bile Trabzonspor’a karşı oynadığı maçta Trabzon’a sahayı dar etti. Yenildi ama verdiği büyük mücadele takdir edilecek cinstendi. Maçın bilhassa ikinci yarısı Trabzonspor açısından bir türlü bitmek bilmedi. Kasımpaşa’nın oynadığı oyun ve verdiği mücadele karşısında Trabzonlu oyuncular şaşkına uğradı. Bucaspor ile Sivasspor’da böyleydi ve bu takımlar verdikleri mücadelenin karşılığını 3 er puanla aldılar.
Konyaspor’a gelince, maaalesef böyle bir mücadele göremiyoruz. Ligin başından bu yana birkaç maç haricinde Konyaspor’un gerek oyun düzenine gerekse ortaya koyduğu mücadeleye iyi demek mümkün değil. Temsilcimizin, İstanbul Büyükşehir maçında ortaya koyduğu oyun ve mücadele daha sonraki maçlarda ne yazık ki devam etmedi.
Daha önceki maçlardan sonra yazdığım gibi son üç maç için de yine aynı cümleleri yazmak yanlış olmaz. Konyaspor göze hoş gelen iyi bir oyun ortaya koyamadığı gibi, iyi de mücadele etmiyor. Konyasporlu oyuncuların canlarını dişlerine takıp, ölümüne denecek tarzda büyük bir hırsla ve inançla mücadele ettiklerini göremiyoruz.
Artık bu aşamadan itibaren iyi futbol beklemiyoruz. Hiç olmazsa Konyasporlu futbolcuların bütün güçlerini sahaya yansıtarak, olanca enerjilerini sarf ederek onurları için büyük bir mücadele vermeleri gerekmez mi? Konyalıların böylesine azimle, gayretle, inançla, hırsla mücadele veren, yürüyen değil koşan ve formasının hakkını gereğince veren bir Konyaspor izlemeye hakları yok mu? 
Konyasporlu futbolcuların, geride kalan 9 haftada, onurları ve şerefleri adına mücadele etmeleri gerekir. Artık sahada yürüyen değil koşup son damlasına kadar terini akıtan, büyük bir inanç ve hırsla olanca gücünü sahaya yansıtan, gösterdiği azim ve gayreti, sarf ettiği eforu ile herkesi kendisine hayran bırakan, ezilmeyen ve herkese bu takım düşmemeli dedirten bir Konyaspor görmek istiyoruz.
Bunun için geç kalınsa da, geride kalan 9 haftada böyle bir Konyaspor görmek, yüreği Konyaspor sevdası uğruna yananlar için hiç olmazsa teselli kaynağı olur. 
Ey Konya’nın ekmeğini yiyen, suyunu içen ve havasını teneffüs eden futbolcular; silkinin, kendinize gelin, düşerseniz bile onurunuzla, şerefinizle ve haysiyetinizle düşün. 2,5 milyonluk Konya’yı temsil ettiğinizi unutmayın. İnancınızdan asla vazgeçmeyin, azim ve gayretinizi terk etmeyin, hırs ve direncinizi kayıp etmeyin. Arkanızda yüreği Konyaspor için çarpan milyonlarca insan olduğunu unutmayın. Hiç kimseye, ligin en kötü takımı Konyaspor dedirtmeyin.
Önümüzdeki Antalyaspor maçında bambaşka bir Konyaspor görmek istiyoruz. Konyaspor’u çok daha iyi yerlerde görmek umudu ile mutlu yarınlar diliyorum.