Kaybolan hassasiyetlerimiz…

Kıymetli okurlar gündem, yağan kar, yol çileleri hoşumuza giden ya da gitmeyen siyaset, evimizin geçimi, işimizdeki stres ve niceleri… Bu konular çeşitli başlıklar altında sayfalarca kaleme alındı ve alınmaya devam ediyor.

Ancak gün içerisinde bizce basit olarak gözüken ve günden güne eriyen kültür ve manevi hassasiyetlerimiz çok fazla göze batmasa da eriyip yok olmaya yüz tutuyor. Hayat şartları ve yaşam biçimlerimiz o kadar yozlaştı ki yazılı olmayan fakat anayasadan daha kıymetli olan gelenek-görenek kurallarımız yok oldu ya da yaşadığımız diyarda unutuldu.

Kesin bir hüküm gibi yorum yapmamız elbette doğru değil ancak yaklaşık 5 yıl içerisinde bir çok ilde gözlemlerimin sonucunda böyle bir yorum içerisinde bulunmaktayım. Gün içerisinde basit olarak karşıladığımız büyüklerimize saygı küçüklerimize sevgi, büyüklerimizi ziyaret etme, onlara karşı görev ve sorumluluklarımızı yerine getirme gibi kavramlar artık unutuldu denilecek kadar azaldı.

Çağdaş bir hayat olarak yorumlanan günümüz aslında tamamen yozlaşma olarak yorumlansa yeridir. Şuan hepimizin de içerisinde bulunduğu sosyal medya unsurlarını gereksiz yere fazlaca kullanmak bugünkü yozlaşmayı hızlandıran en önemli unsurdur. Demiyorum ki hiç kullanmayalım ancak hassasiyetlerimizi kaybetmeden değerlerimize daha çok önem vererek gelişen dünyaya ayak uydurmamız gerektiği kanaatindeyim.

Gençlerimizde ki özenti yaşam tarzı, ailelerin durumlarını zorlamakta ve kendilerini ailenin yaşam tarzına uydurması gerekirken, aileyi kendi yaşam tarzına uydurmaya zorlamaktadırlar. Üniversitelerde aileler evlatlarını vatanına milletine iyi bir evlat olarak yetiştirdiklerini sanırken oralarda öğrenim gören öğrenciler vatanına milletine ne kadar zarar veririm derdine düşüyorlar.

Her insanın akli düşüncesi vardır.

Şayet size eğitim sağlayan kurumlar manevi değerlere sahip çıkma eğitimini vermiyorsa, herkes aklını kullanarak nasıl hizmet ederiz gayretine düşmelidir. Hiçbir görüş belirtmeksizin bu ülke hudutları içerisinde bulunan herkes bu sorumluluğu yapıp yapmama gibi seçim yapma lüksü içerisinde değildir. Bu ülkeye olan sorumluluğunu yapma zorundadır. Her kim evine en hassas şekilde sahip çıkıyorsa bu ülkede onun evidir ve aynı şeffaflıkta bu evine de sahip çıkmak zorundadır.