‘Merhaba’ sevgili okuyucular. Ben Ali Kaan Kurşun. Kanal 42’nin Spor Şefiyim. Daha çok ekran önünde olmaya alışık bir televizyoncu olarak Konyaspor ile ilgili duygularımı yazıyla aktarmak istedim. Meslek hayatımda bu ilk köşe yazım olacak.  Köşe yazmak istediğimi birlikte Spor 42 programını yaptığımız Merhaba Gazetesi Spor Servisi Müdürü Ferhat Türkoğlu abime açtım.  O da sağ olsun destek oldu.  Bu nedenle yazımın başında Merhaba Gazetesi ailesine ve sevgili Ferhat abime teşekkür ediyorum. 

Artık şimdi Konyaspor ile ilgili fikirlerimi yazma zamanı...

Konyaspor  için aslında kötü diye tabir ettiğimiz çatlak seslerin başladığı senaryo  Ziraat Türkiye Kupası son 16 turunda Karagümrük maçında skor olarak 5 gol yememizle başladı, ama ligde Trabzonspor ile oynayacaktık ve Trabzon'u Trabzon'da yendiğimiz taktirde hala şampiyonluğun en büyük adayıydık. 6 puanlık maçı kaybetmemizle birlikte aradaki puan farkı iyice arttı. Moral bulmamız gerekiyordu ve evimizde düşme hattında bulunan Kasımpaşa ile karşılaştık. Trabzonspor maçında olduğu gibi savunma zaafiyeti ve bariz hakem hatalarından kaynaklı Anadolu Kartalı bu müsabakadan da 3 puan alamadı. Daha sonra erteleme maçında Başakşehir'e kaybeden ve deplasmanda  Alanyaspor'dan ağır yenilgi alan Yeşil Beyazlı ekibin ikinciliği sıkıntıya girdi. Ama bizleri korkutan bu değildi. Kötü skorlar,savunma zafiyetleri ve hakem hataları ile birlikte kazanamama alışkanlığından çok korktuk. Yani şahsım adına ben gerçekten kazanamama alışkanlığı edinmekten çok korktum. Ama bir şeyi unutuyordum Konyaspor’da önemli faktörler vardı. İnanan, hırslı ve hepsi birbirinden değerli karakterli futbolcular ve 4-1 geride olsa bile aklından kazanmayı asla çıkarmayan Teknik Patron İlhan Palut ! Ben bu kadro ve patron ile ayağa tekrardan kalkacağımıza inandım. Tek endişem bireysel hatalar ve son zamanlarda olduğu gibi ince hakem doğramalarıydı. Galatasaray karşısında çok şükür bireysel hatalar olmadığı gibi futbolcularımız beklentilerin de üstünde performans sergiledi. Evet özellikle oyunun 2. yarısında hakem Şansalan, oyuna etki etmeye çalıştı ama buna dahi futbolcularımız izin vermedi ve İstanbul ekibini tabiri caizse sahaya gömüp 3 puanı aldık. Bu muhteşem 3 puanla birlikte en yakın takipçilerimiz ile aramızdaki puan farkını 5’e çıkartırken liderle aramızda ki puan farkını ise 15’e indirdik. Belki Şampiyonluk trenini biz Trabzon karşılaşmasında kaçırmıştık. Hatta bana ‘’Boş hayal kurma Ali Kaan’’ diyeceksiniz ama  daha ortada oynanmış 10 maç ve 30 puan var  bu karakterli futbolcular ve İlhan Palut Konyaspor’un başında olduğu sürece bu puanlara talip olacaktır. Haaa! sadece bizim talip olmamız tabi ki yetmiyor. Rakibin kaybetmesi değil,tökezlemesi hatta tepe taklak gitmesi gerekiyor. Kanal 42'de Ferhat  abi ile en son yaptığımız Spor 42 programında da söyledim. Şansımız devam ettiği sürece ne olursa olsun daima da bunu savunacağım. 

ÇIKMADIK CANDAN ÜMİT KESİLMEZ! 

Ümidimiz matematiksel anlamda bitene kadar hedefimiz daima bir üst sıra olacak.
Neyse önümüzde koskoca 10 hafta var detay detaylı konuşuruz bunu... Tek bir isteğim var nacizane bu takım belki de 10 haftalık süreçte bireysel hatalardan kaynaklı maç kaybedecek.
Belki istediği oyunu sahaya yansıtacak ama top yuvarlak sonuca gidemeyecek bunların hepsi olabilir. Yukarı satırda yazdığım
"İnanan, hırslı ve hepsi birbirinden değerli karakterli futbolcular ve 4-1 geride olsa bile aklından kazanmayı asla çıkarmayan İlhan Palut..."
Ve biz bu 10 haftalık süreçte skor ne olursa olsun bu ekibe bu takıma güveneceğiz. Sonraki meseleleri zaten sezon sonunda detaylı şekilde konuşuruz. 

Şimdilik düşüncelerim bu kadar. Yazım ve dil bilgisi ile ilgili hatalarımı maruz görmenizi rica ediyor saygılar sunuyorum.  Sağlıcakla kalın...