Lig ikincisi olan Konyaspor'un lider karşısında özellikle ilk yarı bu kadar baskı yemesine bir türlü anlam veremedim.
Açıkçası kimse de böyle bir ilk yarı beklemiyordu.
İlla ki, Bordo mavililer 40 bin taraftarının desteği ile baskı yapacaktı. Ama 10-15 dakika sonra bu baskının kırılacağını, oyunda bir şekilde dengeyi sağlayacağını umuyordum.
Maçtan bir gün önce Trabzon yolculuğu öncesinde de İlhan hoca ile görüşmüş, bu beklentimi de belirtmiştim.
İlhan hoca da takımın halinden memnun olduğunu umutlu olduğunu söylemişti.
***
Trabzon şampiyonluğa kenetlememiş. Her yer bordo mavi renklerle süslenmiş. Kiminle görüşsek galip geleceklerini, şampiyon olacaklarını dile getirip inanmışlıklarını sergiliyorlardı.
Maçtan saatler öncesinde stadyum dolmaya başlamıştı. 100 bin kişilik bir stat olsa 100 bin taraftarda tribünleri doldurabilecek kapasite vardı. İnanır mısınız; şampiyonluk maçı olarak gördükleri Konyaspor maçı için Almanya başta olmak üzere birçok Avrupa ülkesinden ve çevre şehirlerden gelenler vardı..
Atmosfer çok iyiydi. 40 bin taraftar aynı anda ses yükseltiyor, aynı anda tezahürat yapıyordu.
Özlemişiz bu taraftar yoğunluğunu.
Umarım Konya'da da eski günlerdeki gibi daha kalabalık taraftarın olduğu karşılaşmalara şahitlik ederiz..
Maça gelecek olursak, oyuna hızlı başlayan Trabzon, Adil'in yavaş kalmasının cezasını çekti ve Visca'nın golüyle öne geçti. Konyaspor'un bu gole tepki için top kontrolünü sağlar diye düşünmüştüm ama maalesef seyircinin de baskısıyla bir türlü topa sahip olmadı.
İkinci yarıya top kontrolünü alarak başlayan yeşil beyazlılar, maalesef bir kaç cılız atak denese de fayda sağlamadı. Nwakaeme'nin kişisel becerisiyle 3 kişiyi geçip Visca'ya çıkardığı top ağlarla buluşunca, 40 bin kişi neredeyse horon oynamaya başladı.
Bu golden sonra kendine gelen Konyaspor, golü bulsa da puan alabilecek başka bir pozisyon yaratamayınca kaybeden taraf oldu.
Hakem Mete Kalkavan da son dakikalarda bizim tribünden gördüğümüz elle oynamayı 3-5 metreden görmeyince belki de Trabzonspor'un şampiyonluğunun ışığını yakmış oldu.
Konyaspor galip gelebilecek bir oyun sergilemedi. Bu bir..
Seyirci baskısına karşı açık söylemek gerekirse bocaladı bu iki.
Trabzon'da gerçek anlamda bir inanmışlık vardı bu üç.
Tüm şehir maça gitsin gitmesin takımına  olan bağlılığını apaçık sergiliyorlardı bu dört.
Maçta, binlerce kadın taraftar vardı bu beş.
Bize gelecek olursak...
Konyaspor puan durumunda ikinci sırada koca şehir de bir hareketlik yok. Bu bir.
Maç günü bile olsa yeşil beyaz forma giyen oldukça az. Bu iki.
Lig ikincisi olan takımın tribündeki taraftar sayısı oldukça az. Bu üç.
Kadın taraftar  neredeyse yok. Bu dört.
En önemlisi inanmışlık yok. Bu da beş..
Olsaydı, takıma mutlak suretle takviye yapılırdı.
Trabzon örneğinde olduğu gibi.
Bordo mavililer Edin Visca'yı aldılar, bu futbolcu üç maçta da goller atarak takımını sırtladı. Takımına hem 9 puan kazandırdı hem de neredeyse üç haftada alacağını kendi başına çıkarttı!
Konyaspor ise 3 transfer yaptı, iki isim esame  listesinde bile değildi..
Yönetimin bu konudaki acizliğini söylemek zorundayız. Israrla herkes transfer dedikçe onlar duymamazlıktan geldi.
Umarım Trabzon yenilgisi çabuk atlatılır..